O Έλληνας φωτορεπόρτερ με τα 2 βραβεία Πούλιτζερ
Ο Αλκης Κωνσταντινίδης είναι βραβευμένος Έλληνας φωτορεπόρτερ του πρακτορείου ειδήσεων Reuters και καλύπτει με τον φωτογραφικό του φακό γεγονότα που λαμβάνουν χώρα σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων πολέμων, φυσικών καταστροφών, πολιτικών και αθλητικών γεγονότων και μεταναστευτικών και προσφυγικών κρίσεων. Το συγκλονιστικό φωτογραφικό του υλικό έχει λάβει δύο φορές βραβείο Πούλιτζερ στην κατηγορία «Βreaking News Photography».
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1984 και από πολύ μικρός ανακάλυψε τη δύναμη που οι φωτογραφίες ασκούσαν στη φαντασία του. Όταν ήταν μόλις 5 χρονών, συνήθιζε να κοιτάζει ασπρόμαυρες οικογενειακές φωτογραφίες εκατονταετίας, φτιάχνοντας ιστορίες για όλους τους συγγενείς που δε θα γνώριζε ποτέ. Στα 15 του, ξεκίνησε να μαθαίνει για τη φωτογραφία και να αφιερώνει τον περισσότερο από τον χρόνο του στη φωτογραφική μηχανή και την απαθανάτιση ιδιαίτερων για αυτόν στιγμών, ενώ παράλληλα διάβαζε και μάθαινε για την τέχνη που πια είχε αγαπήσει.
Αν και απέκτησε πτυχίο Γαλλικής φιλολογίας από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, η επιθυμία του να γίνει φωτογράφος για να κάνει τους άλλους να νιώθουν όπως ο ίδιος όταν ήταν πέντε, όταν κοίταζε μια εικόνα και προσπαθούσε να βρει την ιστορία πίσω της, τον οδήγησε στην αρχή μιας καριέρας ως freelancer φωτορεπόρτερ, το 2009.
Η πρώτη του αποστολή ήταν τον ίδιο χρόνο όταν έφτασε στα σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας για να καλύψει την εισροή των μεταναστών. Η γνωριμία με ανθρώπους που είχαν τολμήσει να αφήσουν τα πάντα πίσω τους για ένα καλύτερο μέλλον ήταν μια εμπειρία που άξιζε πραγματικά για εκείνον. Ακόμα, κάλυψε φωτογραφικά την επανάσταση στην Αίγυπτο και τον εμφύλιο πόλεμο στη Λιβύη.
Το 2014, ξεκίνησε να συνεργάζεται με το Reuters καλύπτοντας τις οικονομικές και πολιτικές κρίσεις της Ελλάδας, καθώς και την προσφυγική κρίση. Το 2015, έλαβε το βραβείο της «Φωτογραφίας της Χρονιάς» του Reuters, χρυσό βραβείο στον διαγωνισμό «International Press Photo» της Κίνας και, το 2016, ήταν μέλος της ομάδας του Reuters που κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ, μαζί με τον Γιάννη Μπεχράκη και τον Αλέξανδρο Αβραμίδη.
Τον Απρίλιο του 2019, ο Έλληνας φωτογράφος συμμετείχε στην ομάδα του διεθνούς πρακτορείου που διακρίθηκε με Πούλιτζερ για τη φωτογραφική κάλυψη της προσφυγικής κρίσης στα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό, «Για μια ζωντανή και εντυπωσιακή οπτική αφήγηση της επείγουσας ανάγκης, της απελπισίας και της θλίψης των μεταναστών, καθώς ταξίδευαν στις ΗΠΑ από την Κεντρική και Νότια Αμερική», όπως έγραψε το Pulitzer.org.
Δείτε την online ανακοίνωση εδώ: https://www.pulitzer.org/winners/photography-staff-reuters-1
Ο ίδιος μετά τα αποτελέσματα δήλωσε «Είναι συγκλονιστικό να συμβαίνει για δεύτερη φορά κάποιος να συμμετέχει στην ομάδα των φωτογράφων που παίρνει το βραβείο Πούλιτζερ. Την προηγούμενη φορά, το κερδίσαμε με επικεφαλής τον Γιάννη Μπεχράκη. Φέτος με μια άλλη ομάδα. Ο Γιάννης, όμως, είναι ο δάσκαλος για όλους μας. Ήταν και είναι σημείο αναφοράς με τη δουλειά του σε παγκόσμιο επίπεδο. Μας έδειξε τον δρόμο. Αφησε κληρονομιά για να προχωράμε μπροστά και να δώσουμε διεθνή υπόσταση στη δουλειά των Ελλήνων φωτορεπόρτερ. Και αυτό το βραβείο είναι αποτέλεσμα μιας διαδρομής που έχει παρελθόν, παρόν και με την παρακαταθήκη που άφησε ο Γιάννης έχει σίγουρα και μέλλον».
Τα θέματα που ενθουσιάζουν τον 35χρονο φωτογράφο περισσότερο είναι αυτά που αγγίζουν κοινωνικά ζητήματα και δείχνουν μια ματιά στον εσωτερικό κόσμο των ανθρώπων. Οι φωτογραφίες του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες παγκοσμίως, ενώ η δουλειά του στα χρόνια της κρίσης στην Ελλάδα έχει βραβευτεί σε διάφορους διεθνείς διαγωνισμούς.
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι φωτορεπόρτερ συνεισφέρουν στην οπτική γνώση των ανθρώπων, επιτρέποντάς τους να έχουν μια ιδέα μιας κατάστασης που συμβαίνει μακριά τους. «Όλα όσα συμβαίνουν γύρω σου εκείνη τη στιγμή είναι κομμάτι της ιστορίας που εξελίσσεται» έχει πει ο ίδιος. «Αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να διαλέξω τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία που στο τέλος της ημέρας θα δώσουν μια δυνατή ιστορία, με συνοχή, που θα καταφέρει να πετύχει το σκοπό της. Κατά τη διάρκεια αυτής της προσπάθειας, συχνά θα υπάρξουν κάποιες εικόνες που θα ξεχωρίσουν και θα αναδειχθούν περισσότερο από το ίδιο το θέμα».
