Ο Άγγελος Τερζάκης υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες πεζογράφους και δοκιμιογράφους. Εντάσσεται στη λεγόμενη «γενιά του ’30», που έφερε τον αέρα της ανανέωσης στα ελληνικά γράμματα.

Γεννήθηκε στο Ναύπλιο στις 16 Φεβρουαρίου 1907 και ήταν γιος του δημάρχου της πόλης Δημητρίου Τερζάκη. Το 1915 μετακόμισε με την υπόλοιπη οικογένειά του στην Αθήνα, όταν ο πατέρας του εξελέγη βουλευτής.

Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έλαβε την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος το 1929, αλλά εγκατέλειψε σύντομα τη δικηγορία για να αφοσιωθεί στη λογοτεχνία.

Το 1937 εκδίδει ένα από τα γνωστότερα μυθιστορήματα του τη «Μενεξεδένια» Πολιτεία».

Στα περισσότερα έργα του απεικονίζει την κοινωνία του μεσοπολέμου, όπως αυτή βγήκε τραυματισμένη από τη Μικρασιατική Καταστροφή και διακατέχονται από ένα καταθλιπτικό κλίμα και μια διάχυτη μελαγχολία.

Την ίδια χρονιά με τη «Μενεξεδένια Πολιτεία», γράφει και το πρώτο θεατρικό έργο του, το ιστορικό δράμα «Αυτοκράτωρ Μιχαήλ».

Το 1940 στρατεύεται και υπηρετεί στο Αλβανικό Μέτωπο.

Το 1945 κυκλοφορεί το ιστορικό μυθιστόρημα «Πριγκιπέσα Ιζαμπώ», που θεωρείται το αρτιότερο πεζογράφημά του και ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα της νεοελληνικής λογοτεχνίας.

Ο Άγγελος Tερζάκης ασχολήθηκε και με τον κινηματογράφο καθώς το 1954 σκηνοθετεί τη μοναδική ταινία του, τη «Νυχτερινή περιπέτεια», σε δικό του σενάριο και μουσική Mάνου Xατζιδάκι.

Μεταπολεμικά συνεργάστηκε με τις εφημερίδες «Καθημερινή» και «Το Βήμα», ενώ υπήρξε ακόμα διευθυντής του περιοδικού «Εποχές».

Το 1958, μαζί με τους Καραγάτση, Βενέζη και Μυριβήλη, γράφει το «Μυθιστόρημα των Τεσσάρων».

Το 1969 τιμήθηκε με το Αριστείο Γραμμάτων της Ακαδημίας Αθηνών για τη θεατρική μελέτη «Το μυστήριο του Ιάγου» και το 1974 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην τάξη των Γραμμάτων. Επίσης τιμήθηκε δύο φορές με το πρώτο κρατικό βραβείο μυθιστορήματος και με το κρατικό βραβείο θεάτρου.

Πέθανε στην Αθήνα στις 3 Αυγούστου 1979.