Η συγγραφέας του ανεκπλήρωτου ονείρου της επιστροφής στην πατρίδα
Οταν η Ελένη Δεληδημητρίου – Τσακμάκη, από το Ζαγκλιβέρι Θεσσαλονίκης έφυγε μαζί με τον σύζυγό της για τη Γερμανία τον Ιούνιο του 1961, είχε βαθιά ριζωμένη στην καρδιά της την πεποίθηση, ότι αυτό το πέρασμα από την ξενιτιά, θα είναι σύντομο. Το 1967 επέστρεψαν – για λίγο όμως, καθώς οι δυσκολίες ήταν μεγάλες και η αναχώρηση για το εξωτερικό αποτελούσε μονόδρομο. Σήμερα, ζει στο Μόναχο, πάντα συντροφιά με τον σύζυγό της, τα τρία τους παιδιά, τα έξι εγγόνια και το πρώτο δισέγγονο.
Εργάστηκε σκληρά και πέρασε μέσα από συμπληγάδες για να τα καταφέρει. Αυτά είναι και τα βιώματα που μεταφέρει στα βιβλία της, η εικόνα που περιγράφει δεν είναι τίποτε περισσότερο από αυτό που βίωσε. Τη διαδρομή του Ελληνα μετανάστη, με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει σε έναν ξένο τόπο, δυσκολίες να προσαρμοστεί, δυσκολίες στην επικοινωνία, δυσκολίες στην εργασία, στην κοινωνικοποίηση και πάντα κοιτώντας πίσω, στην πατρίδα που άφησε επειδή οι συνθήκες τον ανάγκασαν και το ανεκπλήρωτο όνειρο της επιστροφής.
Η 72χρονη σήμερα Ελένη Τσακμάκη, έγινε γνωστή ως συγγραφέας στα 54 της χρόνια, όταν το 1993, κυκλοφόρησε το πρώτο βιογραφικό της βιβλίο με τίτλο «η πάνινη κούκλα». Ενα βιβλίο, στο οποίο περιγράφει τα τραυματικά παιδιά της βιώματα, παιδί φτωχής οικογένειας η ίδια, μεγάλωσε δίπλα στους θετούς της γονείς. Ενα χρόνο μετά, το 1994, το βιβλίο κυκλοφόρησε στη γερμανική γλώσσα, με τον τίτλο «Die Stoffpuppe», κερδίζοντας το αναγνωστικό κοινό.
Το δεύτερο βιβλίο της, αυτοβιογραφικό και αυτό, με τίτλο «Η απόφαση που δεν πάρθηκε ποτέ» – «Die ewige Suche nach der Heimat», στο οποίο αφηγείται την ιστορία από το πρώτο της ταξίδι στη Γερμανία και την μετέπειτα ζωή της.
Η ίδια έχει συγγράψει θεατρικά έργα – οι «Κωμικοτραγικές σκηνές από την ζωή των μεταναστών» παίχτηκαν με εξαιρετική επιτυχία, επί δώδεκα συνεχή έτη, σε πολλές μεγάλες πόλεις της Γερμανίας και απέσπασε κολακευτικά σχόλια από τα ΜΜΕ, ενώ βραβεύτηκε από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών στη Αθήνα και το Παγκόσμιο Φεστιβάλ Μαθητικού Θεάτρου στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης. Αυτή την περίοδο, ένα άλλο θεατρικό της έργο, με τίτλο «Στο σταθμό του Μονάχου», γνωρίζει μεγάλη επιτυχία – σε αυτό εξελίσσονται ιστορίες τεσσάρων γενεών ελλήνων μεταναστών στη Γερμανία.
Η κα Τσακμάκη, έχει βρει την ηρεμία που αποζητούσε όλα αυτά τα χρόνια. Πλέον περνάει το χρόνο της με τις μικρότερες εγγονές της, στις οποίες μιλά ελληνικά, καθώς η ίδια θεωρεί χρέος της να τους μεταφέρει τον ελληνικό πολιτισμό.
Πέρα από τα προαναφερθέντα, στα έργα της συγκαταλέγονται η νουβέλα «Αρης, Το παιδί του μετανάστη» και το βιβλίο «Τα δέντρα που δεν ρίζωσαν», παιδικά διηγήματα, «Μαμά να ξανάρθεις», «Ταξιδιάρικα πουλιά», «Στους Δελφούς με τον Ηνίοχο», «Αστροπαλαμήδας, ο προστάτης των ζώων» και «Το μπουκάλι που ταξίδευε», ενώ αυτή την περίοδο, ετοιμάζει άλλο ένα βιβλίο, στο οποίο θα καταγράφει τις μαρτυρίες ελλήνων που έζησαν τη φρίκη των γερμανικών στρατοπέδων την περίοδο της κατοχής.