Το παραδοσιακό νησί που ταξιδεύει στο χρόνο
«Αγκαλιασμένη» από γαλάζια νερά, πλακόστρωτα σοκάκια, μυρωδιές από φαγητό που παραπέμπουν σε στιγμές οικογενειακές, όμορφες παραλίες για κάθε γούστο και μια χώρα χτισμένη στο ψηλό σημείο του νησιού να σε καλωσορίζει. Κάπως έτσι υποδέχεται η Σκύρος τους επισκέπτες της, με το γλυκό του κουταλιού και τα σκυριανά αλογάκια της έτοιμα να ξεναγήσουν τους ταξιδιώτες στις ομορφιές του νησιού.
Σύμφωνα με ένα μετα-Ομηρικό μύθο, η Θέτις έκρυψε στη Σκύρο το γιο της Αχιλλέα, για να τον εμποδίσει να πάει να πολεμήσει στην Τροία. Ντυμένος με γυναικεία ρούχα και με το όνομα Πύρρα, επιβίωσε κρυμμένος ανάμεσα στις κόρες του βασιλιά Λυκομήδη κάνοντας μάλιστα κι ένα γιο, τον Νεοπτόλεμο, με τη πριγκίπισσα.
Λίγο καιρό αργότερα ο Οδυσσέας έφτασε στο νησί μεταμφιεσμένος σε μικροπωλητή και ενώ όλα τα κορίτσια έδειχναν το ενδιαφέρον τους στα υφάσματα και στα αρώματα, το μόνο «κορίτσι» που ενδιαφέρθηκε για τα όπλα ήταν η Πύρρα, με αυτό τον τρόπο αποκάλυψε ο Οδυσσέας τον Αχιλλέα και τον πήρε μαζί του στην Τροία. Ένας άλλος μύθος αναφέρει πως ο Αχιλλέας λεηλάτησε το νησί της Σκύρου για να τιμωρήσει τον Λυκομήδη για τη δολοφονία του Θησέα βασιλιά της Αθήνας.
Η πρώτη βόλτα στο νησί
Το ταξίδι ξεκινάει από την πρώτη στιγμή που αντικρίζει ο επισκέπτης το λιμάνι της Λιναριάς, απλόχερα το νησί χαρίζει την ομορφιά του, βουνό και θάλασσα συνδυασμένα με τρόπο επιδέξιο και ισορροπημένο.
Η αιγαιοπελαγίτισσα Σκύρος είναι το μεγαλύτερο και νοτιότερο νησί του συμπλέγματος των Σποράδων, η μοναχική της θέση μέσα στο πέλαγος την κάνει να μοιάζει με πετρωμένο καράβι που ταξίδεψε στο χρόνο και έριξε άγκυρα στα γαλάζια νερά. Μια ανάσα μακριά από την Εύβοια κάνει την πρόσβαση εύκολη στο νησί, οι ταξιδιώτες έχουν την επιλογή να ταξιδέψουν με καράβι αλλά και αεροπορικώς αφού το νησί διαθέτει αεροδρόμιο.
Περπατώντας στη χώρα (όπως τη λένε οι ντόπιοι) οι μυρωδιές από το γιασεμί και το βασιλικό συνεπαίρνουν τον ταξιδιώτη, οι «ασπρισμένες» αυλές των σπιτιών μοιάζουν με καμβάδες που περιμένουν το χέρι ενός ζωγράφου να τους δώσει χρώματα. Λίγα βήματα πιο πέρα, η πλατεία Μπρουκ έτοιμη να υποδεχτεί τους «καλεσμένους» και να τους χαρίσει μια βόλτα στον χώρο χρόνο μέσω του Αρχαιολογικού Μουσείου της. Η πόλη της Σκύρου συμβιώνει αρμονικά με την παράδοση δίνοντας χώρο για κάθε τι νέο έχοντας όλη τη γνώση της ιστορίας και των εθίμων της.
Ανακαλύπτοντας το “κρυφό” λημέρι των Πειρατών
Το νησί, κατά το μεγαλύτερο μέρος, είναι ορεινό κυρίως στα νοτιοανατολικά, όπου υπάρχουν τα όρη Κόχυλας, Κουμάρι, Πιριώνες και Φανόφτης. Μέσα στη μαγική σύνθεση αυτή οι παραλίες και τα νερά της Σκύρου δίνουν την ευκαιρία στον ταξιδιώτη να κολυμπήσει σε παραμυθένια γαλάζια νερά, σε ακτές -σχεδόν απάτητες- όπως οι παραλίες Γυρίσματα, Καλαμίτσα, Πεύκος αλλά και το Σαρακήνικο, ένα μικρό νησάκι γνωστό και ως λημέρι των πειρατών, όπου μπορεί να επισκεφθεί κάποιος με καραβάκι από τη Ληναριά και να απολαύσει τα τιρκουάζ νερά με τη λευκή άμμο.
Γαστρονομία και παράδοση
Το μαγικό είναι πως οι επιλογές στο νησί είναι τόσες πολλές που μπορεί κάποιος να βρεθεί από το να κάνει ορειβασία μέχρι καταδύσεις χωρίς καν να χρειαστεί να μετακινηθεί ιδιαίτερα. Πολλοί είναι αυτοί που επισκέπτονται το νησί και για γαστρονομικούς λόγους αφού είναι γνωστό για τις αστακομακαρονάδες του, το κατσικάκι λεμονάτο ή κοκκινιστό αλλά και το τυροπιτάρι του φτιαγμένο από ντόπιο τυρί. Η γεύση του φαγητού στο νησί είναι διαφορετική κι αυτό γιατί οι πρώτες ύλες είναι σχεδόν όλες αποκλειστικά από τον τόπο και φέρνουν στον ουρανίσκο αναμνήσεις από άλλη εποχή. Τα γλυκά όπως οι λουκουμάδες που φτιάχνουν οι γυναίκες του νησιού τηγανίζονται και σερβίρονται ζεστοί με μέλι και κανέλα.
Το νησί κρατά σταθερά τις παραδόσεις του όχι μόνο στα φαγητό αλλά και στα ήθη και έθιμά του. Την περίοδο της Αποκριάς γεμίζει από κόσμο κάθε ηλικίας όπου επισκέπτεται τη Σκύρο για να παρακολουθήσει τις ιδιαίτερες εκδηλώσεις των μεταμφιεσμένων σε «Γέρους», «κορέλες» και «φράγκους». Οι εντυπωσιακές ενδυμασίες, οι απαγγελίες σατυρικών στίχων από ερασιτέχνες ποιητές, η διονυσιακή διάθεση συνθέτουν μια ατμόσφαιρα εορταστική στο νησί, αυτός είναι ένας ακόμη λόγος για να επισκεφτεί κανείς τη Σκύρο και τις υπόλοιπες εποχές εκτός από το καλοκαίρι.
Συνδυάζοντας όλες τις εποχές
Το νησί πέρα από τις “φανερές” ομορφιές του έχει και πολλές κρυμμένες όπως οι σπηλιές με τα γαλάζια νερά, εκεί που μπορεί να κολυμπήσει κανείς και να βρει πολλά κοχύλια. Οι εικόνες από τους σταλακτίτες και τα χρώματα που αλλάζει το νερό ανάλογα με το φως δημιουργούν έναν κόσμο αλλοτινό. Το καραβάκι φεύγει καθημερινά από το λιμάνι της Λιναριάς και φτάνει ως τις σπηλιές και τον πετρόχτιστο Φάρο στο “Λιθάρι”.
Οι επιλογές στο νησί της Σκύρου δε σταματούν, μέσα σε ένα καταπράσινο τοπίο με πεύκα και ελιές, που φτάνουν ως τη θάλασσα, βρίσκεται η Ατσίτσα, ένα μικρό χωριό με χαρακτηριστικό αξιοθέατο του τους πέτρινους πυλώνες, απομεινάρια της σιδηροδρομικής γραμμής που κατασκεύασαν στις αρχές του 1900 και χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταφορά σιδηρομεταλλευμάτων από τα ορυχεία στο βουνό.
Το ταξίδι στο χρόνο και στις εποχές είναι ανεξάντλητο αφού σε πολλές γωνιές του νησιού μπορεί να συναντήσει κανείς βυζαντινές εκκλησίες, διατηρητέα μνημεία της Βυζαντινής περιόδου, ενώ το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου σκαρφαλωμένο πάνω στο βράχο στέκει αγέρωχο στο πέρασμα των αιώνων και μαρτυρά ιστορίες από τη ζωή της Σκύρου.
Ανάμεσα στους μύθους και στην Ιστορία που κουβαλάει αυτός ο τόπος έχει χώρο και αγκαλιά ανοιχτή για να υποδεχτεί κάθε ταξιδιώτη. Φεύγοντας από τη Σκύρο μπορεί να κρατήσει κανείς στις αποσκευές του, το γαλάζιο των νερών, τις γεύσεις του σπιτικού φαγητού και την φιλοξενία των Σκυριανών. Οι εικόνες αυτού του νησιού μένουν για πάντα ζωντανές στη μνήμη.