Ο Μανώλης Κέλλης είναι καθηγητής της επιστήμης των υπολογιστών και μέλος του Εργαστηρίου Επιστήμης Υπολογιστών και Τεχνητής Νοημοσύνης (CSAIL) του ΜΙΤ καθώς και του Ινστιτούτου Broad. Έχει μπεί στο βιβλίο Γκίνες μαζί με τα 2 αδέρφια του, ενώ έχει βραβευθεί και από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα.

Πραγματοποίησε το σύνολο των σπουδών του στο τμήμα Electrical Engineering & Computer Science του MIT.

Η έρευνα του εστιάζεται στην προσπάθεια καλύτερης κατανόησης του ανθρώπινου γονιδιώματος και βασίζεται σε αλγόριθμους και τεχνικές ανάλυσης οι οποίες επιτρέπουν στη σύγκριση του με τα γονιδιώματα άλλων ζωντανών οργανισμών με στόχο την αναζήτηση “εξελικτικών αποτυπωμάτων”, δηλαδή κοινών χαρακτηριστικών στον τρόπο με τον οποίον μια δεδομένη ακολουθία DNA εξελίχθηκε μέσα στον χρόνο. Το άρθρο του “Finding Evolution’s Signatures” αποτελεί μια σύντομη περίληψη αυτής της προσπάθειας. Για να καταφέρει να “αποκωδικοποιήσει” τον γρίφο του DNA εμβάθυνε την έρευνά του σε τέσσερις περιοχές: τη διερμηνεία του γονιδιώματος (genome interpretation), τη ρύθμιση των γονιδίων (gene regulation), την επιγονιδιωματική (epigenomics) και την εξέλιξη του γονιδιώματος (genome evolution).

Η έρευνα της ομάδας του οδήγησε στην ανακάλυψη της μοναδικής «γονιδιωματικής υπογραφής» στο επίπεδο της ολικής αναπαραγωγής του γονιδιώματος, που έλυσε πολλά από τα μυστήρια της εξέλιξης των ειδών.

Ο πατέρας του, Γιάννης Κέλλης (Καμβυσέλης), αποφασίζει να φύγει για τη Γαλλία, χωρίς να γνωρίζει καμία ξένη γλώσσα. Ως το 1989 η οικογένεια του Γιάννη και της Αννας Καμβυσέλη ζούσε στο κέντρο της Αθήνας. Όπως δήλωσε η Αννα Καμβυσέλη στα «Νέα», έφυγαν από την Ελλάδα «με τα αγγλικά του… Μαγκάιβερ!». Μετά τη Γαλλία, βρέθηκαν στη Νέα Υόρκη και έπειτα στη Βοστώνη.

Μετά από σχεδόν εννέα χρόνια, η οικογένειά τους, περνά στο Βιβλίο Γκίνες ως η μόνη οικογένεια που και τα τρία παιδιά τους, ο Παναγιώτης, η Μαρία και ο Μανώλης Κέλλης, έγιναν δεκτοί στο ΜΙΤ της Βοστώνης με διαφορά λίγων μηνών.