O δεξιοτέχνης της πολίτικης λύρας
Ο Σωκράτης Σινόπουλος είναι ο άνθρωπος που αναγέννησε το παίξιμο της πολίτικης λύρας στην Ελλάδα, προχωρώντας με μουσικούς πειραματισμούς σε τελείως διαφορετικούς δρόμους. Χειρίζεται αριστοτεχνικά την πολίτικη λύρα, την οποία διδάχθηκε από τον Ross Daly τη δεκαετία του ‘80, αλλά και ακούγοντας παλιές ηχογραφήσεις μέχρι να πετύχει τον «σωστό» ήχο, όπως άλλωστε έμαθαν να παίζουν όλοι οι μουσικοί της γενιάς του, που ήταν εκείνοι οι οποίοι επανέφεραν την παραδοσιακή μουσική στα σύγχρονα αστικά κέντρα.
Γεννήθηκε το 1974 στην Αθήνα. Το 1988, σε ηλικία 14 ετών, γνώρισε τον Ross Daly και ξεκίνησε τη μελέτη του πάνω στην πολίτικη λύρα και το λαούτο. Ένα χρόνο μετά έγινε μέλος του Μουσικού Συγκροτήματος «Λαβύρινθος», παίρνοντας μέρος σε πολυάριθμες συναυλίες και ηχογραφήσεις για έξι χρόνια. Παράλληλα, μετείχε σε συγκροτήματα με επίκεντρο τη Δημοτική μουσική, τη Βυζαντινή, την κλασική Οθωμανική Μουσική, τη Jazz και το Ρεμπέτικο. Δεξιοτέχνης της πολίτικης λύρας και του πολίτικου λαούτου, γαλουχήθηκε σε ποικίλα μουσικά ιδιώματα ανατολής και δύσης, διαμορφώνοντας αναγνωρίσιμο προσωπικό ύφος.
Σπούδασε κλασική κιθάρα, βυζαντινή μουσική και δημοτικό τραγούδι στη σχολή του Σίμωνα Καρά και το 1997 ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Έχει πολλές συμμετοχές σε συναυλίες και ηχογραφήσεις ελληνικών και ξένων συγκροτημάτων και συνεργασίες με καλλιτέχνες, όπως οι Χρόνης Αηδονίδης, Loreena Mckennitt, Ευανθία Ρεμπούτσικα, Derya Turkan. Από το 1989 άρχισε τη συνεργασία του με τη Δόμνα Σαμίου, παίζοντας πολίτικη λύρα στα Τραγούδια της ξενιτιάς. Έκτοτε, εμφανίζεται μαζί της σε ένα πλήθος συναυλιών και συμμετέχει σχεδόν σε όλες τις παραγωγές του Καλλιτεχνικού Συλλόγου Δημοτικής Μουσικής Δόμνα Σαμίου όχι μόνο ως μουσικός αλλά και ως μουσικός επιμελητής. Το 1999, τιμήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού με το Κρατικό Βραβείο Νέων Καλλιτεχνών «Μελίνα Μερκούρη».
Ο ίδιος λέει σε συνέντευξή του, «Βρίσκομαι σε μια φάση στη ζωή μου όπου αναζητώ τις ομοιότητες. Σε όλες τις μουσικές τις ίδιες νότες παίζει και ο τζαζίστας και ο Ινδός. Φυσικά υπάρχουν διαφορετικές τεχνικές και εκφραστικότητες. Έχουμε συνηθίσει για παράδειγμα οι λαϊκές μουσικές της περιοχής μας να είναι μουσικές λειτουργικές. Λειτουργούν στο πλαίσιο μιας κοινότητας, ως μουσικές ενός δρώμενου, ενός γλεντιού, κλπ. Στη Δύση έχουμε μουσικές που ξεκίνησαν ως λειτουργικές μουσικές, ή θρησκευτικές, αλλά είναι πλέον σκηνικές μουσικές, όπου εκεί οι όροι είναι άλλοι, εκεί θα αντιληφθείς διαφορετικά για παράδειγμα μια παύση, καθώς στη σκηνή η παύση δίνει μουσικό περιεχόμενο. Σε ένα δρώμενο, αντιθέτως, μια παύση δεν έχει καμία λειτουργία, μάλλον μειώνει την καλλιέργεια της έκστασης».
Ο Σωκράτης Σινόπουλος πιστεύει πως η κρητική, η ποντιακή και η πολίτικη λύρα, είναι τρία όργανα «αδερφάκια», καθώς κατάγονται από έναν κοινό πρόγονο που είναι απαράλλακτος ήδη από το 1000 μ.Χ. αλλά και πιο πίσω, όπου σε αρχαίες απεικονίσεις βλέπουμε μια λύρα. Η πολίτικη λύρα ανήκει σε μια ομάδα οργάνων με τα οποία είμαστε πολύ εξοικειωμένοι σήμερα, όπως το κανονάκι και το ούτι. Αυτή είναι η κατηγορία των ανατολικών οργάνων, της Μικράς Ασίας, τα οποία πάντα παίζονταν σε εκείνη την περιοχή. Δεν υπήρχαν μουσικοί στην Ελλάδα που να παίζουν αυτά τα όργανα. Με τη Μικρασιατική καταστροφή ήρθαν εδώ εκείνοι οι μουσικοί, οι ρεμπέτες, που απορροφήθηκαν περισσότερο στα σαντουροβιόλια.
«Οι τελευταίοι μουσικοί που έπαιζαν τα πολίτικα όργανα, οι πρόσφυγες δηλαδή, έφυγαν από τη ζωή τη δεκαετία του ‘50 και του ‘60. Εγώ γεννήθηκα το 1974 και από τη γενιά μου άρχισε πάλι το ενδιαφέρον για αυτά τα όργανα. Πράγματι εγώ πρωτο-έπαιξα το όργανο αυτό στην Ελλάδα μετά τον τελευταίο Πολίτη Ρωμιό μουσικό που πέθανε στην Αθήνα το 1960, τον Λάμπρο Λεονταρίδη που ηχογράφησε με τους παλιούς ρεμπέτες, την Εσκενάζυ και άλλους. Υπήρξε μια έντονη στροφή τη δεκαετία του ‘80 προς τις παλιές μουσικές, τα μουσικά σχολεία επίσης υποστήριξαν αυτή την τάση κι έτσι αναγεννήθηκε στα αστικά κέντρα ως σκηνική τέχνη πια. Όλο αυτό ξεκίνησε από δύο – τρείς ανθρώπους όπως ο Ross Daly, από τον οποίο κι εγώ αρχικά διδάχθηκα τη λύρα, ή οι Δυνάμεις του Αιγαίου», τονίζει ο κ. Σινόπουλος.
Μέσα στο 2018 έκλεισε έναν κύκλο συναυλιών μαζί με το κουαρτέτο του σε Ελλάδα και εξωτερικό παρουσιάζοντας το δίσκο «Eight Winds», φέρνοντας κοντά τον παραδοσιακό ήχο της πολίτικης λύρας με τους τζαζ αυτοσχεδιασμούς.
Παράλληλα, διδάσκει πολίτικη λύρα στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, στο τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης. Η διδασκαλία είναι η άλλη μεγάλη του αγάπη και όπως λέει ο ίδιος, υποδέχεται στο Πανεπιστήμιο Μακεδονία «τα μουσικά του εγγονάκια», δηλαδή τους μαθητές των μαθητών του. Επίσης, αυτή την περίοδο και στο πλαίσιο των ακαδημαϊκών υποχρεώσεών του, είναι Πρόεδρος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής των Μουσικών Σχολείων.