Η Πατρίτσια Φιλντ γεννήθηκε το 1941 στην πόλη της Νέας Υόρκης από Έλληνες και Αρμένιους γονείς, οι οποίοι μετανάστευσαν στην Αμερική από τη Λέσβο. Ανατράφηκε στην Astoria, Queens και πήρε τα εύσημα για την ανακάλυψη της σύγχρονης γκέτα όσον αφορά στη μόδα των γυναικών τη δεκαετία του 1970. Είναι η ιδιοκτήτρια της ομώνυμης μπουτίκ Patricia Field.
Είναι η γυναίκα που κατάφερε να ενσωματώσει φούστα από ψάθινα καλάθια και αθλητικό φανελάκι στην εμβληματική παρουσίαση του «Sex and the City», να μεταμορφώσει τον τρόπο που ντύνονται οι Γαλλίδες μέσα από το «Emily in Paris» και να φέρει στο προσκήνιο τη δική της εκδοχή της Άννας Γουίντουρ στο «Ο διάβολος φοράει Prada». Ο λόγος για την Πατρίσια Φιλντ, την πιο αναγνωρίσιμη ενδυματολόγο παγκοσμίως, που στα 82 της χρόνια παραμένει πιο δραστήρια από ποτέ.
Η ίδια αποδίδει την επιτυχία της στο ελληνικό της ταμπεραμέντο και το DNA που την ώθησαν να μην εγκαταλείψει ποτέ τους στόχους της. Από τη στιγμή που εγκαινίασε το πρώτο της κατάστημα σε μία από τις πιο εναλλακτικές γειτονιές του Μανχάταν, έγινε συνώνυμο της καλλιτεχνικής πρωτοπορίας που χαρακτηρίζει την πόλη που ποτέ δεν κοιμάται. Ωστόσο, όλα ξεκίνησαν δεκαετίες πριν, όταν η Ελληνίδα γιαγιά της τη δίδαξε πώς να μετατρέπει ένα απλό κομμάτι ύφασμα σε ολόκληρους κόσμους, και κυρίως, πώς να τους κατακτά.
Ο Πλάτωνας στο Μανχάταν
Ακόμα και στα αξέχαστα 80ά γενέθλιά της, η Πατρίσια Φιλντ περιβαλλόταν από Έλληνες φίλους, όπως η Σοφία Καρβέλα, μία από τους πιο στενούς ανθρώπους στη ζωή της, και ο Φώτης Σεργουλόπουλος, που τη συνόδευσε στην επιστροφή της στη γενέτειρά της, τη Λέσβο. Αυτές οι ελληνικές της ρίζες και εμπειρίες αποκαλύπτονται μέσα από το ντοκιμαντέρ «Χαρούμενα Ρούχα: Μια ταινία για την Πατρίσια Φιλντ» του Μάικλ Σέλντιτς. Προβλήθηκε στο πλαίσιο του 26ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, παρουσία του σκηνοθέτη, που μας μετέφερε τους χαιρετισμούς της Φιλντ, δηλώνοντας χαρακτηριστικά ότι «δεν θα πάψει ποτέ να αγαπά και να επιστρέφει στην Ελλάδα».
Η ταινία αφηγείται τη διαδρομή της Φιλντ, καταγράφοντας τη δημιουργική διαδικασία της και τον τρόπο που αντιμετωπίζει τη μόδα ως μέσο έκφρασης και δημιουργικότητας. Παράλληλα, με την κυκλοφορία της αυτοβιογραφίας της, αποκαλύπτονται άγνωστες πτυχές της ζωής της, καθώς και οι βαθιές της ελληνικές ρίζες.
Το Sex and the City
H Φίλντ συναντήθηκε με τη Sarah Jessica Parker κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του Miami Rhapsody το 1995. Η ηθοποιός έμεινε γοητευμένη με τις συλλογές της Patricia, έγιναν φίλες και ξεκίνησαν τη συνεργασία τους για τη σειρά Sex and the City. Πριν από την έναρξη της πρώτης σεζόν του Sex and the city, η Parker ζήτησε από τη Field να αναλάβει το σχεδιασμό κάποιων από τα ρούχα που θα φορούσε ο χαρακτήρα της Carrie Bradshaw. Κατά τη διάρκεια της θητείας της Field ως ενδυματολόγος στο Sex and the City, η σειρά έγινε διάσημη και για τη μόδα που λάνσαρε.
Για την εργασία της στο Sex and the City, η Field ήταν υποψήφια για πέντε Emmy Awards ενώ κέρδισε ένα Emmy, και ήταν υποψήφια για έξι βραβεία Costume Designers Guild, ενώ κέρδισε τέσσερα. Επέστρεψε το 2008 με τα Κοστούμια για το Sex and the City: The Movie (2008) και συνέχισε με το Sex and the City 2 (2010). Εργάστηκε στην ασιατική αγορά αναλαμβάνοντας τη μόδα πίσω από την κινεζική ταινία Go Go lala (2010) και το πιο πρόσφατο έργο της είναι η Ταϊβανέζικη τηλεοπτική σειρά, The Material Queen.
Η Φιλντ έχει απίστευτη ζήτηση από την υψηλή κοινωνία και μερικά από τα σχέδιά της έχουν γίνει διάσημα. Οι τηλεοπτικές της δουλειές, περιλαμβάνουν επίσης τα Hope & Faith και Ugly Betty, ενώ υηρέτησε ως ενδυματολόγος για τη μεγάλου μήκους ταινία «Ο διάβολος φοράει Prada», για την οποία ήταν υποψήφια για Όσκαρ Καλύτερων Κοστουμιών. Σε μια εκτενή συνέντευξη που περιλαμβάνεται ως extras στο DVD της ταινίας, παραδέχεται ότι έντυνε το cast των ηθοποιών του «Ο διάβολος φοράει Prada» συνδυάζοντας κομμάτια από άλλους σχεδιαστές και δεν
εστιάσε στη χρήση δικών της σχεδίων.
Η Πατρίτσια Φιλντ έχει σχεδιάσει τα ρούχα για τα βίντεο κλιπ της Namie Amuro καθώς και τα ρούχα για τα μουσικά βίντεο της Άννας Βίσση: «Στην πυρά» και «Αλήτισσα Ψυχή» από το album της «Απαγορευμένο».