Δε θα φύγω απ΄την Ελλάδα
Απόψεις

Δε θα φύγω απ΄την Ελλάδα

Κι είναι φορές που αναρωτιέμαι: «τι κάνω σ’αυτή τη Χώρα, γιατί κάθομαι, γιατί δε φεύγω, δε δραπετεύω από τα ζόρια της, απ’τους αργούς ρυθμούς της, το έλλειμμα και το χρέος της. Γιατί επιμένω να’μαι εδώ, να προσπαθώ, να ανταγωνίζομαι αυτούς που χρόνια την πληγώνουν και την προσβάλλουν. Δεκαετίες προσπαθούν να την αφυδατώσουν από ελπίδα, δυνάμεις, όραμα. Επίμονα παλεύουν να της στερήσουν το αύριο που αξίζει και διεκδικεί. Αγόγγυστα αναπαράγουν πολιτικές και πρακτικές που υποθηκεύουν ένα μέλλον που ακόμα δεν ξημέρωσε, αμαυρώνουν ένα παρελθόν που φώτισε, κι επιβουλεύονται το παρόν που αγωνίζομαι να χτίσω».

Είναι που ξέρω το διότι, κάθε λόγο που με κρατά εδώ, που με γυρνά εδώ, που είμαι εδώ, που μένω εδώ.

Εδώ, σήμερα, που περισσότερο ματώνει η Ελλάδα, χρωστά και δανείζεται, ταλανίζεται από ανωριμότητες κι ανευθυνότητες, ξεπληρώνει επιταγές ημέρας κάθε φορά που η Ισονομία γινόταν χαρτοπόλεμος, η Νομιμότητα, γαρύφαλλα στα μπουζούκια, οι Ευθύνες, πλαστελίνη σε νηπιαγωγείο, η αντιποίηση του Δημόσιου πλούτου και κάθε αγαθού, ίδιο κεφάλαιο για όψιμους κι ακούραστους έχοντες και κατέχοντες.

Εδώ, σήμερα λοιπόν, γιατί δεν είναι Χώρα η Ελλάδα, πατρίδα είναι. Και ο Έλληνας, αυτό που ζεις κι εσύ, το έχει ξαναζήσει : από στάχτες και πόλεμο ξαναγεννήθηκε, από τη στέρηση βγήκε πλήρης αντοχών, από τις δυσκολίες πήρε δύναμη, κι από τις ανηφόρες γέμισε εμπειρίες.

Εδώ, γιατί στην ανεργία, τη φτώχια, την κατάθλιψη, ο Έλληνας ακόμα προτάσσει καρδιά και δίνει το χέρι να σε σηκώσει, να συμπορευτείτε. Γιατί ξέρει: σήμερα εσύ, αύριο εκείνος, και μόνος, ποτέ κανείς δεν προχωρά εδώ. Παρέα πάει. Γιατί τις θλίψεις και το θάνατο, και τις χαρές, με γιορτές ξορκίζει.

Για’ δεν υπάρχει μοναχός, κλειστός, κρυμμένος.

Θέλει ξέφωτο το βλέμμα του, και χώρο η περπατησιά του.

Εδώ λοιπόν, γιατί στον Έλληνα, το «μπορώ» είναι ισχυρότερο από το «θέλω».

Η ψυχή, μεγαλύτερη από τη δύναμη.

Η φωνή, πιο ηχηρή στη σιωπή.

Κι η υπομονή αστείρευτη σχεδόν, στην αγωνία.

Μα πιο βαρύ και πιο βαθύ ακόμα: ο Έλληνας εδώ, ξέρει τα όρια, γιατί είναι μαθημένος να τα ξεπερνά για κάθε κορυφή, κάθε ψηλότερα. Γιατί το «αέρα» είναι η ζωή κι ο δρόμος του.

Σε τούτη την ψηφίδα γης, ο Έλληνας αντιστέκεται. Σε όσα του καταμαρτυρούν και όσα του προσάπτουν. Με τη δουλειά του, άξιος πιτσιρικάς που στήνει τη δική του start-up, επιχειρηματίας στη Βόρεια Ελλάδα που παράγει προϊόντα υψηλής τεχνολογίας για ολόκληρο τον κόσμο, αθλήτρια του polo που στέφεται παγκόσμια πρωταθλήτρια.

Γιατί αυτός ο Έλληνας είναι περίεργος, φύσει φιλομαθής.

Αντιλαμβάνεται, δεν καταλαβαίνει.

Βλέπει, δεν κοιτάζει.

Προτάσσει το «ευ», σε κάθε αγωνίζεσθαι.

Ξέρει ότι, δημιουργώ σημαίνει υπάρχω.

Σκέπτομαι σημαίνει αναπνέω.

Διαλέγομαι σημαίνει εξελίσσομαι.

Αρμολογεί λοιπόν, όραμα, όνειρα, τάλαντο, ταλέντο, γνώσεις, προσπάθειες, αποτυχίες, επιτυχίες, και χτίζει το δικό του σήμερα και της Ελλάδας το αύριο.

Γιατί δεν είναι όλα γραμμένα στα βιβλία.

Στο Νου βρίσκει Λογική κι έμπνευση, για να τα μετουσιώσει σε τέχνη, μαθηματικά, λόγο. Στη σκέψη σχεδιάζει τη δική του επιχειρηματική ιδέα, πριν τη βάλει σε χαρτί, την κάνει business plan, την υλοποιήσει. Γιατί πρώτα βλέπει τη θάλασσα, αναζητά ορίζοντες κι άλλες στεριές, κι ύστερα ναυπηγεί το καράβι του.

Ξέρει όμως ότι, δεν είναι όλα γραμμικά στη ζωή, κι ας είναι αρμονικά. Κι αν η Τάξη ορίζει τις Κοινότητες, οι «Άτακτοι» δημιουργούν προκλήσεις, ρισκάρουν, προπορεύονται. Οι άτακτοι δεν σιωπούν, ησυχάζουν. Ξαποσταίνουν και δυνάμεις μαζεύουν για τις μικρές και μεγάλες τους επαναστάσεις. Ετοιμάζονται, γιατί ξέρουν να αντέχουν και να αγωνίζονται. Γιατί επιλέγουν τη στιγμή τους, εκείνοι μόνο. Χωρίς κεντρική καθοδήγηση, χωρίς κινητοποίηση μηνών, χωρίς job description του πολεμιστή σε κάθε δικό του ’21.

Το 2013, ο Έλληνας δεν είναι εκείνος που ήταν το ’80, το ’90 ή το 2000. Ωρίμασε σε μια υπερτιμημένη και υπόλογη Μεταπολίτευση. Κι έλαβε κρίσιμες χρήσιμες αποφάσεις:

Να ερευνά πριν πιστέψει, να πιστεύει πριν αποφασίσει, να αποφασίζει πριν στηρίξει, να στηρίζει πριν συμπορευθεί, να συμπορεύεται πριν παλέψει, να παλεύει πριν νικήσει.

Γι’αυτό ο Έλληνας δεν ακολουθεί άκριτα αρχηγούς. Δεν έχει πια,  μήτε αναζητά χαρισματικούς ηγέτες. Δεν αφήνει άλλους να καθορίζουν τη ζωή του. Τοποθετείται, εκφράζεται, εκρήγνυται, κι όταν φτάσει στο δικό του «ως εδώ», προχωρά, αδιαφορεί για τα περιττά, περιφρονεί τους ιδιοτελείς, και συνεχίζει την πορεία του. Γιατί δεν τον αφορούν εδώ και χρόνια, οι αγέλες και τα κοπάδια. Του σπιλώνουν την προσωπικότητα, του ψαλιδίζουν την ελευθερία, του θίγουν τα πιστεύω, καταχρώνται της εμπιστοσύνης του.

Γι’αυτό μένω εδώ, λοιπόν. Γιατί εδώ μπορώ να χτίσω το καλύτερο. Όχι απ’έξω, μακριά, εκ του ασφαλούς, με κριτική, και άποψη, και φιλανθρωπίες, και διακοπές τα Καλοκαίρια.

Εδώ μπορώ να διεκδικήσω, να τιμωρήσω, να σταματήσω τον κατήφορο Αρχών, τιμής κι αξιοσύνης.

Να διορθώσω τα δικά μου λάθη που κατέβασαν το χειρόφρενο της Χώρας και της Κοινής Λογικής, με την ψήφο και τις πελατειακές διευκολύνσεις για χατήρι μου.

Να ξεκινήσω απ’την αρχή, κοιτώντας πάντα πίσω, στην εκκίνησή μου, την προσωπική κι Ελληνική, για να καταστήσω το στόχο μου εφικτό, μετρήσιμο, ιδανικό.

Εδώ λοιπόν, γιατί αρνούμαι να εγκαταλείψω, και στα χέρια άλλων να αφήσω τη Χώρα μου.

Εδώ, στην Ελλαδα, τώρα, στα δύσκολα.

Όχι απλά, δε φεύγω.

Μένω.

Ντεμίνα Μασούλα, PhD

Σύμβουλος Στρατηγικής

ΣΧΟΛΙΑ

  Σχόλια: 2

  1. ΜΑΡΙΟΣ ΣΚΥΛΑΣ

    ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΦΥΓΑΝ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ
    Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΠΛΗΓΩΝΕΙ ΜΑΣ ΖΗΤΑΕΙ ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΦΟΡΟΙ ΦΟΡΟΙ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΥΣΗ ΚΑΜΙΑ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ ΑΠΟ ΨΕΜΑ ΣΤΟ ΨΕΜΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΚΑΝΕΝΑ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ ΤΟΝ ΛΑΟ ΤΟΝ ΕΧΕΙ ΑΦΗΣΕΙ ΣΤΙΣ ΤΥΧΕΣ ΤΟΥ .Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟΣΑ ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΠΙΣΩ ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΤΟ ΒΑΖΕΙ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΘΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ ΞΑΝΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ .ΑΛΛΩΣΤΕ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΧΕΙ ΔΕΙΞΕΙ ΜΟΝΗ ΜΑΣ ΠΟΡΕΥΤΗΚΑΜΕ ΔΙΧΩΣ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΚΑΝΕΝΟΣ ΚΑΙ ΣΑΝ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΘΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΗΝ ΦΟΥΡΤΟΥΝΑ ΚΑΙ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΣΕ ΗΡΕΜΑ ΝΕΡΑ .ΔΕΝ ΦΕΥΓΩ ΘΑ ΚΑΤΣΩ ΝΑ ΔΩΣΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΓΙΑΥΤΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΩΣΤΕ ΟΙ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΓΕΝΙΕΣ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΙΩΝΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΦΕΥΓΩ ΓΙΑΤΙ ΣΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥΘΕΝΑ ΣΑΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΚΑΙ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΘΑ ΠΟΛΕΜΗΣΩ ΚΑΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΩ ……………


  2. γιωργος παπαπετρου

    κατσε εδω εσυ. καποιος θα σε πει ευχαριστω. κατσε πληρωσε ενφια και μεμφια!
    εγω εφυγα και βρηκα την υγεια μου. ελλαδα μονο για διακοπες. τιποτα παραπανω.


Απάντησε στο ΜΑΡΙΟΣ ΣΚΥΛΑΣ

Πατήστε εδώ για να ακυρώσετε το σχόλιο.