Ο καθηγητής που ονομάζουν μαθηματικούς όρους προς τιμήν του έργου του
Έργα Ελλήνων

Ο καθηγητής που ονομάζουν μαθηματικούς όρους προς τιμήν του έργου του

Ο καθηγητής Θεμιστοκλής Μ. Ρασσιάς, μαθηματικός και καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, έχει συμβάλλει θεμελιωδώς στη μαθηματική ανάλυση, τη γεωμετρία, την τοπολογία και τις εφαρμογές τους.

Έχει διαλέξει εκτενώς και διεξάγει έρευνα σε διάφορα ακαδημαϊκά ιδρύματα στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 300 εργασίες, γράψει δέκα ερευνητικά βιβλία καθώς και 4 βιβλία στα Μαθηματικά (στα ελληνικά) για φοιτητές πανεπιστημίου και επεξεργαστεί 45 τόμους σε διαφορετικά θέματα στα μαθηματικά με πολλές παραπομπές σε αυτά, όπως και στις επιλεγμένες εκδόσεις του.

 

Ο Θεμιστοκλής Μ. Ρασσιάς με το Friedrich E.P. Hirzebruch στη Βόννη, Γερμανία

 

Ο Θεμιστοκλής Μ. Ρασσιάς γεννήθηκε στις 2 Απριλίου 1951, στο χωριό Πελλάνα περίπου 25 χιλιόμετρα μακριά από τη Σπάρτη στο νότιο τμήμα της Ελλάδας. Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο στην Πελλάνα, όπου έτυχε δύο εξαιρετικών δασκάλων, έχοντας πάθος με τις ιδιότητες των αριθμών και τη γεωμετρία.

Συνέχισε στο Γυμνάσιο του Καστερίου, ένα χωριό σχεδόν έξι χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι του και τελείωσε το τελευταίο έτος στο Γυμνάσιο της Σπάρτης. Και στα δύο αυτά σχολεία, είχε το προνόμιο, όπως έχει πει ο ίδιος, να έχει εξαιρετικούς δασκάλους στα περισσότερα μαθήματα, αλλά ειδικά στα μαθηματικά.

 

Ο Θεμιστοκλής Μ. Ρασσιάς με τον Shizuo Kakutani

 

Αφού αποφοίτησε από το Γυμνάσιο, εισήχθη στο Τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου σπούδασε για τα πρώτα δύο χρόνια του τετραετούς προγράμματος σπουδών. Στην ηλικία των 19, δημοσίευσε το «Σύγχρονα Μαθηματικά», ενώ το ίδιο έτος, άρχισε να σπουδάζει μόνος κάποια πιο προηγμένα μαθηματικά.

Όταν τελείωσε το δεύτερο έτος των σπουδών του στη Θεσσαλονίκη, συνέχισε τις σπουδές στις ΗΠΑ, για μερικούς μήνες στο Πανεπιστήμιο George Washington, όπου το Τμήμα Μαθηματικών αποφάσισε να τον εγγράψει κατευθείαν στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα στα Μαθηματικά, προτού ολοκληρώσει τα δύο εναπομείναντα χρόνια σπουδών για το πτυχίο Bachelor.

 


Ο Θεμιστοκλής Μ. Ρασσιάς με τον Garrett Birkhoff (1η σειρά, πρώτος από αριστερά), Andrew M. Gleason (2η σειρά,τρίτος από αριστερά) και άλλοι μαθηματικοί στο Χάρβαρντ

 

Έπειτα, συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια, όπου έλαβε το διδακτορικό του στα μαθηματικά, τον Ιούνιο του 1976, υπό τη διεύθυνση του Stephen Smale (Fields Medalist, Μόσχα 1966), ενώ ο ακαδημαϊκός του σύμβουλος στο Μπέρκλεϊ ήταν ο SS Chern.

Το έργο του εκτείνεται σε διάφορους τομείς της Μαθηματικής Ανάλυσης, όπως οι «Μη Γραμμική Λειτουργική Ανάλυση», «Λειτουργικές Εξισώσεις», «Θεωρία Προσέγγισης», «Ανάλυση σε Πολλαπλές», «Λογισμός Παραλλαγών», «Ανισότητες», «Μετρική Γεωμετρία και τις Εφαρμογές τους».

 

Ο Θεμιστοκλής Μ. Ρασσιάς με τον Stephen Smale

 

Έχει συνεισφέρει αρκετά αποτελέσματα στη σταθερότητα των ελάχιστων υποδιαιρέσεων, στην επίλυση του προβλήματος του Ulam για προσεγγίσεις ομομορφισμού σε χώρους Banach, στη θεωρία των ισομετρικών χαρτογράφησης σε μετρικούς χώρους και σε σύνθετη ανάλυση (ανισότητα Poincaré και αρμονικές χαρτογραφήσεις).

Ο Θεμιστοκλής Μ. Ρασσιάς προτιμά να κάνει έρευνα και διδασκαλία, καθώς όταν αποδεικνύει ένα νέο θεώρημα ή εισάγει μια νέα αντίληψη, αυτό «φωτίζει» τον εγκέφαλό του, όπως έχει παραδεχτεί, αλλά όταν διδάσκει μαθηματικά, νιώθει χαρούμενος. Θεωρεί ότι δεν υπάρχουν όρια στα ερευνητικά μαθηματικά και στη διδασκαλία και πως είναι πάντα ωραίο να προσπαθεί κανείς να ενοποιήσει τις μαθηματικές γνώσεις και σκέψεις καθώς και τη δημιουργικότητα.

 

Ο Θεμιστοκλής Μ. Ρασσιάς με τον Richard Järvinen στην Ανν Άρμπορ, Μίσιγκαν

 

Όταν διδάσκει προπτυχιακούς φοιτητές, ξεκινά πάντα με παραδείγματα και αντιπαραδείγματα. Αφού οι μαθητές αρχίσουν να καταλαβαίνουν και να εκτιμούν τις κύριες ιδέες, ορίζει αφηρημένες έννοιες, κι εκεί τα πράγματα πάνε πιο ομαλά και ο δρόμος προς τη μαθηματική πραγματικότητα φαίνεται κατανοητός και πιο συναρπαστικός. Η έμφαση δίνεται στη μαθηματική σκέψη και τη δημιουργικότητα και όχι στην απομνημόνευση. Αυτό είναι το βασικό σημείο της διδασκαλίας του.

Όσο για τους μεταπτυχιακούς φοιτητές, ο κύριος στόχος είναι να τους διδάξει πώς να σκέφτονται, πώς να αναζητούν, πώς να χρησιμοποιούν τη βιβλιοθήκη και να αισθάνονται πιο αυτοδύναμοι. «Είναι σημαντικό να τους δοθεί ενθάρρυνση να προχωρήσουν περισσότερο στον απέραντο χώρο του άγνωστου και να αγωνιστούν για την αρχική σκέψη» εξηγεί ο καθηγητής. «Φυσικά όταν αποδεικνύουν την πρώτη τους πρόταση ή το θεώρημα ή όταν δίνουν ένα καλό παράδειγμα, είναι σημαντικό να τους βοηθήσουμε πώς να το γράψουν κατανοητά».

 

Ο Θεμιστοκλής Μ. Ρασσιάς με τον Paul Erdos

 

Έχει τιμηθεί με την ιδιότητα μέλους στη Σχολή Μαθηματικών του Ινστιτούτου Προηγμένης Μελέτης στο Πρίνστον για τα ακαδημαϊκά έτη 1977-1978 και 1978-1979 -τα οποία δε δέχτηκε όμως για οικογενειακούς λόγους.

Έχει αποτελέσει «Ερευνητικός συνεργάτης» στο Τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ (Απρίλιος 1980), που προσκλήθηκε από τον καθηγητή Raoul Bott, έχει διατελέσει «Επισκέπτης Καθηγητής Ερευνών» στο Τμήμα Μαθηματικών του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (Απρίλιος 1980,) που προσκλήθηκε από τον καθηγητή FP Peterson, ενώ έχει τιμηθεί και με τον τίτλο «Accademico Ordinario» από το Accademia Tiberina Roma (από το Νοέμβριο του 1987).

 

Ο Θεμιστοκλής Μ. Ρασσιάς με τον Dirk Struik

 

Του έχει δοθεί οι τίτλοι «Μέλος της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας του Λονδίνου», από το 1991, «Δάσκαλος της Χρονιάς» (1985–1986, 1986–1987), και «Εξαιρετικό Μέλος της Σχολής» (1989–1990, 1990–1991, 1991–1992).

Ακόμα, έχει υπηρετήσει ως μέλος του Συντακτικού Συμβουλίου σε περισσότερα από 40 περιοδικά που δημοσιεύθηκαν σε Ευρώπη, ΗΠΑ και Ασία, το οποίο του δίνει μια παγκόσμια εικόνα της τρέχουσας έρευνας. Είναι καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

 

Ο Θεμιστοκλής Μ. Ρασσιάς με τον Frank Deutsch στην Ύδρα

 

Ωστόσο, ο ίδιος θεωρεί ως διαρκές βραβείο που του έχει δοθεί για την έρευνά του την τυποποιημένη πλέον «ορολογία» στη μαθηματική ανάλυση «Hyers – Ulam-Rassias stability ή «Cauchy-Rassias Stability» και στη γεωμετρία ο όρος «Aleksandrov– Rassias problem».

ΣΧΟΛΙΑ

  Σχόλια: 4

  1. Χρήατος Κουντζάκης

    Είχα την τιμή να παρακολουθήσω μαθήματα του Καθηγητή Θ. Μ. Ρασσιά στα πλαίσια του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών ”’Εφαρμοσμένα Μαθηματικά” του Τομέα Μαθηματικών της ΣΕΜΦΕ το 2000. Ο κ. Ρασσιάς έχει τη σπάνια ικανότητα να έχει μια συνολική εικόνα των Μαθημαιτκών. Πολλοί νέοι επιστήμονες έχουν την τιμή να ενθαρρυνθούν ιδιαίτερα στο ξεκίνημα του ερευνητικού τους έργου από τον κ. Ρασσιά. Τον ευχαριστούμε για τη συνολική προσφορά του στην επιστήμη των Μαθηματικών.


  2. Parasidis Ioannis

    Ευτυχώς έχουμε ωραίους Μαθηματικούς που δοξάζουν την Ελλάδα σε όλον τον κόσμο!


  3. I had the honor and privilege of studying under Dr Rassias on my Naval base in Nea Makri, Greece. He was and is a brilliant teacher who made learning fun while expanding your thought processes on Mathematics and therefore, life. Thirty five years later it seems like yesterday. That is influence.


  4. ΝΙΚΟΣ ΓΙΑΝΝΟΥΛΑΣ

    Κύριε Ρασσιά .Δεν είμαι μαθηματικός. Ασχολούμαι με τη Θεωρία των πρώτων αριθμών και βρίσκω πως το άπειρο σύμπαν των πρώτων αριθμών είναι ένα άπειρο μοτίβο ναι “μοτίβο” μικρών, μεγαλύτερων, πολύ μεγάλων ,απείρως μεγάλων μοτίβων. Δηλαδή ένα ένα μεγάλο μοτίβο πρώτων αριθμών.(μοτίβο) : Ένα επαναλαμβανόμενο δομοστοιχείο αριθμών. Μην απορρίψετε το συμπέρασμα. Έστω και αν εναντιώνεται στην υπάρχουσα γνώμη (που στηρίζεται εξ΄ άλλου , σε μια άγνοια της ύπαρξης μοτίβου). Υπάρχουν όλα αυτά που δεν μπορέσαμε να βρούμε. Τα μοτίβα των πρώτων αριθμών,ο περιοδικός πίνακας κατανομής των πρώτων αριθμών ναι και αυτός υπάρχει, η εικασία Γκόλντμπαχ το πιο πολύπλοκο πρόβλημα και από την υπόθεση Ρίμαν, και βέβαια η περίφημη υπόθεση Ρίμαν, μήπως στον πραγματικό κόσμο των φυσικών αριθμών υπάρχουν οι μη τετριμμένες ρίζες της υπόθεσης , είναι αναλογικές, άρα άπειρες ,κ.λ.π. κ.λ.π ……. μήπως οι αριθμητικές πρόοδοι του θεωρήματος Ντιρικλέ ισχύει επί “το βέλτιστον”. Μήπως υπάρχει δεδομένων όλων αυτών και η αυτοτροφοδοτούμενη μηχανή εύρεσης των πρώτων αριθμών …… Μήπως η πραγματικότητα είναι διαφορετική από αυτή που θεωρεί η παγκόσμια Μαθηματική κοινότητα.Εξ΄ άλλου υπάρχει και αυτή η άποψη έστω και διατυπωμένη “ασθενώς”. Δεν θα επιμείνω άλλο στην δημοσίευσή μου . Η επιλογή μου να σας απευθύνω τα συμπεράσματά μου στηρίζονται στη επιστημονική σας διαδρομή, και στη πεποίθηση πως η ευρύτητα του πνεύματός σας θα αποδεχθεί και μια ‘εριστική¨ επιστημονικά άποψη. Μετά από αυτή τη ενημέρωση δεν θα σας ενοχλήσω ξανά. Τα στοιχεία μου στη διάθεσή σας. Ευχαριστώ. Με εκτίμηση. Νίκος Γιαννούλας.


Απάντησε στο John Tobin

Πατήστε εδώ για να ακυρώσετε το σχόλιο.