Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μπουένος Άιρες, ωστόσο μεγάλωσε ως γνήσια ελληνίδα, με την οικογένειά της, αλλά και την κοινότητα των Ελλήνων μεταναστών, να της μεταδίδουν τις ελληνικές αξίες και αρχές, μαζί με την πίστη στην Ορθοδοξία. Σε μικρή ηλικία, η Ελένη Ζωναρά επισκέφθηκε μαζί με τον πατέρα της τη Θεσσαλονίκη, η οποία αποτελεί μία από τις πολύ όμορφες αναμνήσεις των παιδικών της χρόνων.

Καθημερινά, προσφέρει εθελοντικά στον ελληνισμό της μακρινής Κόρντομπα, στην Αργεντινή. Σε δηλώσεις της στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, η κα Ζωναρά δεν κρύβει το πάθος της για τον ελληνισμό της Κόρντομπα, που σύμφωνα με την ίδια, «πασχίζει να κρατήσει την «ταυτότητά» του σε έναν τόπο, όπου κάθε τι ελληνικό αποτελεί ίνδαλμα και η αναφορά και μόνο ότι είσαι από Ελλάδα αρκεί για να εισπράξεις τον θαυμασμό».

Από το 1977, διδάσκει εθελοντικά την ελληνική γλώσσα σε μικρά παιδιά, ενώ από το 2002, παράλληλα με την αξιόλογη φιλανθρωπική δραστηριότητά της, διευθύνει το Γλωσσικό- Πολιτιστικό Κέντρο της ελληνικής κοινότητας της Κόρντομπα. Η κα Ζωναρά δηλώνει υπερήφανη που έχει αίμα ελληνικό, καθώς «η Ελλάδα είναι η ζωή μου και η χαρά μου είναι να βλέπω και τα παιδιά μας να ακολουθούν, με πάθος, τον ίδιο δρόμο. Και η μεγαλύτερη ικανοποίηση είναι, όταν φιλοξενούμε φίλους από την Ελλάδα και μας λένε πως βρίσκουν κοντά μας ένα κομμάτι από την πατρίδα«.

Η ιστορία της οικογένειάς της, δεν διαφέρει από τις χιλιάδες άλλες μεταναστών που έφυγαν από τη χώρα, για να αναζητήσουν την τύχη τους στο εξωτερικό. Ο πατέρας της, Μιχάλης Γεωργαλάς, ξεκίνησε από τη Χίο το 1939 με προορισμό την Αργεντινή, έχοντας στις αποσκευές του όνειρα και ελπίδες – για χρήματα ούτε λόγος να γίνεται. Φτάνοντας στο Μπουένος Άιρες, είχε την τύχη να συναντηθεί με τον Μιχάλη Ορφανό, ο οποίος αποτέλεσε και το πρώτο και σημαντικότερο στήριγμά του σε έναν ξένο τόπο.

Ο Μιχάλης Γεωργαλάς, γνώριζε πολύ καλά την τέχνη της κατασκευής του χαλβά, κι αυτή ήταν μία δραστηριότητα, η οποία έθρεψε επί σειρά ετών πολλά στόματα, αφού από το μικρό μαγαζάκι που έστησε στην αρχή, έφτασε να έχει ένα εργοστάσιο, με 1.500 εργάτες.

Από μικρή ηλικία, η Ελένη Ζωναρά θυμάται να συμμετείχε ενεργά στην Ελληνική Κοινότητα -La Colectividad Helenica, όπου διδάχτηκε τα ελληνικά, τους χορούς της πατρίδας και έγινε κοινωνός των παραδόσεων της ελληνικής κουλτούρας. Σπούδασε δασκάλα στη Σχολή Nuestra Senora del Perpetuo Socorro του Μπουένος Άιρες, αυτό όμως δεν την εμπόδισε να συμμετέχει ενεργά στα δρώμενα της Ελληνικής Νεολαίας της Κοινότητας, στους κόλπους της οποίας γνώρισε το μετέπειτα σύζυγό της, Κυριάκο Ζωναρά, από την Αθήνα, που τότε ήταν πρόεδρος της Ελληνικής Νεολαίας και Μέλος του Χορευτικού Συγκροτήματος της Κοινότητα.

Εχοντας στην καρδιά της την αγάπη για την πατρίδα, ακολούθησε τον σύζυγό της στην Κόρντομπα. Από το 1977 ήρθε σε επαφή με την Ελληνική Κοινότητα της Κόρντομπα και προσφέρθηκε, εθελοντικά, να διδάξει τα ελληνικά στα παιδιά, κάτι που συνεχίζει, αδιάκοπα, μέχρι σήμερα. Παράλληλα, αναπτύσσει αξιόλογη δραστηριότητα και στη Φιλόπτωχο Αδελφότητα των Κυριών της πόλης, της οποίας διετέλεσε πρόεδρος, τη δεκαετία του 1990.

Από το 2002, η κα Ζωναρά διευθύνει το Γλωσσικό και Πολιτιστικό Κέντρο της Ελληνικής Κοινότητας της Κόρντομπα, όπου διδάσκονται τα ελληνικά σε παιδιά, έφηβους και ενήλικες, ελληνικής και μη καταγωγής. Επιπλέον, παραδίδει σεμινάρια σε θέματα που σχετίζονται με τα ελληνικά ήθη, έθιμα και παραδόσεις, που καλύπτουν ακόμα και τη μαγειρική τέχνη.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι ελληνικούς χορούς διδάσκει ένας Ιταλός, ο Κρίσταν Λαμάκια, ο οποίος επισκέφθηκε δύο φορές την Αθήνα για μαθήματα στη Δώρα Στράτου. Αλλο ένα σημαντικό στοιχείο που δείχνει την αγάπη του κόσμου για την Ελλάδα, είναι το ότι η κα Ζωναρά με μία ακόμη ομογενή, είναι οι μόνες Ελληνίδες στο δωδεκαμελές χορευτικό ενηλίκων. Κι αν ακόμη η ελληνική μετανάστευση στην περιοχή έχει πάψει προ πολλού, οι μεικτοί γάμοι υπερισχύουν και η διάδοση της ελληνικής γλώσσας γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη, η αισιοδοξία βρίσκεται σε κάθε της κουβέντα.

«Δεν πιστεύω ότι θα χαθεί ο ελληνισμός στη Λατινική Αμερικής, παρ΄ όλο που οι μεικτοί γάμοι είναι η πλειοψηφία», τονίζει. «Αυτό που διαπιστώνουμε- συνεχίζει- είναι την υπερηφάνεια των ντόπιων που συνάπτουν γάμο με Έλληνα ή Ελληνίδα. Κι εμείς τούς αγκαλιάζουμε με την ίδια αγάπη. Άλλωστε, Έλληνες και Αργεντινοί, μοιάζουμε σε πολλά. Ενεργά μέλη της κοινότητας είναι περίπου 200, που αισθανόμαστε ως μία μεγάλη οικογένεια. Είμαστε ένα κομμάτι της Ελλάδας στην Κόρντομπα και μας το αναγνωρίζουν όλοι».

Τέλος στη συνέντευξή της, η κα Ζωναρά επισημαίνει ότι διατηρεί συνεχή επαφή και με το Τμήμα Κλασικών Σπουδών στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Κόρντομπα, όπου πολύ θα ήθελε να δει σύντομα να διδάσκονται τα νεοελληνικά. Πρόκειται για το αρχαιότερο εκπαιδευτικό ιδρυμα της Αργεντινής, το οποίο κοσμούν τα μαρμάρινα αγάλματα του Αριστοτέλη και άλλων αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, που προσέφεραν – ποιοι άλλοι; Οι Έλληνες της Κόρντομπα.