Ένας από τους πιο σημαντικούς καραγκιοζοπαίχτες
Ο Ευγένιος Σπαθάρης ήταν καλλιτέχνης του ελληνικού θεάτρου σκιών, ένας από τους πιο σημαντικούς καραγκιοζοπαίχτες καθώς και ζωγράφος.
Γεννήθηκε στην Κηφισιά στις 2 Ιανουαρίου 1924. Ασχολήθηκε με τη ζωγραφική και ιδιαίτερα με τους ήρωες του θεάτρου σκιών, από τους πρωτοπόρους του οποίου ήταν ο πατέρας του, Σωτήρης Σπαθάρης.
Έδινε μόνος του παραστάσεις κατά τη διάρκεια της κατοχής σε διάφορα σημεία της Αθήνας και έκτοτε δεν σταμάτησε. Συνέχισε να δίνει παραστάσεις σε κάθε γωνιά της Ελλάδας αλλά και στο εξωτερικό.
Παρουσίασε πολλά έργα με ήρωα τον Καραγκιόζη, τόσο ως άψυχο υλικό (φιγούρες ηρώων), όσο και σε έμψυχη (ζωντανή) παράσταση με ηθοποιούς, στο Κρατικό Θέατρο Β. Ελλάδος, στο «Ελληνικό Χορόδραμα», στο Θέατρο Χατζώκου (Θεσσαλονίκη), στο Θέατρο Συντεχνίας κ.α. με τις παραστάσεις «Το ταξίδι», «Το καταραμένο φίδι», «Ο δικτάτορας», «Ο Αλέκος με τα κυδώνια» κ.ά.
Το 1970 κυκλοφόρησε 13 εικονογραφημένα τεύχη με μαυρόασπρες φιγούρες και έγχρωμο εξώφυλλο.
Ενώ το 1979 παρουσιάστηκε από τις εκδόσεις Νεφέλη το επιτυχημένο βιβλίο του «Ο Καραγκιόζης των Σπαθάρηδων» με εφτά έργα και εφτά περιλήψεις.
Το 1950 ο Ευγένιος πραγματοποιεί την πρώτη του συμμετοχή σε κινηματογραφική ταινία, στο Πικρό Ψωμί του Γρηγόρη Γρηγορίου.
Έπαιξε έργα του στην κρατική τηλεόραση από το 1966 μέχρι το 1992.
Ο Ευγένιος Σπαθάρης ήταν μέλος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, του Ινστιτούτου Παγκοσμίου Θεάτρου της ΟΥΝΕΣΚΟ. Έκανε περιοδείες σε πολλές χώρες λαμβάνοντας μέρος σε διάφορα φεστιβάλ.
Δέχθηκε πολλά βραβεία και διακρίσεις, ενώ το 1962 τιμήθηκε με το Βραβείο Ρώμης.
Το 2007 τιμήθηκε από το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού για την προσφορά του και του αναγνωρίστηκε ο τίτλος του μεγάλου δασκάλου.
Το 1991 ιδρύθηκε το Σπαθάρειο Μουσείο Θεάτρου Σκιών Δήμου Αμαρουσίου.
Απεβίωσε στις 9 Μαΐου 2009, σε ηλικία 85 ετών. Η σορός του εξετέθη σε λαϊκό προσκύνημα στο Σπαθάρειο Μουσείο Θεάτρου Σκιών και η κηδεία έγινε στις 13 Μαΐου του 2009, στο Μαρούσι, με δημόσια δαπάνη.