Ο Νίκος Φλώρος, ο γλύπτης που έχει κερδίσει τον θαυμασμό του εικαστικού κοινού, μεταξύ άλλων σε Νέα Υόρκη, Ρώμη, Αμπού Ντάμπι, Ρωσία, έχει λάβει δεκάδες βραβεία και διακρίσεις, έχει εκθέσει σε όλο τον κόσμο, ενώ τα γλυπτά του βρίσκονται στα μεγαλύτερα μουσεία παγκοσμίως και σε ιδιωτικές συλλογές.

Φαντεζί φορέματα, παραμυθένια γοβάκια, εντυπωσιακές τσάντες είναι μόνο μερικά από τα γλυπτά του διεθνούς φήμης καλλιτέχνη. Η τεχνοτροπία της τέχνης του είναι μοναδική, καθώς χρησιμοποιεί το αλουμίνιο από κουτάκια αναψυκτικών, με μία τεχνική που έχει πατεντάρει.

Ο Νίκος Φλώρος γεννήθηκε στην Τρίπολη, μεγάλωσε στην Αθήνα, ενώ έζησε και εργάστηκε σε πολλές μεγάλες πόλεις σε όλο τον κόσμο. Σπούδασε κλασικό πιάνο, δραματική τέχνη και σχέδιο στην Αθήνα και Καλές Τέχνες στην École des Beaux Arts στο Παρίσι.

Τα γλυπτά έργα του κατασκευάζονται από υλικά της καθημερινότητας, όπως εφημερίδες και δοχεία αλουμινίου, που μετατρέπονται σε ύφασμα ως ένα εκ νέου υλικό που χρησιμοποιείται για τη δημιουργία της μοναδικής του γλυπτικής τέχνης, η οποία τον έκανε γνωστό παγκοσμίως, καθιερώνοντας το στιλ surrealistic pop-art. Η μέθοδος αυτή δημιουργήθηκε και κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας από τον Νίκο Φλώρο, το 2003.

Tα ως τώρα έργα του είναι εμπνευσμένα από μεγάλες προσωπικότητες, όπως η Μαρία Κάλλας, η Πριγκίπισσα Γκρέις του Μονακό, ο οικογένεια Ρομανόφ κ.ά.

Οι δημιουργίες του φιλοτεχνούνται σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων πολλών σημαντικών μουσείων όπως: η Ρωσική Ακαδημία Καλών Τεχνών στην Αγία Πετρούπολη, το Κρατικό Μουσείο Tsarytsino στη Μόσχα, το Κρατικό Μουσείο του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Ισαάκ στην Αγία Πετρούπολη, το Εθνικό Μουσείο Γυναικών στις Τέχνες στην Ουάσιγκτον, ΗΠΑ, το Παλάτι του Hofburg στη Βιέννη και το Teatro Communale στην Μπολόνια της Ιταλίας.

Το έργο του έχει λάβει διεθνή αναγνώριση και καλύπτεται από μεγάλες ειδησεογραφικές υπηρεσίες όπως τα Reuters, BBC, Sky News, ABC News, Νέα Υόρκη Times, Vogue, W, Associated Press, Fashion TV και πολλά άλλα νέα και τηλεοπτικά κανάλια σε όλο τον κόσμο.

Μεταξύ άλλων, σημαντική τιμή ήταν και η φιλοξενία για πρώτη φορά Έλληνα καλλιτέχνη στο Museo del Greco στο Τολέδο της Ισπανίας, καθώς και το γεγονός πως η τέχνη του επιλέχθηκε από το βραζιλιάνικο εκπαιδευτικό σύστημα για να συμπεριληφθεί στα εγχειρίδια διδασκαλίας τους. Ακόμα, είναι ο μοναδικός καλλιτέχνης που κλήθηκε να παρουσιάσει το έργο του αφιερωμένο στην Πριγκίπισσα Grace του Μονακό στο Μόντε Κάρλο, κατά τη διάρκεια του διεθνούς αφιερώματος «Γκρέις: Σύμβολο Αλλαγής» υπό την αιγίδα του Πρίγκιπα Αλβέρτου ΙΙ του Μονακό.

Έχει βραβευτεί από το Ρωσικό κράτος, έχει τιμηθεί από την Ακαδημία Γραμμάτων και Τεχνών της Λισαβόνας με το Χρυσό Παράσημο και αποτελεί μέλος αυτής ως Ακαδημαϊκός. Επίσης, έχει βραβευτεί από το Ίδρυμα Albert Schweitzer της Βιέννης με το Χρυσό Μετάλλιο Τεχνών και Επιστημών, ενώ έχει λάβει και το «Global Thinkers Forum Excellence Award 2013» για Αριστεία στην Καινοτομία.

Έλαβε το Υψηλότερο Βραβείο, για το κοστούμι «Red Queen Elizabeth», που δόθηκε από το Μητροπολιτικό Μουσείο Κοστουμιών και παρουσιάστηκε από τον επιμελητή Harold Koda του Μητροπολιτικού Μουσείου Τέχνης, όπως και το αντίστοιχο βραβείο, για το κοστούμι «Silver Elizabeth I», από τη French Heritage Society στο «Young Friends Heritage Society».

Το 2016, στην έκθεση «Imperial Russia» (Αυτοκρατορική Ρωσία), ο διεθνούς φήμης γλύπτης παρουσίασε με τη χαρακτηριστική του τέχνη πορτρέτα του Νικόλαου Β’, της Τσαρίνας Αλεξάνδρας Φιοντοροβνα και των πέντε παιδιών τους, Όλγα, Τατιάνα, Αναστασία, Μαρία και ο Αλεξέι.

Κατά την τελετή των εγκαινίων, στις 8 Ιουνίου, απονεμήθηκε μάλιστα τιμητικό βραβείο στον Έλληνα καλλιτέχνη για τη συμβολή του στην σύσφιξη των πολιτιστικών σχέσεων των δύο χωρών από τον διευθυντή του συγκροτήματος του Κρατικού Μουσείου του Αγίου Ισαάκ, Νικολάι Μπούροφ.

Ο κ. Μπουρόφ δήλωσε: «Είναι πολύ σημαντικό που αυτό το αφιέρωμα δίδεται από μία ματιά έξω από την Ρωσία, από την Ελλάδα που έχουμε πολύ στενούς δεσμούς, πολιτιστικούς, ιστορικούς και θρησκευτικούς. Φιλοξενούμε για άλλη μια φορά τα έργα του Νίκου Φλώρου που έχουν αγαπηθεί από τον Ρωσικό λαό».

Το 2017, το διάσημο κρατικό μουσείο της Μόσχας «Tsaritsyno», ένα από τα διασημότερα του κόσμου που φημίζεται για τις σπάνιες συλλογές του, άνοιξε τις πύλες του για να φιλοξενήσει τα μοναδικά έργα του Έλληνα καλλιτέχνη, τα πορτρέτα της τελευταίας οικογένειας των Τσάρων Ρομανώφ. Για πρώτη φορά στην ιστορία του μουσείου, άνοιξε προς τιμήν του η αυτοκρατορική αίθουσα της Ταυρίδας. Ανάμεσα στις χρυσές Δωρικού ρυθμού κολώνες και τους κρυστάλλινους Μπακαρά πολυελαίους, ο Νίκος Φλώρος κατάφερε να ενώσει αρμονικά τη σύγχρονη τέχνη του με την Αυτοκρατορική Ρωσία του 18ου αιώνα.

Τον ίδιο χρόνο, στην κεντρική αίθουσα της Γεωγραφικής Εταιρείας της Λισαβόνας, το «μεταλλικό» βλέμμα στα πορτρέτα της Μαρίας Κάλλας ξεπρόβαλε ανάμεσα σε κειμήλια Πορτογάλων εξερευνητών από εξορμήσεις στο Μακάο και στο Πράσινο Ακρωτήριο. Το Χρυσόμαλλο Δέρας και οι Αργοναύτες σε ψηφιδωτή μορφή συμπλήρωναν την ελληνική αποστολή.

Το 2019, στην παγκόσμια έκθεση για τη διαχείριση του περιβάλλοντος «ECOWaste 2019», ο δημιουργός τόσων μαγευτικών ψηφιδωτών πορτρέτων που αντανακλούν τη δύναμη και την επιρροή αυτών των ιστορικών προσωπικοτήτων, παρουσίασε και το φτιαγμένο εξ ολοκλήρου από 3.000 αλουμινένια κουτάκια αναψυκτικών πορτρέτο του Πρίγκιπα Mohammed bin Zayed Al Nahyan του Abu Dhabi και διαδόχου του Θρόνου.

Το πορτρέτο του εντυπωσίασε τη Βασιλική Οικογένεια και με το που παρουσιάστηκε, ζητήθηκε άμεσα μετά το πέρας τη έκθεσης να μεταφερθεί στο Παλάτι του Abu Dhabi, όπου και θα ανήκει στην μόνιμη συλλογή. Ήταν η πρώτη φορά που στην εν λόγω διοργάνωση παρουσιάστηκε έκθεση έργων που συνδυάζουν την τέχνη με το περιβάλλον, ενώ τα έργα του παρουσιάστηκαν στο διεθνές εκθεσιακό κέντρο του Άμπου Ντάμπι ως επίσημος προσκεκλημένος της κυβέρνησης των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, υπό την αιγίδα της ελληνικής πρεσβείας υπό την πρέσβειρα Αικατερίνη Μπούρα.

Το 2019, η συλλογή έργων του με θέμα «Μαρία Κάλλας – Μήδεια – Αργοναύτες» παρουσιάστηκε στο εμβληματικό Μουσείο Γλυπτών του Βούπερταλ της Γερμανίας, μετά από πρόσκληση του διάσημου χοροθεάτρου της Πίνα Μπάους (Pina Bausch). Μάλιστα, τη χορογραφία της παράστασης υπέγραψε ο Ελληνας χορευτής της Πίνα Μπάους και εκ των συνεχιστών του έργου της, Δάφνις Κόκκινος.

Η φωτογραφία είναι του Μantas Dusseldorf και δημοσιεύθηκαν με ευγενική παραχώρηση από τον Νίκο Φλώρο.

Ο κ. Φλώρος και η έκθεση του Έλληνα καλλιτέχνη εντυπωσίασαν το φιλότεχνο κοινό αφού ήταν η πρώτη φορά που έγινε συνδυασμός γλυπτικής-χορού και θεάτρου. Απόρροια της επιτυχίας ήταν οι ιδιαίτερα θερμές κριτικές στα γερμανικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, αλλά και η επιθυμία-πρόσκληση του δημάρχου του Ντίσελντορφ, Τόμας Γκέιζελ, να μεταφερθεί η έκθεση, στο Δημαρχείο της πόλης του, όπως και έγινε, προσφέροντας έναν ακόμη σταθμό στην εκθεσιακή διαδρομή του Νίκου Φλώρου στη Γερμανία.

«Οι χώροι που παρουσιάζουν τα έργα μου» έχει πει ο ίδιος, «αποτελούν ιδιαίτερη τιμή για μένα. Είναι μέρη που συνήθως δεν παρουσιάζεται η σύγχρονη τέχνη και εγώ έχω την τύχη να γίνεται αποδεκτή η δουλειά μου. Προσωπικά είμαι πλήρης και δεν αναζητώ το δεύτερο κομμάτι, το οποίο είναι το εμπορικό. Αυτά τα μουσεία τα επισκέπτεται πολύς κόσμος. Είχα πάντα έναν στόχο, να μπορώ να εκφράζομαι και να βλέπουν τα έργα μου πολλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο». Ο στόχος του έγινε πραγματικότητα, καθώς, κατά τη διάρκεια της πορείας που έχει χαράξει ο 49χρονος καλλιτέχνης, υπολογίζεται ότι εκατομμύρια επισκέπτες μουσείων έχουν περιεργαστεί τα έργα του.

Όταν ερωτάται πώς κατέληξε στη γλυπτική, ενώ στο παρελθόν είχε καταπιαστεί και με πολλές άλλες τέχνες, απαντά πως η γλυπτική είναι μία πολύ δύσκολη τέχνη, γιατί είναι τρισδιάστατη και απαιτεί και σωματική δύναμη «ειδικά τα δικά μου έργα. Γενικά, μου αρέσει η πρόκληση». Θέλει να ξεπερνάει τον εαυτό του μέσα από την τέχνη του και σκοπός του όταν δημιουργεί είναι να βρίσκει τα όρια του εαυτού του και αν μπορει, μέσα από αυτή τη διαδικασία, να γίνεται καλύτερος άνθρωπος. «Δε με απασχολεί η δόξα και τα χρήματα. Όλα είναι καλά, αλλά δεν είναι αυτοσκοπός» μοιράζεται ο Νίκος Φλώρος.

Η επιλογή του αλουμινίου για την τέχνη του προέρχεται από την ιδεολογία του που λέει πως κάθε εποχή χαρακτηρζόταν από το μέταλλό της και το αλουμίνιο είναι ένα υλικό το οποίο χαρακτηρίζει τη σημερινή εποχή. «Εγώ προτιμώ να χρησιμοποιώ το αλουμίνιο από ένα καταναλωτικό προϊόν, όπως είναι το κουτάκι αναψυκτικών, που πολλοί άνθρωποι δε δίνουν αξία. Βέβαια, για εμένα, δεν έχει μεγάλη αξία το υλικό. To υλικό είναι το μέσο με το οποίο δημιουργώ τα έργα μου. Όπως έχω πει: “H τέχνη θα πρέπει να ξεπερνάει το υλικό από το οποίο έχει κατασκευαστεί. Και να περνάει μηνύματα”».

Το μήνυμα που εκείνος προσπαθεί να μεταδώσει είναι μία προβολή του κάλλους, της ομορφιάς. «Όχι ότι είναι όμορφα τα έργα μου. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι όταν βλέπει κάποιος ένα δικό μου έργο, να έλθει λίγο πιο κοντά με τον ανώτερο εαυτό του, με την ομορφιά. Δε θέλω να τον προβληματίσω. Θέλω να του περάσω υποσυνείδητα το μήνυμα, της ομορφιάς και της απλότητας» παραδέχεται ο καλλιτέχνης.

Για εκείνον, τα μηνύματα της τέχνης θα πρέπει να είναι διαχρονικά. «Πρέπει να είναι αναζητήσεις που έχουν να κάνουν με το αιώνιο, δηλαδή με την αγάπη, την ψυχή, τα υπαρξιακά μας θέματα. Η τέχνη θα πρέπει να σε ξεκουράζει και όχι να σε κουράζει και να σε προβληματίζει. Πρέπει να αφήνεσαι και να σε ταξιδεύει. Η μοντέρνα τέχνη έχει χάσει το παιχνίδι σε αυτό το κομμάτι».

Όταν περάσουν τα χρόνια, αυτό που επιθυμεί να έχει αφήσει πίσω του είναι το να υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που να τον έχουν αγαπήσει πραγματικά στη ζωή του και να τους έχει προσφέρει και εκείνος την ίδια ανιδιοτελή αγάπη. Αυτό πιστεύει πως είναι το μεγαλύτερο «τάλαντο», που μπορεί να πάρει κανείς από τη ζωή, όπως λέει ο ίδιος. «Αυτό που ζυγίζεις, φεύγοντας, είναι το πόση αγάπη πήρες και έδωσες στη ζωή σου. Ούτε η δόξα ούτε τα χρήματα, γιατί είναι όλα πρόσκαιρα».

Ο Νίκος Φλώρος έχει αποδείξει εδώ και πολλά χρόνια, διά μέσου της μοναδικής πρωτότυπης τέχνης του, την παγκόσμια προώθηση της σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης δίνοντας το παρόν στο διεθνές καλλιτεχνικό γίγνεσθαι.

«Θέλω η τέχνη μου να είναι το μέσο για να ταξιδεύει η Ελλάδα σε όλο τον κόσμο, γι’ αυτό εγώ και η ομάδα μου φέρνουμε τη σύγχρονη τέχνη της Ελλάδος σε κάθε μας σταθμό σε όλο τον κόσμο. Πολύ συχνά, νιώθουμε και το βάρος αυτής, καθώς λόγω οικονομικής κρίσης, η χώρα μας αφήνει πολλές φορές τον πολιτισμό σε δεύτερη πλάνο. Έτσι, με προσωπικές θυσίες κάθε φορά πραγματοποιούμε η Ελλάδα έχει ταξιδέψει παντού».

Στα άμεσα σχέδια του Έλληνα καλλιτέχνη είναι η δημιουργία ενός Πρότυπου Μουσείου που θα στεγάζει τη μόνιμη συλλογή των πρωτοποριακών έργων του.