Conde Nast: Οι λόγοι που πρέπει να επισκεφθείτε τα Κουφονήσια
Για καιρό στη «σκιά» γειτονικών νησιών, όπως η Σαντορίνη, το ελληνικό αυτό νησί είναι ιδιαίτερο από μόνο του. Τα Κουφονήσια είναι η ελληνική απάντηση στο Hamptons, σύμφωνα με το Conde Nast.
Αυτές οι μικρές κοινότητες που αποτελούσαν κάποτε άγονα καταφύγια έχουν μεταμορφωθεί σε γραφικούς καλοκαιρινούς προορισμούς, ελκυστικούς για τους επισκέπτες λόγω του καιρού, του φινετσάτου σκηνικού που σχηματίζουν και των τοπικών προϊόντων.
Διαβάστε αποσπάσματα από το αφιέρωμα στα Κουφονήσια:
Σχεδόν όπως και με το Montauk, που είναι η τελευταία στάση του τρένου για το Λονγκ Άιλαντ, έτσι και με τα Κουφονήσια, πολύς κόσμος τα αγνοούσε κυρίως λόγω της τοποθεσίας τους, και την απόστασή τους από την Αθήνα. Δεν είναι και ό,τι καλύτερο για ημερήσια εκδρομή. Μέχρι πριν τρία καλοκαίρια δεν υπήρχε καν απευθείας πλοίο από το λιμάνι του Πειραιά. Πλέον υπάρχει καθημερινά δρομολόγιο από την πρωτεύουσα, αλλά και πάλι θέλει τέσσερις ώρες. Όπως και στο Montauk, έτσι και στα Κουφονήσια οι δομές ήταν για καιρό μηδαμινές – ο ηλεκτρισμός έφτασε το 1980, η πρόσβαση στο διαδίκτυο αντιμετωπίζει ακόμα προβλήματα και τα Κουφονήσια έχουν μόνο ένα ΑΤΜ.
Ακόμα και σήμερα, στα Κουφονήσια δεν υπάρχει κάποια μεγάλη ή γνωστή ξενοδοχειακή μονάδα. Παρόλα αυτά ο κόσμος της μόδας έχει αρχίσει να τα ανακαλύπτει: οι Missonis τα επισκέπτονται τακτικά και φήμες λένε πως ο Robert Cavalli φιλοξένησε έναν οικογενειακό γάμο στο γιωτ του (σύμφωνα με μερικούς υπολογισμούς, περίπου 3/4 των τουριστών τα περισσότερα καλοκαίρια είναι Ιταλοί). Και υπάρχει ομοιότητα ακόμη και στην οικονομία των νησιών: και οι δύο προορισμοί για καιρό στηρίζονταν στους ψαράδες τους, αν και το κλισέ πως υπάρχουν περισσότερες βάρκες στο νησί από τους 400 κατοίκους τους είναι μάλλον υπερβολικό.
Αν σταθεί κανείς στο λιμάνι της Χώρας ή στην Παλιά Πόλη, εύκολα καταλαβαίνει κανείς την ομορφιά αυτού του Μεσογειακού Montauk. Φέρνει στο νου τη διαφορετική, απόκοσμη ζωή που έκανε η Τζάκι Ωνάση στο νησί, καθώς σάλπαρε από νησί σε νησί πριν τέσσερις δεκαετίες. Περπατώντας στα στενά, πέτρινα δρομάκια -ο κεντρικός δρόμος ίσα που χωράει ένα καρότσι – νιώθεις σα να επιστρέφεις στις μέρες δόξας που είχε ζήσει η Ελλάδα.
Αυτό που είναι γνωστό σαν Κουφονήσια (σε Άγγλους ή Ιταλούς) είναι βασικά μια τριάδα νησιών. Το πρώτο, η Κέρος, δεν είναι προσβάσιμο στους επισκέπτες καθώς είναι χώρος με αρχαιολογικό ενδιαφέρον, ενώ το Κάτω Κουφονήσι το χτυπάνε αρκετά οι άνεμοι και είναι κατά κάποιο τρόπο όχι και τόσο οργανωμένο. Εκεί θα βρεις να μένουν μερικοί ατρόμητοι ντόπιοι και Αθηναίοι χίπηδες που απολαμβάνουν το κάμπινγκ στις παραλίες και τα παιχνίδια με τη φύση. Ο κύριος οικισμός και ο καλύτερος για να ανακαλύψετε, είναι το Πάνω Κουφονήσι. Εδώ θα βρείτε μια σειρά από εντυπωσιακές, και συχνά μισο-άδειες, παραλίες.
Με μέγεθος που δεν ξεπερνά τα 5 τετραγωνικά χιλιόμετρα, υπάρχουν ελάχιστοι κανονικοί δρόμοι ή κίνηση έξω από τον οικισμό, γύρω από το λιμάνι. Ο καλύτερος τρόπος να πάτε σε αυτές τις παραλίες είναι είτε περπατώντας -πάρτε σίγουρα καπέλο, καθώς υπάρχει ελάχιστη σκιά – ή με ένα από τα φανταχτερά βαρκάκια που έχουν τακτικά δρομολόγια, τα οποία ξεκινούν από μια μικρή καλύβα στο κεντρικό λιμάνι. Κάνουν στάσεις στις παραλίες που βρίσκονται στη νότια πλευρά του νησιού. Ο καλύτερος τρόπος προσέγγισης είναι να πάρετε το βαρκάκι μέχρι το τέλος της διαδρομής, την παραλία στο Πορί, όπου υπάρχει ένα beach bar που έχει κάτι από ιταλική ριβιέρα. Αν είστε δεινός κολυμβητής, τολμήστε να κάνετε μια βουτιά στη φυσικά σχηματισμένη πισίνα σμιλεμένη στο βράχο με τα ορμητικά νερά, αλλά θα πρέπει να ξέρετε πως ενώ η βουτιά είναι το εύκολο μέρος, η έξοδος γίνεται μέσα από ένα υποβρύχιο πέρασμα που οδηγεί στην ανοιχτή θάλασσα.
Υπάρχουν σημάδια, παρόλα αυτά, πως και τα Κουφονήσια αρχίζουν να υφίστανται κι αυτά την trendy μεταμόρφωση που υπέστη το Montauk την τελευταία δεκαετία.
Πανικος Αντωνιου
-24/07/2016 5:31 μμ
Ενας εξαιρετικος προορισμος. πανεμορφα νησια και παραλιες, φιλικος και φιλοξενος κοσμος, απεραντο γαλαζιο .Εχω κανει διακοπες και θα μου μεινει αξεχαστο. παντα στο μυαλο μου ειναι μια μερα να μπορεσω να ξαναπαω. θα μπορουσα να ζήσω εκει για παντα!
(Πανικος Αντωνιου)
Κυπρος.