Ανέπτυξε θεωρίες που άλλαξαν τη  σύγχρονη οικονομική επιστήμη
Έργα Ελλήνων

Ανέπτυξε θεωρίες που άλλαξαν τη σύγχρονη οικονομική επιστήμη

Ο Κώστας Αζαριάδης είναι Καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Washington, στο St. Louis και συνεργάζεται με την Ομοσπονδιακή Τράπεζα στην ίδια πόλη. Έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια Brown, Pennsylvania, Princeton και UCLA. Η έρευνά του καλύπτει τομείς θεωρίας συμβολαίων, παγίδες φτώχειας και πολλαπλές ισορροπίες.

Ο κ. Αζαριάδης δραστηριοποιείται στην πολιτική ισορροπίας και σταθεροποίησης, τη δυναμική της οικονομικής ανάπτυξης και τον ρόλο των ατελών χρηματοπιστωτικών αγορών στη δυναμική γενική ισορροπία.

Είναι ο πρώτος διευθυντής του Κέντρου για τη Δυναμική Οικονομία (CEDEC). Η σημερινή έρευνά του επιχειρεί να διαμορφώσει ένα ενοποιημένο πλαίσιο για τη μακροοικονομία το οποίο περιγράφει τις βασικές συμπεριφορικές σχέσεις αυτού του πεδίου ως ένα απλό στοχαστικό δυναμικό σύστημα.

 

 

Γεννήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου του 1943, στην Αθήνα, όπου και μεγάλωσε. Σπούδασε Μηχανολογία στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και μετά την απόκτηση του πτυχίου του, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο πανεπιστήμιο Carnegie-Mellon. Στη συνέχεια απέκτησε MBA με Distinction και αργότερα διδακτορικό δίπλωμα στην Οικονομία, στο ίδιο πανεπιστήμιο, από το 1969 έως και το 1973. Η διδακτορική διατριβή του στο Carnegie-Mellon πραγματοποιήθηκε υπό την επίβλεψη των καθηγητών Edward C. Prescott και Robert Lucas και κέρδισε το βραβείο «Alexander Henderson» για την αριστεία στα οικονομικά.

Η ακαδημαϊκή του καριέρα ξεκίνησε ως Επίκουρος Καθηγητής στο Brown University από το 1973 έως το 1976, έπειτα ως επισκέπτης ερευνητής στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο το 1977 και στη συνέχεια στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνιας από το 1977 έως και το 1992. Το 1989 εξελέγη μέλος του Econometric Society, ενώ διετέλεσε καθηγητής στο UCLA το 1992. Την 1η Ιουλίου του 2006, πήρε την έδρα Edward Mallinckrodt ως καθηγητής Τεχνών και Επιστημών στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον στο Σεντ Λούις, διατηρώντας παράλληλα θέση στο UCLA ως επίτροπος.

 

 

Τα τελευταία 30 χρόνια, ο καθηγητής έχει δημοσιεύσει ευρέως στα κορυφαία επιστημονικά περιοδικά, όπως το «American Economic Review», το «Quarterly Journal of Economics» και το «Review of Economic Studies». Το βιογραφικό του περιλαμβάνει περίπου 40 άρθρα περιοδικών και 14 κεφάλαια βιβλίων. Έχει συγγράψει ένα βιβλίο επιπέδου μεταπτυχιακών σπουδών, το «Intertemporal Macroeconomics», το οποίο χρησιμοποιείται ευρέως. Έχει διδάξει σε περίπου 100 πανεπιστήμια συνολικά και έχει πραγματοποιήσει πολλές κεντρικές ομιλίες σε διεθνή συνέδρια. Έχει λάβει, επίσης, 10 ερευνητικές επιχορηγήσεις από εγχώριες και διεθνείς πηγές και είναι μέλος της Οικονομετρικής Εταιρείας (Econometric Society).

Ο κ. Αζαριάδης έχει εποπτεύσει πάνω από 40 διδακτορικές διατριβές, εκ των οποίων 22 ως αρχικός σύμβουλος. Οι φοιτητές του κατέχουν ερευνητικές θέσεις τόσο στις ΗΠΑ στα NYU, Harvard, University of Texas, αρκετές Ομοσπονδιακές Τράπεζες και στο ΔΝΤ, όσο και στην Ασία, την Ευρώπη και την Λατινική Αμερική, συμπεριλαμβανομένου ενός υπουργού της σημερινής κυβέρνησης της Κολομβίας. Γνωστός για το δυναμισμό και τη συλλογικότητά του, το διδακτικό ρεπερτόριο του καθηγητή περιλαμβάνει μαθήματα νομισματικής οικονομίας, μακροοικονομίας και τιμολόγησης περιουσιακών στοιχείων.

 

 

Εντάχθηκε στον τομέα Τεχνών & Επιστημών (Arts & Sciences) του Πανεπιστημίου Washington, ενώ στις δραστηριότητες του περιλαμβάνονται επισκέψεις στο Princeton, στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο, στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales (EHESS), στο London School of Economics, στο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης (UAB), στο Ίδρυμα Getulio Vargas και στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης.

Μία σημαντική θεωρία του είναι η «Θεωρία Σιωπηρής Σύμβασης» (Implicit Contract Theory), με την οποία αποδείχθηκε ότι η ακαμψία των μισθών μπορεί να αντιπροσωπεύει έναν μηχανισμό με τον οποίο οι επιχειρήσεις ασφαλίζουν τους εργαζόμενους από τον κίνδυνο. Αργότερα, ο κ. Αζαριάδης απέδειξε ότι υπάρχουν τρόποι με τους οποίους η δομή της αβεβαιότητας συνεπάγεται ότι οι μισθοί δεν μπορούν να εκτελέσουν τον ασφαλιστικό τους ρόλο κινδύνου και να παράγουν ταυτόχρονα πλήρη απασχόληση. Αυτό το αποτέλεσμα βοήθησε την Κεϋνσιανή Θεωρία, παρέχοντας μια συνεκτική μικροοικονομική εξήγηση της ανεργίας.

Ο κ. Αζαριάδης ανέπτυξε επισης την θεωρία της «Παγίδας της Φτώχειας» (Poverty Trap) και έδειξε ότι θα υπάρξουν πολλαπλές ισορροπίες που προκύπτουν από τα εξωτερικά όρια του κατωφλίου στο μοντέλο αλληλοεπικαλυπτόμενων γενεών και πως ορισμένες από τις ισορροπίες συνδέονται με τη μακροχρόνια φτώχεια. Αυτή η νέα ιδέα προέβλεψε τη δυνατότητα των ομάδων σύγκλισης.

 

 

Ο κ. Αζαριάδης, επίσης, συνέβαλε στη διασαφήνιση της έννοιας της ισορροπίας των «Ηλιακών Κηλίδων» (Sunspot Equilibrium) που αναπτύχθηκε από τον David Cass και τον Karl Shell. Την γενίκευσε στο όνομα των «αυτο-εκπληρωνόμενων προφητειών» οι οποίες αποτελούνται από ένα σύστημα πεποιθήσεων σύμφωνο με την ισορροπία των ορθολογικών προσδοκιών.

Ο διακεκριμένος καθηγητής, τέλος, σε συνέντευξή του είχε εκφράσει το πως φαντάζεται τον Ελληνα της εποχής μετά την κρίση ως υπομονετικό, αισιόδοξο, με όρεξη για δουλειά, όπως η γιαγιά και ο παππούς του, που πριν από εξήντα χρόνια ανοικοδόμησαν την Ελλάδα μέσα από τις στάχτες της Κατοχής και του Εμφυλίου. Ακόμη, στην ερώτηση αν παράγει πολιτισμό ο σημερινός Έλληνας, είχε πει πως στο παγκόσμιο πολιτιστικό γίγνεσθαι παίρνουν μέρος χιλιάδες Έλληνες διανοούμενοι, ποιητές, ζωγράφοι, επιστήμονες. Είπε χαρακτηριστικά πως, υποβόσκει πάντα η σύγκριση με τους διάσημους αρχαίους προγόνους μας που τους θαυμάζει η υδρόγειος, προσδοκώντας ίσως ανάλογες επιδόσεις από τους σημερινούς Έλληνες, όμως παρά ταύτα, η λογοτεχνική γενιά του 1930 άφησε έργο υψηλής ποιότητας με διεθνή αναγνώριση, ενώ επίσης πιστεύει πως θα μπορούσε να κάνει το ίδιο και «η γενιά του 2030».

ΣΧΟΛΙΑ

  Σχόλια: 2

  1. Νίκος Κιάος

    Γειά σου,Κώστα,που σε θυμάμαι και ως Αζαρία.
    Αντε και να βρεθούμε.Νίκος


  2. Νίκος Κιάος

    Γειά σου,Κώστα,που σε θυμάμαι και ως [κάποτε] Αζαρία.


Απάντησε στο Νίκος Κιάος

Πατήστε εδώ για να ακυρώσετε το σχόλιο.