Ο Αλέξανδρος Νεχαμάς είναι καθηγητής Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Πρίνστον. Είναι επίσης καθηγητής Ανθρωπιστικών Επιστημών και Συγκριτικής Λογοτεχνίας.

Γεννήθηκε το 1946 στην Αθήνα. Το 1964 αναχώρησε για τις ΗΠΑ προκειμένου να σπουδάσει οικονομικά, καθώς ήθελε να ασχοληθεί με τον κόσμο των επιχειρήσεων, ωστόσο τρία χρόνια αργότερα τον κερδίζει ολοκληρωτικά η φιλοσοφία, με τη βοήθεια και του καθηγητή Γρηγόρη Βλαστού. Ο Νεχαμάς παίρνει το πτυχίο του το 1967 με μεγάλη διάκριση και το διδακτορικό του το 1971, στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον.

«Όσον αφορά την οπτική της οικογένειάς μου, έχω αποτύχει. Η Ελλάδα δεν ήταν και δεν είναι μια χώρα όπου η πνευματική και ακαδημαϊκή καριέρα θεωρείται πρέπουσα. Είναι καλό να είσαι μορφωμένος και να έχεις πάρει εκπαίδευση, αλλά δεν γίνεται να επιβιώνεις από τη μόρφωση που έχεις πάρει. Πρέπει να δουλεύεις. Είναι μια εμπορική κοινωνία…Η Ελλάδα δεν ήταν ποτέ αριστοκρατική με την παραδοσιακή του όρου έννοια, όπου η δουλειά είναι κάτι με το οποίο δεν λερώνεις τα χέρια σου. Είναι μια συντηρητική κοινωνία. Όταν όμως μεγάλωνα, κομμάτια της κουλτούρας της προπολεμικής περιόδου (πριν τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο) ήταν ακόμα υπαρκτά. Ήταν μια αντιφατική κοινωνία. Οι γονείς μου, για παράδειγμα, μιλούσαν Γαλλικά στο σπίτι, όχι Ελληνικά. Ο πατέρας μου ήταν τραπεζικός. Αλλά το επάγγελμα του τραπεζικού ένας αληθινός αριστοκράτης το κοιτάζει αφ’ υψηλού. Οι τράπεζες είναι μια επιχείρηση, οι αριστοκράτες κατέχουν γη» δήλωσε σε συνέντευξη του στο περιοδικό Bomb.

Τα ενδιαφέροντά του περιλαμβάνουν Ελληνική Φιλοσοφία, Φιλοσοφία της Τέχνης, Ευρωπαϊκή Φιλοσοφία και Λογοτεχνική Θεωρία. Μεταξύ των έργων του συγκαταλέγονται τα βιβλία «Νίτσε: Η ζωή σαν λογοτεχνία», « Η τέχνη του βίου: Σωκρατικοί στοχασμοί, από τον Πλάτωνα στον Φουκώ», «Αρετές της Αυθεντικότητας: δοκίμια για τον Πλάτωνα και το Σωκράτη», και « Μόνο μια υπόσχεση ευτυχίας: Η θέση του ωραίου στην τέχνη και στη ζωή». Έχει μεταφράσει επίσης το «Συμπόσιο του Πλάτωνα» και τον «Φαίδρο» στα Αγγλικά. Έχει διατελέσει Πρόεδρος του Συμβουλίου Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πρίνστον, του Προγράμματος Ελληνικών Σπουδών, και Ιδρυτής της “Society of Fellows in the Liberal Arts”.

Ο πολυβραβευμένος καθηγητής ανθρωπιστικών σπουδών, φιλοσοφίας και συγκριτικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, υποστηρίζει ότι στόχος της διδασκαλίας του είναι να κάνει τους φοιτητές του να αισθανθούν άβολα για τη ζωή και τον κόσμο τους. Η καταγωγή του θα έλεγε κανείς πως είναι περίπλοκη. Η μητέρα του Χριστιανή Ορθόδοξη, ο πατέρας του Εβραίος ισπανικής υπηκοότητας, ο οποίος όμως είχε βαφτιστεί Καθολικός πριν από τον πόλεμο.

Όπως έχει αποκαλύψει σε συνεντεύξεις στο παρελθόν, ο ίδιος είχε πάρει την υπηκοότητα του πατέρα του, την ισπανική δηλαδή, αλλά μετά από δεκαετίες παραμονής στις ΗΠΑ, πολιτογραφήθηκε Αμερικανός, μόνο και μόνο για να ψηφίσει τον Μπαράκ Ομπάμα. Ωστόσο στην ερώτηση τι είναι τελικά, ο ίδιος είναι ξεκάθαρος και κατηγορηματικός: «Πατρίδα μου είναι η Ελλάδα» τονίζει.