Η κορυφαία φωνή της Αρχιτεκτονικής, η καθηγήτρια Χάριετ Χάρις, μαζί με τις ακαδημαϊκούς και συγγραφείς Ναόμι Χάουζ και Μόνικα Πάριντερ και τον εκδότη του «Dezeen» Τομ Ρέιβενσκροφτ παρουσιάζουν τις ιστορίες 100 γυναικών που αφήνουν σήμερα το σημάδι τους στον κόσμο της Αρχιτεκτονικής στην έκδοση «100 Women Architects in Practice» του Βασιλικού Ιδρύματος Βρετανών Αρχιτεκτόνων (Royal Institute of British Architects).

Η έκδοση αυτή αποτελεί ένα δείγμα αναγνώρισης της σημαντικής συνεισφοράς από γυναίκες αρχιτέκτονες παγκοσμίως και η παρουσίασή του θα πραγματοποιηθεί στη Νέα Υόρκη, ενώ προγραμματίζονται εκδηλώσεις σε όλο τον κόσμο μέσα στο 2024. H Κύπρια Ελενα Κ. Τσολάκη, ιδρυτικό μέλος και διευθύντρια του αρχιτεκτονικού γραφείου Kyriakos Tsolakis Architects με έδρα την Κύπρο και το Λονδίνο, ήταν από τις πρώτες που ειδοποιήθηκαν ότι θα είναι μία από αυτές.

Ο αρχιτέκτονας πατέρας της ξεκίνησε το 1973 το γραφείο του στην Αυστραλία. Μέσα σε είκοσι χρόνια πραγματοποίησε πάνω από 500 έργα. «Αυτό που μάθαμε από τον πατέρα μας είναι η κοινωνική προσφορά. Επειδή ήταν πολύ ενεργός στα θέματα της τοπικής ελληνικής κοινότητας, μας έδωσε αυτή τη συγκεκριμένη προσέγγιση. Ως επιχείρηση, επικεντρωνόμαστε συνειδητά σε έργα που μπορούν να έχουν ένα μεγαλύτερο κοινωνικό αντίκτυπο, όπως ένα καταφύγιο γυναικών, ένα αστεροσκοπείο, μια γαστρονομική σχολή», εξηγεί η Ελενα και συμπληρώνει: «Νιώθω πρώτα Ελληνίδα και μετά Κύπρια. Ο Ελληνισμός μέσα μας είναι κάτι που οι Έλληνες του εξωτερικού το πρεσβεύουμε με μεγαλύτερο πάθος».

Η Έλενα Τσολάκη, απάντησε ως προς τη διάκρισή της και το αν υπάρχει αριθμημένη σειρά προτεραιότητας στη λίστα: «Οχι, δεν μας έχουν δώσει αριθμό. Ούτε κατηγορία. Το έχουν ταξινομήσει σε γεωγραφικές περιοχές και χωρίς ιεραρχία. Οι συγγραφείς πέρασαν από μια διαδικασία πάνω από 4 χρόνια. Για μένα αυτή η αναγνώριση υπογραμμίζει τη σημαντική συνεισφορά στο αρχιτεκτονικό τοπίο τόσων πολλών γυναικών, σε έναν τομέα που παραδοσιακά κυριαρχείται από άνδρες. Ουσιαστικά το βιβλίο υπογραμμίζει τον σημαντικό ρόλο που έχουν οι γυναίκες στη διαμόρφωση ενός καλύτερου δομημένου περιβάλλοντος και ελπίζω πως μπορεί να ενθαρρύνει νέες γυναίκες να εισέλθουν σε αυτόν τον κλάδο».

Σχετικά με το αν υπάρχει ως έννοια η γυναικεία Αρχιτεκτονική, η Έλενα Τσολάκη απαντά: «Εγώ πιστεύω πως δεν υπάρχει. Η επαγγελματική και επιστημονική μου ιδιότητα είναι ανεξάρτητη του φύλου μου. Το κάθε άτομο έχει τον δικό του τρόπο που βλέπει και ερμηνεύει τον κόσμο που δεν βασίζεται εξ ολοκλήρου στο φύλο του. Η εκπαίδευση, η ιστορία, οι εμπειρίες της ζωής, τα ταξίδια και ο μοναδικός χαρακτήρας του καθενός είναι που διαμορφώνουν την αρχιτεκτονική προσέγγιση. Διαχειρίζομαι το σχεδιαστικό μας στούντιο με τα αδέρφια μου, τον Νικόδημο και την Κασσάνδρα, αρχιτέκτονες και οι δύο, και μπορώ να πω ότι υπάρχουν πολλές ομοιότητες στη σχεδιαστική μας προσέγγιση – και το φύλο μας δεν φαίνεται να επηρεάζει τον τρόπο που προσεγγίζουμε τη δουλειά μας».

«O σκοπός μας στο στούντιο είναι να δουλεύουμε σε έργα που είναι δημόσια προσβάσιμα. Δίνουμε προτεραιότητα στα έργα που μπορούν να έχουν τον μεγαλύτερο θετικό κοινωνικό αντίκτυπο. Αρχιτεκτονική με σκοπό και νόημα. Το Εθνικό Αστεροσκοπείο της Κύπρου (Troodos Observatory) και το Γαστρονομικό Πάρκο και Σχολή στον Μονιάτη αποτελούν κάποια από τα έργα μας σε ορεινές περιοχές που έχουν τη δυνατότητα να λειτουργήσουν ως καταλύτες. Τα έργα αυτά όχι μόνο θα είναι εργοδότες, αλλά θα αποτελούν προορισμό για οικογένειες, τουρίστες, πανεπιστήμια, σχολεία, κι αυτό έχει σημαντικό θετικό αντίκτυπο στην οικονομική ανάπτυξη της περιοχής. Σε αστική κλίμακα είναι επίσης σημαντικό να υπάρχει καλή αρχιτεκτονική που μπορεί να έχει θετικό κοινωνικό αντίκτυπο».