Τρεις Έλληνες επιστήμονες βρήκαν αρχαίους ιούς στο ανθρώπινο DNA
Καλά Νέα

Τρεις Έλληνες επιστήμονες βρήκαν αρχαίους ιούς στο ανθρώπινο DNA

Οι αρχαίοι ιοί μπορεί να κρύβονται στο DNA του ανθρώπου, καθώς οι επιστήμονες παρατήρησαν μια περίεργη πρωτεΐνη στις έγκυες γυναίκες, σύμφωνα με μια μελέτη του Σεπτεμβρίου 2017. Μια πρωτεΐνη που ονομάζεται HEMO έχει βρεθεί στα αγέννητα μωρά, αλλά το γονίδιο προέρχεται αρχικά από έναν ιό που μπορεί να έχει μολύνει τους προγόνους των θηλαστικών πριν από περισσότερα από 100 εκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με τη μελέτη “Ρόλοι ενδογενών ρετροϊών σε πρώιμα γεγονότα ζωής”, σύμφωνα με δημοσίευμα των New York Times.

Ο Άρης Κατσουράκης, ιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, ο Γκίκας Μαγιόρκινης Λέκτορας Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και η Παγώνα Λάγιου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Επιδημιολογίας του Harvard T.H. Chan School of Public Health,  δημοσίευσαν πρόσφατα την μελέτη στο περιοδικό Trends in Microbiology, στο οποίο εξέτασαν την πιθανότητα τα ιικά γονίδια που παράγουν πρωτεΐνες όπως η Hemo να επηρεάζουν την υγεία μας με ποικίλους απροσδόκητους τρόπους.

Μερικοί από τους αρχαίους ιούς μας μπορεί να μας προστατεύουν από τις ασθένειες, άλλοι μπορεί να αυξάνουν τους κινδύνους για καρκίνο, μεταξύ άλλων παθήσεων. “Δεν είναι τόσο απλός ο διαχωρίσμός του “ούτε – ή” είναι αυτά τα πράγματα καλά ή κακά; Είναι πολύ πιο περίπλοκο από αυτό” δήλωσε ο Δρ. Κατζουράκης σε συνέντευξή του. “Είμαστε μόλις στην αρχή αυτής της έρευνας.”

Το ιογενές DNA αποτελεί περίπου το 8% του ανθρώπινου γονιδιώματος,ή περίπου 100.000 τεμάχια, που οι επιστήμονες πιστεύουν ότι μπορούν να επηρεάσουν την υγεία των ανθρώπων τόσο θετικά όσο και αρνητικά. Η μελέτη ερεύνησε αν αυτά τα ιικά γονίδια είχαν μια επίδραση στη γενετική σύνθεση του ανθρώπου, ειδικά σε σχέση με την πρωτεΐνη HEMO.

Το μεγαλύτερο μέρος του ιικού μας DNA προέρχεται από μία ομάδα ειδικότερα: τους ρετροϊούς, μια ομάδα που περιλαμβάνει τον ιό HIV. Ένας ρετροϊός εισβάλλει σε ένα κύτταρο ξενιστή και εισάγει τα γονίδιά του στο DNA αυτού του κυττάρου. Αυτά τα ιογενή γονίδια συν-επιλέγουν τους μηχανισμούς του κυττάρου, χρησιμοποιώντας το για να κάνουν νέους ιούς που διαφεύγουν για να μολύνουν περισσότερα κύτταρα.

Μερικοί ενδογενείς ρετροϊοί είναι μοναδικοί για τον άνθρωπο, ενώ άλλοι συναντώνται σε μια ποικιλία ειδών. Τον Ιανουάριο του 2017 ο Δρ. Κατζουράκης συμμετείχε σε μια μελέτη που έδειξε ότι ένας ρετροϊός κοινός στα θηλαστικά υπάρχει επίσης σε ψάρια όπως ο μπακαλιάρος και ο τόνος. Οι ρετροϊοί, όπως ανέφερε η μελέτη, εισέβαλαν στους θαλάσσιους προγόνους μας 450 εκατομμύρια χρόνια πριν ή ακόμα και νωρίτερα. Ακριβώς όπως έχουμε άμυνες ενάντια στους ιούς που ζουν ελεύθεροι, αναπτύξαμε επίσης άμυνες κατά των ενδογενών ρετροϊών. Τα κύτταρα μας μπορούν να καλύψουν το DNA τους με μόρια που καταστέλλουν τα ιικά γονίδια, για παράδειγμα.

Το πρώιμο έμβρυο είναι μια εστία δραστηριότητας για ενδογενείς ρετροϊούς, έχουν δείξει πρόσφατες έρευνες. Για να καταλάβουμε γιατί τα εμβρυϊκά κύτταρα παράγουν ιικές πρωτεΐνες, οι επιστήμονες τρέχουν πειράματα για να δουν τι συμβαίνει όταν τα ιικά γονίδια σιωπούν. Αυτά τα πειράματα υποδεικνύουν ότι οι ιικές πρωτεΐνες βοηθούν το έμβρυο να αναπτύξει μια ποικιλία ιστών. Αρχικά, τα κύτταρα σε ένα έμβρυο μπορούν να μετατραπούν σε οποιονδήποτε ιστό. Καθώς αυτά τα βλαστοκύτταρα χωρίζουν, μπορούν να χάσουν αυτή την ευελιξία, δεσμευόμενα να γίνουν ένα είδος κυττάρου. Μετά από αυτό, τα κύτταρα συνήθως “κλείνουν” τα ιικά γονίδια τους. Οι ιογενείς πρωτεΐνες φαίνεται να βοηθούν τα βλαστικά κύτταρα από το να χάσουν αυτή την ιδιότητα. Και ο Γκίκας Μαγιορκίνης του Πανεπιστημίου της Αθήνας έχει υποθέσει ότι αυτό το χαρακτηριστικό μπορεί να έχει μια απειλητική προέλευση. Οι ιοί ενδέχεται να έχουν εκμεταλλευτεί τα έμβρυα για να κάνουν περισσότερα αντίγραφα του εαυτού τους. Διατηρώντας τους ξενιστές τους ως βλαστοκύτταρα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, οι ιοί ήταν σε θέση να εισβάλουν σε περισσότερα μέρη του σώματος του εμβρύου.

«Όταν ο οικοδεσπότης μεγαλώσει, θα έχει αντίγραφα του ρετροϊού στα περισσότερα από τα κύτταρα του», δήλωσε ο Γκίκας Μαγιορκίνης.

Αυτή η στρατηγική μπορεί να κάνει περισσότερα από απλά τη δημιουργία περισσότερων ιών. Τα βλαστοκύτταρα μπορούν να παράγουν ωάρια και σπέρμα σε έμβρυα. Οι ιοί μπορεί να αυξάνουν τις πιθανότητες να μπουν στην επόμενη γενιά. Με άλλα λόγια, τα πρώιμα έμβρυα μπορεί να έχουν εξαρτηθεί από τους τρόπους που χρησιμοποιούν οι ιοί για να τους χειριστούν. “Διερευνούμε μια ιδιότητα που έχει εξελιχθεί για το όφελος του ιού”, δήλωσε ο Δρ. Κατζουράκης.

Διαβάστε επίσης:

Ο κυνηγός γενετικών απολιθωμάτων

ΠΡΟΣΘΕΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ