Η δημιουργία ενός πρότυπου ερευνητικού κέντρου για την τεχνητή νοημοσύνη στην Ελλάδα, αποτελεί προτεραιότητα του κορυφαίου Έλληνα επιστήμονα Κωνσταντίνου Δασκαλάκη, όπως αποκάλυψε ο ίδιος στο πλαίσιο εκδήλωσης φιλανθρωπικής οργάνωσης.

Ο καθηγητής στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Επιστήμης Ηλεκτρονικών Υπολογιστών του πανεπιστημίου ΜΙΤ των Η.Π.Α., με την ομιλία του «Πως οι τεχνολογίες πληροφορικής αλλάζουν τον κόσμο γύρω μας», αναφέρθηκε στο μεγαλεπήβολο σχέδιο του ερευνητικού κέντρου το οποίο θα έχει απώτερο σκοπό, πέρα από την παραγωγή τεχνολογίας αιχμής και τη δημιουργία συστάδας καινοτόμων εταιρειών γύρω από το κέντρο, τη συμβολή στην αναστροφή του brain drain. Το ερευνητικό κέντρο θα διαθέτει περίπου 30 ερευνητές και 150 φοιτητές, θα έχει τη μορφή ιδιωτικά χρηματοδοτούμενου κοινωφελούς οργανισμού και θα εστιάζει στην τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ).

Στη διάρκεια της ομιλίας του αναφέρθηκε στην εξέλιξη των υπολογιστών ως επιστήμη τον τελευταίο αιώνα, μίλησε για τις τεχνολογικές επαναστάσεις που έχουν συμβεί τα τελευταία 15 χρόνια, που έχουν να κάνουν με τις εφαρμογές των υπολογιστών στο διαδίκτυο και παρουσίασε ένα παράθυρο στο μέλλον προβάλλοντας το επίπεδο που βρίσκεται αυτή την στιγμή η τεχνητή νοημοσύνη, τις προκλήσεις που τίθενται στο μέλλον και πως ο κόσμος μας μπορεί να αλλάξει με την εφαρμογή αυτών των τεχνολογιών.

Ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης ανέδειξε κάποια από τα θαύματα που ήδη μπορούν να επιτελέσουν οι έξυπνες μηχανές με ιδιαίτερη εντύπωση να προκαλεί η παρουσίαση αλγορίθμων οι οποίοι, έχοντας «δει» έναν επαρκή αριθμό φωτογραφιών υπαρκτών προσώπων, μπορούν να «φανταστούν» απολύτως αληθοφανείς εικόνες ανθρώπων που δεν υπάρχουν. Εντυπωσιακός επίσης ήταν και ο αλγόριθμος που μπορεί να μετατρέπει φωτογραφίες σε πίνακες με την τεχνοτροπία συγκεκριμένων ζωγράφων.

Στη συνέχεια της ομιλίας του, υπενθύμισε ότι βρισκόμαστε στο τρίτο κύμα της επανάστασης του AI και ότι αμφότερα τα προηγούμενα τα διαδέχθηκε ένας μακρύς «χειμώνας» – μία περίοδος κατά την οποία η τεχνολογία είχε σταματήσει να εξελίσσεται. Όπως ανέφερε, η τεχνητή νοημοσύνη έχει μέτριες επιδόσεις στην κατανόηση κειμένου, τη μετάφραση και τη σύνθεση: «Οι αλγόριθμοι καταλαβαίνουν μόνο πολύ μικρά αποσπάσματα, όχι νουβέλες». Ο άνθρωπος, τόνισε ο Δασκαλάκης, μπορεί να κάνει χρήση των δεξιοτήτων που απέκτησε μαθαίνοντας να κάνει ποδήλατο, όταν κάνει σκι. Αντιθέτως, όπως είπε, «οι αλγόριθμοι αποκτούν συγκεκριμένες γνωστικές εμπειρίες», τις οποίες δεν μπορούν να μεταφέρουν σε άλλα αντικείμενα. Παρομοίασε τη στενή νοημοσύνη που διαθέτουν σήμερα οι μηχανές με μαθητές χαμηλής ευφυΐας.

Σε επίπεδο κοινωνικό και ρυθμιστικό, ο Δασκαλάκης εστίασε σε τέσσερα σημαντικά ζητήματα σχετικά με τη διαχείριση των δυνατοτήτων της τεχνητής νοημοσύνης: στην αξιοπιστία, στην ηθική, στην ιδιωτικότητα και στην αμεροληψία. Οπως εξήγησε, «η διοχέτευση ανεπαρκών ή μη αντιπροσωπευτικών δεδομένων σε έναν αλγόριθμο σημαίνει ότι οι αποφάσεις του θα είναι λανθασμένες – με ενδεχομένως ολέθριες συνέπειες» και ως παράδειγμα, έδειξε ένα βίντεο ενός αυτόνομου οχήματος της Tesla το οποίο δεν αναγνωρίζει μία νταλίκα σταθμευμένη στα αριστερά του δρόμου ως εμπόδιο και καρφώνεται πάνω της χωρίς να φρενάρει. «Οι απαντήσεις που θα δώσουμε σε αυτά τα ζητήματα θα καθορίσουν το μέλλον», κατέληξε ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης. Όσο για τον φόβο σύγκρουσης ανθρώπων και μηχανών, είπε ότι δεν θα τεθεί τέτοιο ζήτημα, γιατί «στις επόμενες δεκαετίες δεν θα υπάρχει ξεκάθαρη διαφοροποίηση μεταξύ των δύο».

Μετά το πέρας της ομιλίας του, ο Έλληνας καθηγητής που κέρδισε το βραβείο Rolf Nevanlinna της Διεθνούς Μαθηματικής Ενωσης, σχολίασε πως ο κύριος επιστημονικός του στόχος είναι να ωθήσει νέους ανθρώπους στην γνώση και να την εξελίξουν. Όπως είπε χαρακτηριστικά: «Είμαι εκπαιδευτικός. Στόχος του έργου μου είναι να «καλλιεργήσει» την ανθρώπινη γνώση περαιτέρω και να εμπνεύσει τους νέους να είναι και οι ίδιοι δημιουργικοί, αλλά και να βρουν τρόπους με τους οποίους θα επηρεάσουν τον κόσμο γύρω τους».