Ο μεγάλος Έλληνας λυρικός ποιητής
Μύθοι

Ο μεγάλος Έλληνας λυρικός ποιητής

Ο Άγγελος Σικελιανός συγκαταλέγεται στους κορυφαίους Έλληνες ποιητές, με το έργο του να διακρίνεται από έντονο λυρισμό και ιδιαίτερο γλωσσικό πλούτο. Είχε προταθεί πέντε φορές για Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Γεννήθηκε στις 15 Μαρτίου του 1884 στη Λευκάδα, όπου και πέρασε τα παιδικά του χρόνια. Ο πατέρας του ήταν καθηγητής γαλλικών και ήταν το μικρότερο παιδί της οικογένειας. Το 1900, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα προκειμένου να σπουδάσει την Νομική Σχολή, ωστόσο ποτέ δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του.

 

 

Η αγάπη του για την ποίηση και την λογοτεχνία τον οδήγησε να μελετήσει Όμηρο, Πίνδαρο, την Αγία Γραφή αλλά και ξένους λογοτέχνες όπως ο Γκαμπριέλε Ντ’ Ανούντσιο. Τα επόμενα χρόνια πραγματοποίησε αρκετά ταξίδια και στράφηκε στην ποίηση και το θέατρο.

To 1907, ο Σικελιανός παντρεύεται την Αμερικανίδα Εύα Πάλμερ. Ο γάμος τους έγινε στις Ηνωμένες Πολιτείες και ένα χρόνο αργότερα εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα. Εκείνη την περίοδο ο Σικελιανός ήρθε σε επαφή με αρκετούς πνευματικούς ανθρώπους και τελικά το 1909 δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή «Αλαφροΐσκιωτος», η οποία προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση στους φιλολογικούς κύκλους, αναγνωριζόμενη ως έργο-σταθμός στην ιστορία των νεοελληνικών γραμμάτων.

 

 

Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων (1912-1913) στους οποίους πήρε μέρος, έγραψε πατριωτικά ποιήματα, που δημοσιεύθηκαν σ’ εφημερίδες, περιοδικά και στη ποιητική συλλογή «Στίχοι» (1921).

Το 1914 πρωτοσυναντά τον Νίκο Καζαντζάκη. Τους συνδέει από την αρχή μια εντονότατη συμπάθεια που εξελίσσεται γρήγορα σε βαθιά φιλία (αν και όχι ανέφελη: έντονες προσωπικότητες και οι δυο, ψυχραίνονται αργότερα και για μεγάλο χρονικό διάστημα, δεκαοχτώ ετών περίπου, διακόπτουν τις σχέσεις τους). Αναγνωρίζονται ως πνευματικοί συνοδοιπόροι. Ακολουθούν και οι δυο φιλοσοφικές θεωρήσεις επηρεασμένες από τη πρότυπο του νιτσεϊκού Υπερανθρώπου: ο άνθρωπος πρέπει να υπερβαίνει τα όρια της παγιωμένης αντίληψης της ηθικής και να συνεισφέρει με τη δύναμή του στη δημιουργία μιας ανώτερης τάξης πραγμάτων. Κυρίως όμως συναντιούνται σε μια κοινή επιθυμία διερεύνησης του θείου.

 

 

Ο Σικελιανός έγραψε επίσης και δημοσίευσε από το 1915 έως το 1918 τον «Πρόλογο στη ζωή», αποσπάσματα από το «Πάσχα των Ελλήνων», το «Δελφικό Λόγο» και μελέτες. Είχε άφθονα οικονομικά μέσα και βρήκε τη ευκαιρία να μελετά διαρκώς, να γράφει και να ταξιδεύει. Το 1927, με τη συμπαράσταση της συζύγου του διοργανώνει τις Δελφικές Εορτές στην προσπάθεια του να υλοποιήσει την Δελφική Ιδέα. Θεωρούσε πως η επανεξέταση των αρχών που δημιούργησαν τον κλασικό πολιτισμό μπορεί να προσφέρει πνευματική ανεξαρτησία και ένωση των πνευματικών παραδόσεων των λαών.

 

 

Η ποιητική έμπνευση του Σικελιανού αυτή την εποχή και αρκετά χρόνια αργότερα αντλεί τα θέματά της από τον αρχαίο ελληνικό κόσμο, από τη μυθολογία και το μυστικισμό από τη θρησκεία και την ιστορία. Τέτοιες είναι οι τραγωδίες του: «Διθύραμβος του Ρόδου» (1933) και «Ο Δαίδαλος στην Κρήτη», καθώς και πολλά ποιήματα.

Τον Μάρτιο του 1938 γνωρίζει την Άννα Καραμάνη, σύζυγο του φυματιολόγου Γεωργίου Καραμάνη. Η γνωριμία τους εξελίσσεται σε βαθύ έρωτα και ο Σικελιανός ζητάει από την Εύα να χωρίσουν. Αυτή συναινεί, όπως και ο γιατρός Καραμάνης. Ο γάμος τους θα γίνει στις 17 Ιουνίου του 1940.

 

 

Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, ο Σικελιανός διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην πνευματική αντίσταση του λαού, με κορύφωση το ποίημα και το λόγο που εκφώνησε στην κηδεία του Κωστή Παλαμά.

Ο σπουδαίος ποιητής «έφυγε» από τη ζωή στις 19 Ιουνίου το 1951, στην Αθήνα.

 

 

Οι πέντε φορές που υπήρξε υποψήφιος για το Νομπελ Λογοτεχνίας ήταν:

1. Το 1946, προτεινόμενος από το μέλος της Σουηδικής Ακαδημίας Anders Österling
2. Το 1947, προτεινόμενος από τον Νίκο Βέη, που την ίδια χρονιά είχε προτείνει και τον Νίκο Καζαντζάκη με την σκέψη πως θα έπρεπε να βραβευτούν από κοινού
3. Το 1948, προτεινόμενος από μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας Γραμμάτων, Ιστορίας και Αρχαιοτήτων της Σουηδίας Axel W Persson και το μέλος της Σουηδικής Ακαδημίας συγγραφέα και δημοσιογράφο Elin Wägner. Την χρονιά εκείνη, ο Anders Österling, ο οποίος είχε προτείνει τον Σικελιανό το 1946, πρότεινε να μοιραστεί το βραβείο μαζί με τον νικητή εκείνης της χρονιάς Τ.Σ. Έλιοτ, αλλά η πρότασή του απορρίφθηκε.
4. Το 1949, προτεινόμενος από το μέλος της Σουηδικής Ακαδημίας, συγγραφέα Sigfrid Siwertz
5. Το 1950, προτεινόμενος με δύο προτάσεις. Μια, με μοναδικό υποψήφιο τον ίδιο, από την Ελληνική Εταιρεία Λογοτεχνών και μια, σε συνδυασμό ξανά με τον Καζαντζάκη, από το μέλος της Σουηδικής Ακαδημίας συγγραφέα Hjalmar Gu

ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ ΟΤΙ...


-Το 1940 παντρεύτηκε τη δεύτερη σύζυγο του Άννα Καραμάνη.

-Από το 1943 έως και το 1945 ήταν πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών.

-Υπήρξε 5 φορές υποψήφιος για το Νόμπελ Λογοτεχνίας.

ΠΡΟΣΘΕΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ