Συγκίνηση και θρίαμβος για τη χώρα μας, από ακόμα μία ελληνική αθλητική συμμετοχή που κατέληξε σε πρώτη θέση και χρυσό μετάλλιο. Ο λόγος για την Πρωταθλήτρια Ευρώπης Άρσης Βαρών, Ελένη Κωνσταντινίδη.

Η κόρη του βετεράνου αθλητή και νυν προπονητή, Χρήστου Κωνσταντινίδη, δεν κέρδισε απλά μία πρωτιά και τις εντυπώσεις της αθλητικής κοινότητας, αλλά επέστρεψε στην Ελλάδα με δύο χρυσά μετάλλια και ένα χάλκινο μετάλλιο στην κατηγορία των 81 κιλών.

Η 24χρονη αθλήτρια, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, που διεξάγεται στο Μπατούμι της Γεωργίας, σήκωσε 97 κιλά στο αρασέ, επίδοση που της χάρισε το χάλκινο μετάλλιο και αν και στην κίνηση του ζετέ είχε σκληρό συναγωνισμό, με τρεις επιτυχημένες προσπάθειες στα 119 κ., 124 κ. και 126 κ. αντίστοιχα, κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο. Παράλληλα, η επίδοση της στο ζετέ, της χάρισε και το χρυσό μετάλλιο στο σύνολο με 223 κιλά.

Πηγή: EPA / Zurab Kurtsikidze

Τη 2η θέση στο σύνολο κατέλαβε η Γερμανίδα Σρότι, με 222 κιλά και την 3η η Βελγίδα Φαν Μπέλινγκεν, με 221κ. Η Ελληνίδα Πρωταθλήτρια, που πέρσι είχε πάρει την 4η θέση στην αντίστοιχη κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση της Ρουμανίας, έφερε για πρώτη φορά χρυσό μετάλλιο στη χώρα μας στα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα έπειτα από 16 χρόνια.

Η Ελένη Κωνσταντινίδη, με πλατύ χαμόγελό που αποτύπωνε τη χαρά της, μίλησε μετά την τεράστια επιτυχία της στην Ελληνική Ομοσπονδία, λέγοντας πως ελπίζει αυτή η επιτυχία να μπορεί να δώσει ώθηση σε όλους τους αθλητές.

«Είμαι πραγματικά χαρούμενη! Οι επιδόσεις στην κατηγορία ήταν στις δυνατότητές μου και ως εκ τούτου είχα σοβαρές ελπίδες για την κατάκτηση ενός μεταλλίου» είπε και προσέθεσε, «Πίστευα στον εαυτό μου, αλλά το συναίσθημα όταν κατακτάς το μετάλλιο και ακούγεται ο Εθνικός ύμνος δεν περιγράφεται».

Πηγή: EPA / Zurab Kurtsikidze

Στην ερώτηση για το κατά πόσο νιώθει ξεχωριστά από το χρυσό που έφερε στην Ελλάδα μετά από τόσα χρόνια, απάντησε πως σίγουρα ήταν μια σημαντική επιτυχία η κατάκτησή του και είναι περήφανη για αυτό που πέτυχε, αλλά δε νιώθει ξεχωριστή από τα υπόλοιπα μέλη της εθνικής ομάδος, σχολιάζοντας πως αν και το άθλημα είναι ατομικό, ο ένας βοηθάει τον άλλον και όλοι οι αθλητής βελτίωσαν κατά πολύ τις επιδόσεις τους.

Η αρσιβαρίστρια ζει το όνειρο κάθε αθλητή, όπως λέει, το να βρεθεί στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου και να ακούσει τον εθνικό ύμνο. Το περιγράφει ως πάρα πολύ συγκινητικό και δεν έκρυψε ότι όσο το σκέφτεται τόσο ανατριχιάζει. «Είμαι μόλις 24 ετών και πρέπει να μείνω προσγειωμένη. Να συγκεντρωθώ στις προπονήσεις μου και να βάλω νέους στόχους».

Όταν ερωτήθηκε για το αν αυτή η νίκη τής δίνει περισσότερη όρεξη για την επιδίωξη της πρόκρισης στους Ολυμπιακούς Αγώνες, απαντά πως μια αποτυχία ή μία επιτυχία δεν είναι ο καθοριστικός λόγος στο να συνεχίσει κανείς για να επιτύχει τον στόχο του, αλλά αυτό το κάνει η εσωτερική παρακίνηση που νιώθει μέσα του ο καθένας και τον ωθεί στο να πλησιάσει τον στόχο του. «Την ίδια όρεξη θα είχα και αν δεν κατακτούσα τα τρία μετάλλια, το μόνο που αλλάζει είναι η διάθεση και ο ενθουσιασμός!».

Το χρυσό της το αφιερώνει μεταξύ άλλων στη χώρα μας και σε όλους τους Έλληνες, στους ανθρώπους που είναι κοντά της όλα αυτά τα χρόνια και τη στηρίζουν, αναφερόμενη ειδικότερα στην οικογένεια της, τους προπονητές της και την ελληνική ομοσπονδία άρσης βαρών, που παρά τον χαμηλό ετήσιο προϋπολογισμό, προσπαθεί για το καλύτερο δυνατό για το άθλημα.