Πρόσφατες έρευνες στην αρχαία πόλη της Κνωσού στην Κρήτη αποκαλύπτουν ότι κατά την πρώιμη Εποχή του Σιδήρου (1100 – 600 π.Χ.), η πόλη ήταν πλούσια σε εισαγωγές και ήταν σχεδόν τρεις φορές μεγαλύτερη από ό,τι πιστευόταν στο παρελθόν με βάση παλαιότερες ανασκαφές.

Η αρχαία πόλη της Κνωσού, στο ελληνικό νησί της Κρήτης είναι γνωστή σε όλους από τη μυθολογία. Ήταν ο τόπος όπου ο βασιλιάς Μίνωας στρατολόγησε δημιούργησε τον λαβύρινθο, ο οποίος φιλοξενούσε τον  Μινώταυρο. Η Κνωσός όμως εκτός από τα όσα αναφέρονται στους μύθους, ήταν ένα πραγματικό μέρος. Η πρωτεύουσα του Μινωικού πολιτισμού και τα ερείπια της πόλης βρίσκονται περίπου 5 χλμ νότια της πόλης του Ηρακλείου.

Οι πρόσφατες επιτόπιες έρευνες στην αρχαία πόλη αποκάλυψαν ότι η πόλη όχι μόνο “αναγεννήθηκε” μετά την κοινωνικο-πολιτική κατάρρευση κατά το τέλος της Εποχής του Χαλκού περί το 1200 π.Χ,, αλλά ότι αναπτύχθηκε πολύ γρήγορα στην Πρώιμη Εποχή του Σιδήρου και αναδείχθηκε σε κοσμοπολίτικο κέντρο για τις περιοχές του Αιγαίου και τις Μεσογείου.

Ο  Αντώνης Κοτσωνάς, καθηγητής του Πανεπιστημίου του Σινσινάτι, αυτές τις ημέρες παρουσιάζει την έρευνα πεδίου στην 117η ετήσια συνάντηση του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου της Αμερικής και της Εταιρείας Κλασικών Σπουδών, η οποία έχει προγραμματιστεί από τις 7 έως τις 10 Ιανουαρίου 2016 στο Σαν Φρανσίσκο.

Οι επιστήμονες έχουν μελετήσει τα ερείπια της Κνωσού που χρονολογούνται στην Εποχή του Χαλκού και μόλις πρόσφατα εστίασαν στην ανάπτυξη της πόλης στην Εποχή του Σιδήρου. Μέσα από την εργασία Knossos Urban Landscape Project, στο οποίο ο Κοτσωνάς λειτουργεί ως σύμβουλος, οι ερευνητές έφεραν στο φως διάφορα ευρήματα στα ερείπια των κατοικιών και των νεκροταφείων.

“Η διάκριση μεταξύ εγχώριων και ταφικών πλαισίων είναι απαραίτητη για τον προσδιορισμό του μεγέθους του οικισμού και την κατανόηση της δημογραφικής, κοινωνικο-πολιτικης και οικονομικής ανάπτυξης της τοπικής κοινωνίας», δήλωσε ο Κοτσωνάς.

«Ακόμα και σε αυτό το πρώιμο στάδιο της ανάλυσης, φαίνεται ότι αυτή ήταν ένας πυκνοκατοικημένος οικισμός που εκτείνεται πάνω από τον πυρήνα της κοιλάδας της Κνωσού, τουλάχιστον από τις ανατολικές πλαγιές του λόφου της ακρόπολης στα δυτικά μέχρι τον ποταμό Καίρατο, και από το ρεύμα Βλυχιάς στα νότια μέχρι το μέσον περίπου μεταξύ του μινωικού ανακτόρου και του λόφου Κεφαλά” συμπληρώνει.

Έχει επιβεβαιωθεί πως ο οικισμός εισήγαγε χαλκό και άλλα μέταλλα, κοσμήματα, στολίδια, και κεραμικά.

Τα στοιχεία που ανακτήθηκαν από τους τάφους, σύμφωνα με Έλληνα καθηγητή, παρέχουν μια “ματιά” στον πλούτο της κοινότητας, καθώς οι νεκροί συχνά ενταφιάζονταν με κειμήλια, τα οποία καταδείκνυαν την καταγωγή και τη θέση τους. Η νέα ανακάλυψη αναδεικνύει την ποιότητα και την ποσότητα των εισαγωγών που προέρχονται από την ηπειρωτική Ελλάδα, την Κύπρο, τη Μέση Ανατολή, την Αίγυπτο, την Ιταλία, τη Σαρδηνία και τη δυτική Μεσόγειο.

«Δεν υπάρχει άλλο μέρος την συγκεκριμένη περίοδο που να έχει τέτοιο εύρος εισαγωγών» τονίζει ο Κοτσωνάς.

Το Knossos Urban Landscape Project καταγράφει και αναλύει την εξέλιξη του οικισμού από το 7000 π.Χ. έως τον 20ο αιώνα. Το πρόγραμμα Knossos Urban Landscape Project είναι αποτέλεσμα συνεργασίας μεταξύ της Ελληνικής Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και της Βρετανικής Σχολής Αθηνών.