Ο Άντριου Τζάκομος έγινε το 2013, ο πρώτος Επίτροπος για τα Παιδιά και τους Νέους Αυτόχθονες της πολιτείας της Βικτώριας, στην Αυστραλία. Είναι μισός Έλληνας και μισός Αβορίγινας.

Επί 14 χρόνια (2000-2014) ήταν ανώτερος υπάλληλος του υπουργείου Δικαιοσύνης, υπεύθυνος για ριζικές μεταρρυθμίσεις που έχουν λάβει χώρα αναφορικά με το νομικό σύστημα και τις δίκες των αυτοχθόνων, καθώς επίσης και για επίσημες συμφωνίες μεταξύ της πολιτείας και των αυτοχθόνων της Βικτώριας.

Σε τέσσερα μόλις χρόνια, ο Άντριου Τζάκομος έχει συντάξει δύο εκθέσεις: «Πάντα ήταν και πάντα θα είναι παιδιά των Koori» και «Για το καλύτερο συμφέρον του παιδιού» (2016). Σε αυτές καταγράφει με λεπτομέρεια τις συνθήκες ζωής της νέας γενιάς των ιθαγενών της Αυστραλίας. «Ως μέσο τιμωρίας τους στερούν τις φωτογραφίες της οικογένειας τους, που κρατούν σαν φυλακτό στο κελί, αλλά και το χαρτί τουαλέτας και το σαπούνι», περιγράφει ο Τζάκομος, θέλοντας να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη. Σύμφωνα με τον ίδιο, η παραβατική συμπεριφορά ειδικά των νεαρών αγοριών οφείλεται εν πολλοίς σε διαγενεακό τραύμα, αποτέλεσμα των σκληρών πολιτικών που εφαρμόστηκαν την εποχή της αποικιοκρατίας στους αυτόχθονες της Αυστραλίας.

Ο Τζάκομος είναι γιος του ομογενή Αλίκ Τζάκομου (ο οποίος έφερε το όνομα του δικού του παππού Αλέξιου), του πρώτου λευκού που αποδέχθηκαν οι ιθαγενείς ως «ηγέτη» τους, και της Μερλ από τις φυλές Yorta Yorta/Gunditjmara. Ο παππούς του από την πλευρά του πατέρα του, καταγόταν από το Καστελλόριζο.

«Η καρδιά μου μοιράζεται ανάμεσα στις γενέτειρες των προγόνων μου. Είμαι εξίσου περήφανος και για τις δύο μου καταγωγές», λέει στην εφημερίδα «Καθημερινή», ο Άντριου Τζάκομος.

Οι σχέσεις των πρώτων μεταναστών Ελλήνων με τους ιθαγενείς της μακρινής ηπείρου έχουν καταγραφεί ως εξαιρετικά αρμονικές, και έχουν πραγματοποιηθεί πολλοί μεικτοί γάμοι. Όπως, ανέφερε ο ελληνικής καταγωγής επίτροπος, οι απόγονοι αυτών των γάμων επιζητούν μια επανασύνδεση με τις ελληνικές τους ρίζες.

Ως απόγονος ενός ευτυχισμένου μεικτού γάμου, αποτελεί ζωντανό παράδειγμα της υγιούς πολυπολιτισμικής συνύπαρξης. Στο πλαίσιο αυτό, άλλωστε, μίλησε για όσα ενώνουν τις δύο κοινότητες στην ελληνική κοινότητα Μελβούρνης.

«Περπάτησα εκεί όπου περπατούσαν οι πρόγονοί μου, κολύμπησα εκεί όπου βουτούσαν» ανέφερε, μεταξύ άλλων, για την πρωτόγνωρη εμπειρία του από τα δύο πρόσφατα ταξίδια του στην Αθήνα και στο Καστελλόριζο. «Τρώγοντας σε τοπικές ταβέρνες, διέκρινα γεύσεις από τη μαγειρική της Ελληνίδας γιαγιάς μου Ασημίνας».

Σύμφωνα με τον ίδιο, Έλληνες και Αβορίγινες ήρθαν εξίσου αντιμέτωποι με κατακτητές. Το κοινό πεπρωμένο ως «ανεπιθύμητων» τους έφερε κοντά στα τέλη του 19ου και αρχές του 20ού αι. Όσοι γνωρίζουν την οικογενειακή ιστορία του Άντριου δεν εκπλήσσονται με το έργο του, καθώς αυτό έρχεται ως φυσική συνέχεια της ακτιβιστικής δράσης του πατέρα του, που αφιέρωσε τη ζωή του για να ακουστεί η φωνή των αυτοχθόνων, αφότου γνώρισε και παντρεύτηκε το 1951, σε ηλικία 25 χρόνων, τη δυναμική Μερλ από τη φυλή Yorta Yorta. Ο πατέρας του πήρε μέρος στην καμπάνια για το δημοψήφισμα το 1967 με στόχο την αναγνώριση του δικαιώματος των αυτοχθόνων να θεωρούνται πολίτες της Αυστραλίας και να καταγράφονται όταν γίνεται απογραφή του πληθυσμού.

Οι δεσμοί του Άντριου, ωστόσο, με τους Koori (άλλη φυλή των Αβοριγίνων) είχαν αρχίσει πολύ πιο νωρίς. Συγκεκριμένα, όταν ήταν παιδί και έπαιζε στους δρόμους του Carlton, όπου οι γονείς του είχαν ψαράδικο, με τα παιδιά των Koοri που ζούσαν στο γειτονικό Fitzroy.

Όταν ο Άντριου Τζάκομος ερωτάται αν είναι ο μοναδικός Ελληνοαβορίγινας, εκείνος απαντά με σιγουριά ότι τη δεκαετία του ’30 και του ’40 υπήρξαν και άλλοι Έλληνες άνδρες που παντρεύτηκαν γυναίκες ιθαγενείς. «Έχω, άλλωστε, εντοπίσει κάποιον που φέρει το ίδιο ονοματεπώνυμο με εμένα», αναφέρει χαρακτηριστικά, «δεν τον έχω γνωρίσει, δεν ξέρω αν έχει ρίζες από το Καστελλόριζο».

Το 2006 του απονεμήθηκε το Μετάλλιο Δημόσιας Υπηρεσίας (Public Service Medal) και έγινε μέλος του Ινστιτούτου Δημόσιας Διοίκησης της Αυστραλίας (Βικτώρια).