Ο illustrator της πολιτικής σκηνής των ΗΠΑ
Έργα Ελλήνων

Ο illustrator της πολιτικής σκηνής των ΗΠΑ

Το έργο του Ελληνοαμερικάνου Γιάννη Μαυρουδή έχει δημοσιευτεί σε πολλές εφημερίδες και περιοδικά καθ ‘όλη τη διάρκεια των ετών, μεταξύ των οποίων οι TIME, The New Yorker και The Nation. Ειδικότερα στης ΗΠΑ είναι ευρέως γνωστός για το έργο του, καθώς η κάλυψη του 2006 για το περιοδικό New Yorker σχετικά με την 5η επέτειο των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη ψηφίστηκε ως «Η κάλυψη της χρονιάς» από την Αμερικανική Εταιρεία Περιοδικών Εκδοτών.

Ο Μαυρουδης γεννήθηκε στην Αθήνα αν και ο πατέρας του είχε καταγωγή από την Αλεξάνδρεια, την οποία και άφησε για να μεταναστεύσει στο Σαν Φρανσίσκο στις αρχές της δεκαετίας του ’50. Εκεί, βοήθησε στην ίδρυση της ποδοσφαιρικής ομάδας San Jose Earthquakes, ασχολούμενος με τα οικονομικά. Όταν ο Γιάννης έγινε 12, η οικογένεια μετακόμισε στο Λος Άντζελες, όπου ο πατέρας του ξεκίνησε μια επιχείρηση πώλησης αθλητικών προϊόντων με δύο καταστήματα.

 

 

Ο διάσημος καλλιτέχνης ζωγράφιζε πολύ από μικρή ηλικία. Στο γυμνάσιο και στο κολέγιο άρχισε να συγκεκριμενοποιεί την τέχνη του στην πολιτική γελοιογραφία, που δημοσιευόταν αρχικά στις εφημερίδες του σχολείου και του Northridge University, όπου σπούδασε Τέχνες και Δημοσιογραφία.

Η πολιτική τον γοήτευε από την εποχή που άκουγε να μιλούν ο θείος και η θεία του. «Η οικογένειά μου ήταν πολιτικοποιημένη. Ο θείος και η θεία μου είχαν εμπλακεί πολύ στα 70s, τότε που ήταν Πρόεδρος ο Nixon. Στα 12 μου ενδιαφερόμουν για την πολιτική περισσότερο από κάθε άλλο παιδί που γνώριζα. Έτσι, στο γυμνάσιο έγινα εθελοντής μιας προεκλογικής καμπάνιας, για πρώτη φορά στη ζωή μου» εξηγεί ο ίδιος.

 

 

Όταν τελείωσε το κολέγιο, ξεκίνησε να δουλεύει σε μια εταιρεία software ασχολούμενος με το graphic design και, στη συνέχεια, μεταπήδησε σε εφημερίδα. Στα 27 του συνεργαζόταν ήδη με αρκετές εφημερίδες πάνω στο design και την εικονογράφηση. «Τότε, δε σχεδίαζα γελοιογραφίες, αυτό συνέβαινε πολύ περιστασιακά». Η καριέρα του ήταν συνεχώς ανοδική, αναλαμβάνοντας θέσεις art director σε περιοδικά και εφημερίδες.

Στις αρχές του 2000, ο John έστελνε ιδέες για γελοιογραφίες σε μεγάλα περιοδικά των ΗΠΑ, αλλά «Δεν τους άρεσε και τόσο το στιλ που ζωγράφιζα, αλλά ήθελαν την ιδέα, οπότε την αγόραζαν και τη ζωγράφιζε άλλος». Η πρώτη ιδέα που αγόρασαν αφορούσε ένα σκίτσο για το «κατέβασμα» της μουσικής. Ακολούθησαν άλλα, μέχρι που το 2006, στην πέμπτη επέτειο του τρομοκρατικού χτυπήματος στους Δίδυμους Πύργους, η ιδέα του John Mavroudis έγινε το διπλό εξώφυλλο του New Yorker (το τεύχος του Σεπτεμβρίου αφορά πάντα την επέτειο της επίθεσης της 11ης Σεπτεμβρίου).

 

 

Στο σκίτσο ήταν ο Philippe Petit, ο διάσημος σχοινοβάτης που το 1974 διέσχισε την απόσταση που χώριζε τους Δίδυμους Πύργους, σε ύψος 417 μέτρων. Μόνο που στο διπλό εξώφυλλο ο Philippe Petit περπατά στο κενό, χωρίς να πατάει στο σύρμα, χωρίς να υπάρχουν οι Δίδυμοι Πύργοι. Το συγκεκριμένο εξώφυλλο ψηφίστηκε ως Εξώφυλλο της Χρονιάς από την Αμερικανική Κοινότητα Εκδοτών Περιοδικών (American Society of Magazine Editors/ASME).

Αυτό ήταν και το εξώφυλλο που τον έκανε διάσημο. Ακολούθησαν διάφορες συνεργασίες με περιοδικά που έγραψαν ιστορία, όπως το εξώφυλλο με την ορκωμοσία του Barack Obama στο πιο ιστορικό περιοδικό των ΗΠΑ, το Nation –ιδρύθηκε το 1865–, που έκανε μεγάλη αίσθηση στις ΗΠΑ. «Η ιδέα ήταν να είναι πλαισιωμένος ο νέος Πρόεδρος με όλα εκείνα τα διάσημα πρόσωπα της ιστορίας που επί της ουσίας βοήθησαν στην εκλογή ενός Αφροαμερικανού Προέδρου».

 

 

Σε αυτό το μήκος κύματος θα ήταν και το εξώφυλλο του New Yorker, αν εκλεγόταν η Hillary Clinton. «Θα ορκιζόταν Πρόεδρος των ΗΠΑ υπό το βλέμμα όλων των μεγάλων γυναικών που έκαναν πραγματικότητα το να αναλάβει για πρώτη φορά μια γυναίκα τα ηνία της χώρας». Η μη εκλογή της τον έκανε να παραλλάξει λίγο τον πίνακά του. «Έβαλα στην άκρη τη Hillary και στη θέση του Προέδρου που ορκίζεται τοποθέτησα το Άγαλμα της Ελευθερίας που κρατούσε το Σύνταγμα των ΗΠΑ». Τελικά χρησιμοποιήθηκε ως σκίτσο για τις κινητοποιήσεις των γυναικών που πραγματοποιήθηκαν κατά το διήμερο της ορκωμοσίας του Προέδρου Trump.

Η γελοιογραφία για τον Trump δεν ήταν η μόνη δουλειά του John Mavroudis που έγινε viral στις ΗΠΑ. Παρόμοιας υποδοχής έτυχε και το εξώφυλλο για το Nation πριν από τις εκλογές, όπου η μορφή του Προέδρου των ΗΠΑ σκιαγραφείται με διάφορες λέξεις με τις οποίες πολλοί τον έχουν χαρακτηρίσει δημόσια. Ήταν ένα εξώφυλλο που σόκαρε. «Ναι, ήταν» λέει σε συνέντευξή του στο peoplegreece.com, «Οι πιο πολλές αντιδράσεις του κόσμου ήταν τέτοιες. Μου έλεγαν «ωραίο, αλλά δεν μπορώ να το βλέπω ». Αλλά αυτή ήταν και η κεντρική ιδέα του εξωφύλλου. Ήμουν τόσο θυμωμένος ακόμη και στην πιθανότητα να εκλεγεί. Και μου έρχονταν όλες αυτές οι λέξεις που τον περιγράφουν. Πιθανώς άφησα πολλές λέξεις έξω. Με τον Obama άρχισα να αισθάνομαι πολύ υπερήφανος για τη χώρα, αλλά μετά ήρθε ο Trump».

 

 

Mιλάει με νοσταλγία για την Ελλάδα, την οποία έχει επισκεφτεί μία φορά. «Πήγαμε στην Αθήνα, στους Δελφούς και στην Κεφαλλονιά. Προγραμματίζουμε με τη σύζυγό μου να έρθουμε και πάλι» παραδέχεται ενθουσιασμένος. Στην καθημερινότητά του πολλές φορές λειτουργεί σαν Έλληνας, μιας και «Από τον πατέρα μου έμαθα να έχω πάντοτε στο σπίτι ελιές από την Καλαμάτα. Τις βάζω ως συνοδευτικό σε κάθε φαγητό. Και όταν πάμε για φαγητό έξω, ζητάω πάντοτε φέτα. Κάθε δύο εβδομάδες πηγαίνουμε για ελληνικό φαγητό ή επισκεπτόμαστε συγγενείς. Εννοείται πως κάθε Πάσχα ψήνουμε αρνί. Επίσης, πηγαίνουμε και στα τέσσερα ελληνικά φεστιβάλ που διοργανώνονται κάθε χρόνο στο Σαν Φρανσίσκο.

Στο μυαλό μου σκέφτομαι την Ελλάδα πολύ ρομαντικά. Σχεδιάζουμε με τη γυναίκα μου να μετακομίσουμε μόνιμα». Είναι αισιόδοξος και θέλει να πάει κόντρα στη φυγή των νέων -κίνηση που θα είναι ένα ισχυρό μήνυμα για την ανοικοδόμηση μιας σύγχρονης χώρας.

Η πολιτική και η κοινωνική κατάσταση αποτελούσε πάντα πηγή έμπνευσης για τον ίδιο. Εικονογράφησε το εξώφυλλο του περιοδικού TIME για τη Δευτέρα 15 Οκτωβρίου, το οποίο είναι μια απεικόνιση του πορτρέτου της Dr. Christine Blasey Ford, της γυναίκας που έγινε το επίκεντρο της προσοχής στις ΗΠΑ όταν κατηγόρησε τον δικαστή Brett Kavanaugh, που είναι έδρα του Ανωτάτου Δικαστηρίου, για σεξουαλική επίθεση.

 

 

Η εικονογράφηση του καλύμματος είναι ένα πορτρέτο της Δρ Φορντ που συμπληρώνεται με τη μαρτυρία της, τα λόγια που χρησιμοποίησε μπροστά στην Επιτροπή Δικαστικής Επιτροπής της Γερουσίας των Ηνωμένων Πολιτειών και που προκάλεσαν δυνατά συναισθήματα τόσο σε γυναίκες όσο και σε άνδρες σε ολόκληρη τη χώρα και σε ολόκληρο τον κόσμο.

Σε μια συνέντευξη του TIME, ο Μαυρουδής δήλωσε «Αυτή η συγκεκριμένη διαδικασία είναι σαν να βάζουμε μαζί ένα παζλ, αλλά με άπειρες δυνατότητες» και προσέθεσε ότι ξεκίνησε με μια εικόνα της κας Φορντ και στη συνέχεια, επέστησε τις λέξεις όπου θα ήταν ενδεδειγμένο. «Οι φράσεις που αναφέρονται στη μνήμη βρίσκονται στην περιοχή του μετώπου της και εκείνες που αναφέρονται στον τρόπο που θέλει να βοηθήσει βρίσκονται στο χέρι της. Το χέρι θα μπορούσε να δείχνει καλωσόρισμα, όσο και παρεμπόδιση». Στο μέτωπό της αναφέρονται φράσεις, όπως «είμαι τρομοκρατημένη», «αγωνιώ καθημερινά» και «καίνε στη μνήμη μου», ενώ στο χέρι της αναγράφονται οι φράσεις «τραυματική εμπειρία», «προσωπικές επιθέσεις και παραβίαση της ιδιωτικότητας» και «απειλές με θάνατο».

Ο graphic designer της πολιτικής σκηνής ζει κι εργάζεται το Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνιας προς το παρόν, μαζί με την «ημι-γιγάντια μουσική συλλογή μου, με εκείνη των καρτών μπέιζμπολ, με την πανέμορφη γυναίκα μου, Ταμ, και την οχτάχρονη κόρη μας και Art Director, Αθηνά», όπως γράφει στην προσωπική του ιστοσελίδα.

ΣΧΟΛΙΑ

  Σχόλια: 1

  1. Dean Contover

    John , I know you were born in Athens. Did your family come from the Island of Nisyros ? I know the Mavroudis name whom came from Nisyros to NYC. Chelmsford , MA


ΠΡΟΣΘΕΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ