Στις 12 Μαΐου 1930, η Ελλάδα έκανε ένα καθοριστικό βήμα προς τη θωράκιση της δημόσιας ασφάλειας, με τη δημοσίευση του Νόμου 4661 “περί διοργανώσεως Πυροσβεστικού Σώματος”, επί κυβερνήσεως Ελευθερίου Βενιζέλου. Η ίδρυση του Πυροσβεστικού Σώματος σηματοδότησε την απαρχή ενός θεσμού που, μέχρι σήμερα, αποτελεί πυλώνα της πολιτικής προστασίας στη χώρα μας, ενσαρκώνοντας αξίες όπως η αυτοθυσία, το καθήκον και η αλληλεγγύη.

Μέχρι εκείνη τη χρονική στιγμή, η καταπολέμηση των πυρκαγιών αποτελούσε μια αχαρτογράφητη αποστολή, που βασιζόταν περισσότερο στον ηρωισμό εθελοντών και λιγότερο σε οργανωμένα επιχειρησιακά πρότυπα. Οι όποιες παρεμβάσεις γίνονταν σε επίπεδο αστυνομικών δυνάμεων ή τοπικών αρχών, χωρίς συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο και χωρίς τη δυνατότητα ουσιαστικής επέμβασης σε καταστάσεις μεγάλης κλίμακας.

Η μεταρρύθμιση που προώθησε η κυβέρνηση Βενιζέλου ήταν βαθιά τομή για την εποχή. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, πολιτικός με ευρωπαϊκό προσανατολισμό και στρατηγική σκέψη, αντιλήφθηκε πως η προστασία της ανθρώπινης ζωής και του φυσικού πλούτου της χώρας απαιτούσε μια ειδικευμένη, εκπαιδευμένη και εξοπλισμένη δύναμη. Έτσι γεννήθηκε το Πυροσβεστικό Σώμα Ελλάδας, ένα επαγγελματικό σώμα με αποστολή όχι μόνο την κατάσβεση πυρκαγιών, αλλά και τη διαχείριση φυσικών καταστροφών, διασώσεων και έκτακτων αναγκών.

Πρώτος Αρχηγός του Σώματος ορίστηκε ο Αντιστράτηγος Αλέξανδρος Οικονομίδης, ο οποίος ανέλαβε την τεράστια πρόκληση της οργάνωσης του νέου θεσμού από το μηδέν. Υιοθετήθηκαν πρότυπα λειτουργίας εμπνευσμένα από τις πρακτικές πυροσβεστικών σωμάτων της Κεντρικής Ευρώπης, ενώ ξεκίνησε συστηματική εκπαίδευση των πρώτων πυροσβεστών, με έμφαση στη φυσική κατάσταση, την επιχειρησιακή ετοιμότητα και την πειθαρχία.

Η ίδρυση του Πυροσβεστικού Σώματος δεν αποτέλεσε απλώς μια διοικητική πράξη. Ήταν μια απόφαση που έφερε την Ελλάδα σε τροχιά εκσυγχρονισμού, δίνοντας στους πολίτες της για πρώτη φορά την αίσθηση ότι το κράτος μπορεί να σταθεί στο πλευρό τους τη στιγμή της κρίσης. Η πρώτη μεγάλη πρόκληση για το νεοσύστατο Σώμα δεν άργησε να έρθει, και κάθε επιχείρηση αποτέλεσε πολύτιμο μάθημα για το μέλλον.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, το Πυροσβεστικό Σώμα εξελίχθηκε σε μια από τις πιο σεβαστές και αγαπητές υπηρεσίες του ελληνικού κράτους. Με δεκάδες πυροσβεστικούς σταθμούς, ειδικές μονάδες, αεροπορικό στόλο και χιλιάδες στελέχη που δίνουν καθημερινά αγώνα ζωής, το Σώμα απέδειξε ότι η φλόγα της προσφοράς δεν σβήνει ποτέ.

Από τους ηρωικούς πυροσβέστες που επιχειρούν σε δύσβατα δάση ως εκείνους που σώζουν ζωές από παγιδευμένα οχήματα, κάθε μέλος του Πυροσβεστικού Σώματος αποτελεί κρίκο μιας αλυσίδας που συνδέει την πολιτεία με την κοινωνία.

Ενενήντα πέντε χρόνια μετά, η 12η Μαΐου παραμένει ορόσημο. Μια ημερομηνία που δεν τιμά απλώς την ίδρυση ενός Σώματος – αλλά το ξεκίνημα μιας αδιάλειπτης αποστολής: να βρίσκεται πάντα εκεί όπου οι φλόγες απειλούν τη ζωή, τη φύση και την ελπίδα.