Η φωνή που ενέπνευσε τον κόσμο είχε ελληνική ψυχή
Αφιερώματα

Η φωνή που ενέπνευσε τον κόσμο είχε ελληνική ψυχή

Η Μάγια Αγγέλου υπήρξε μια από τις πιο σπουδαίες φωνές της σύγχρονης παγκόσμιας λογοτεχνίας και του αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ποιήτρια, συγγραφέας, χορεύτρια, ηθοποιός, δασκάλα και ακτιβίστρια, έγινε σύμβολο δύναμης, χειραφέτησης και σεβασμού στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Λίγοι γνωρίζουν όμως ότι ένα κομμάτι της ζωής της και της καρδιάς της έμεινε για πάντα στην Ελλάδα — στη χώρα όπου έζησε, έγραψε και ερωτεύτηκε, και από την οποία εμπνεύστηκε.

Μια ζωή σε διαρκή πορεία

Γεννήθηκε το 1928 στο Σαιντ Λούις του Μιζούρι ως Marguerite Annie Johnson. Η ζωή της από νωρίς σημαδεύτηκε από την κακοποίηση και τις φυλετικές διακρίσεις. Ωστόσο, αρνήθηκε να μείνει σιωπηλή. Μέσα από τις σπουδές, τη μουσική, τη λογοτεχνία και την πολιτική δράση, αναδείχθηκε σε σύμβολο της μαύρης γυναικείας ταυτότητας στην Αμερική. Το 1969, το αυτοβιογραφικό της έργο “I Know Why the Caged Bird Sings” («Ξέρω γιατί κελαηδάει το πουλί στο κλουβί») συγκλόνισε τον κόσμο και έγινε σταθμός στην παγκόσμια λογοτεχνία.

Η Ελλάδα στη ζωή της Μάγιας Αγγέλου

Στα τέλη της δεκαετίας του 1950, η Μάγια Αγγέλου έζησε για περίπου ένα χρόνο στην Αθήνα. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα The Athens Daily, συμμετείχε σε θεατρικές παραστάσεις, ηχογράφησε δίσκους με ελληνικά τραγούδια και συνεργάστηκε με καλλιτέχνες της εποχής. Εκείνη την περίοδο ερωτεύτηκε έναν Ελληνοκύπριο πολιτικό ακτιβιστή, τον Τόσος Τομαζίνης (Tosh Angelos), τον οποίο και παντρεύτηκε. Η εμπειρία της από την Ελλάδα δεν ήταν επιφανειακή. Η ίδια αναφέρει στα απομνημονεύματά της πως βρήκε στους Έλληνες «μια εσωτερική περηφάνια και μια ελευθερία που μου θύμιζαν τα ιδανικά της πατρίδας μου». Το ελληνικό τοπίο, η μουσική και η γλώσσα επηρέασαν το έργο της με έναν σχεδόν ποιητικό τρόπο.

Η πρέσβειρα της ψυχής

Μίλησε στην ορκωμοσία του Μπιλ Κλίντον, απήγγειλε ποίηση μπροστά στον Ομπάμα, δίδαξε στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια των ΗΠΑ και ταξίδεψε τον κόσμο για να μιλήσει για τον ρατσισμό, την καταπίεση, την ισότητα και την αγάπη. Η ποίησή της είναι όπλο και παρηγοριά, κραυγή και προσευχή μαζί. Το έργο της εμπνέει γυναίκες, μαύρους, πρόσφυγες, φτωχούς, αλλά και κάθε άνθρωπο που παλεύει να κρατήσει όρθια την αξιοπρέπειά του. Και στην καρδιά αυτής της φωνής, ένα μικρό κομμάτι ήταν ελληνικό.

Η Μάγια Αγγέλου πέθανε το 2014, αφήνοντας πίσω της ένα τεράστιο έργο και ένα ακόμα μεγαλύτερο παράδειγμα. Όσα είπε, έγραψε και έκανε, δεν περιορίζονται σε μια ήπειρο. Αφορούν όλους μας. Η Ελλάδα μπορεί να μην την έβαλε στα σχολικά βιβλία — αλλά εκείνη, στα κείμενά της, έβαλε την Ελλάδα μέσα στην παγκόσμια λογοτεχνία με τρόπο αυθεντικό και διακριτικό.

ΠΡΟΣΘΕΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ