Ο καλλιτέχνης που με τις ακτίνες του ήλιου και το γυαλί δημιουργεί τέχνη
Έργα Ελλήνων

Ο καλλιτέχνης που με τις ακτίνες του ήλιου και το γυαλί δημιουργεί τέχνη

Ο Μιχάλης Παπαδάκης είναι ένας διεθνής Performance Artist που ειδικεύεται στην ηλιογραφία, χρησιμοποιεί πίνακες ή καθρέφτες και φακούς για να μεταφέρει τις ισχυρές ακτίνες του ήλιου στη βάση του «καμβά» του και να τις μετατρέψει σε τέχνη. Έχει αναδείξει την ικανότητά του σε μια ποικιλία πελατών και σε ζωντανές εκδηλώσεις σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες και το εξωτερικό. Ορισμένοι από τους πρόσφατους πελάτες του ήταν το GoPro, το The Balvenie, TedX Mile High, R.J. Ο Reynolds και η Ripley’s Believe it or Not!.

Ο γεννημένος στην Καλιφόρνια τριαντάχρονος κινηματογραφιστής από το Κολοράντο κάνει τέχνη πάνω σε ξύλο, χρησιμοποιώντας διαθλούμενο και ανακλώμενο ηλιακό φως μέσω μεγεθυντικού φακού. Αντί για πινέλα, έχει δεκάδες μεγεθυντικούς φακούς τους οποίους τοποθετεί σε μικρή απόσταση από ξύλινες επιφάνειες, οι οποίες γίνονται ο καμβάς του. Στη συνέχεια, εστιάζει τις ακτίνες του ήλιου σε ένα μικρό σημείο, με το οποίο καίει σχέδια πάνω στο ξύλο.

 

«Τελειώνοντας το κολλέγιο αποφάσισα να βρω τον εαυτό μου. Θυμάμαι ότι έβγαλα εισιτήριο χωρίς επιστροφή για τη Νότια Κορέα. Ακολούθως, απομονώθηκα σε μια κοινότητα στην επαρχία Xinjiang στην Κίνα. Εκεί ένας φίλος μου είχε πάνω στο τραπέζι του έναν μεγεθυντικό φακό και θυμάμαι πολύ ζωηρά τον ήλιο, απ’ το παράθυρο, να λάμπει πάνω σε αυτόν. Τότε ήταν που άρχισα να κάνω αυτό το είδος τέχνης σε κάθε χώρα από την οποία περνούσα.

«Με έναν μεγεθυντικό φακό στο ένα χέρι και ένα κομμάτι ξύλο στο άλλο, άφησα τον ήλιο να είναι οδηγός μου καθώς ταξίδεψα δεκατέσσερις μήνες στα ψηλά οροπέδια του Pamir Mountain Range δημιουργώντας τέχνη με τη βοήθεια των ηλιακών ακτίνων για τους ντόπιους. Ηταν κατά τη διαδρομή αυτή, που ήταν εμπορική πριν αιώνες «Τον Δρόμο του Μεταξιού», όπου βίωσα τις πιο «ηλιόλουστες» στιγμές της ζωής μου. Μογγολία, Κίνα, Τατζικιστάν, Κιργιστάν, Αφγανιστάν, Τουρκία και Ελλάδα. Επιστρέφοντας στις Η.Π.Α., σταμάτησα να χρησιμοποιώ τους παραδοσιακούς μεγεθυντικούς φακούς και αγόρασα φακούς Fresnel και ηλιακούς συλλέκτες».

 

 

Μετά την επιστροφή του στην Αμερική, το 2013, μετακόμισε στο Κολοράντο, όπου άρχισε να πειραματίζεται με διαφορετικές μορφές του φωτός του ήλιου. Προς έκπληξή του ανακάλυψε πως το φως που διαθλάται και το φως που αντανακλάται είχαν πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά το ένα από το άλλο. «Ηταν σαν αντίθετοι πόλοι, όπως το νερό με τον πάγο, το αρνητικό και το θετικό. Αυτές οι δύο μορφές του φωτός, που έρχονται σε αντίθεση η μία με την άλλη, αλλά βρίσκονται και σε συνεργασία, αναδείκνυαν η μία την άλλη όμορφα. Όλος αυτός ο πειραματισμός με οδήγησε στο να πιστέψω πως ακόμη και το φως μπορεί να έχει πολλαπλές προσωπικότητες, παρότι προέρχεται από την ίδια πηγή. Την αποκαλώ «Ηλιογραφία»» αναφέρει αν και προσθέτει πως ο όρος αυτός συνήθως αναφέρεται στην φωτογραφική διαδικασία που εφευρέθηκε το 1822, όπως έχει σχολιάσει.

Όπως δήλωσε στην The National Herald, οι ρίζες της χρήσης των ακτίνων του ήλιου βρίσκονται αιώνες πριν. Η Αρχιμήδης τις χρησιμοποίησε για να δημιουργήσει όπλα. «Τώρα χρησιμοποιούμε αυτήν τη μέθοδο για να δημιουργήσουμε κάτι ειρηνικό και όμορφο», τόνισε.

 

 

Το 2016, ξεκίνησε να μοιράζεται αυτό το είδος τέχνης με τον κόσμο και να δημιουργεί έργα σε εκδηλώσεις, ενώ παράλληλα, συνεργάστηκε με μεγάλες εταιρείες για να τις βοηθήσει να αναπτύξουν το branding τους με αυτή την ασυνήθιστη, αλλά μοναδικά αποτελεσματική τεχνική.

Έναν χρόνο αργότερα, άρχισε να διδάσκει αυτή τη μορφή τέχνης σε όσους ήταν πρόθυμοι να μάθουν. Προς έκπληξή του, ανακάλυψε ότι τα παιδιά ήταν πιο δεκτικά σε αυτήν και ότι έγινε δική του ευθύνη να τα διδάξει και να μεταλαμπαδεύσει τις γνώσεις και τις τεχνικές του πάνω σε μία τέχνη που χρησιμοποιούν ελάχιστοι άνθρωποι στον πλανήτη.

«Ίσως, αν μπορέσουμε να δείξουμε την πραγματική δύναμη του ήλιου στα παιδιά από πολύ νεαρή ηλικία, θα μεγαλώσουν και να είναι λιγότερο καταστροφικοί άνθρωποι. Ελπίζω ότι η Ηλιογραφία μπορεί να προσφέρει μια αίσθηση ελπίδας σε όσους ζουν στο σκοτάδι. Μπορεί το φως να λάμψει όπου χρειάζεται περισσότερο!».

 

 

Ζωγραφίζει έχοντας μόνο ένα πράγμα στο μυαλό του, όπως παραδέχεται, «Την ασφάλεια». Χρησιμοποιεί γυαλιά συγκόλλησης, επειδή τα φως μπορεί να βλάψει τα μάτια του, έχει μαζί του πάντα ένα μπουκάλι με σπρέι νερού σε περίπτωση που καεί και πότε δε ζωγραφίζει σε περιοχές που υπάρχει πιθανότητα να ξεσπάσει κάποια πυρκαγιά.

Τα θέματά του ποικίλουν από ρομαντικές και οικογενειακές σκηνές, μέχρι εκείνες της καθημερινής ζωής, ενώ καθένα από τα έργα του, κατά μέσο όρο, μπορεί να απαιτήσει από μία έως τριάντα ώρες, ανάλογα με το μέγεθος και τη λεπτομέρεια της εικόνας, είπε στο CNN Greece.

Όσον αφορά αυτούς που τον έχουν εμπνεύσει, ονοματίζει τους Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, Τζον Λένον, Μάικλ Τζάκσον, Μπόμπι Κένεντι, Νέλσον Μαντέλα, Νίκολα Τέσλα, Αρχιμήδης. «Η τέχνη μου εμπνέεται από την ελπίδα και τη δικαιοσύνη».

 

 

Η υπομονή πρόκειται για το σπουδαιότερο εφόδιό του, το οποίο είχε κατεσταλεί από μία ζωή με πίεση. Επανήλθε όταν άφησε τις ασφαλείς συνήθειές του (safe zone) και επανέκτησε τον δεσμό με τον ήλιο, αλλά και την ικανότητα να είναι υπομονετικός, παραδέχεται.

Ο Μιχάλης Παπαδάκης έχει επισκεφτεί δύο φορές την Ελλάδα, με την πρώτη φορά να είναι το 2002, όταν πήγε στην Κρήτη και επισκέφθηκε την οικογένεια του πατέρα του, και τη δεύτερη το 2013, που ταξίδεψε ξανά στην Ελλάδα και επισκέφτηκε τη Χίο, όπου έμεινε τρεις μήνες με σκοπό να αναζητήσει τις ρίζες της μητέρας του. «Πάντα μου μιλάει για την ιστορία του παππού μου, ο οποίος, όταν ήταν έφηβος, έφυγε από τις Οινούσσες για τις Η.Π.Α.».

 

ΣΧΟΛΙΑ

  Σχόλια: 4

  1. Mahandra Gowan

    I am amazed at such a fine talent. It is so beautiful. Where can one purchase his art. I would be very interested. Thanks


  2. michael from Illinois

    Michael-

    Looks like you may project your source image onto the wood to trace it indoors with a pencil or pen. Then take it out to the sun to burn over the traced drawing at the delight of spectators in one of the tourist hotspots of Colorado. This takes skill you perfected over many years. I applaud you for it. And for your entrepreneurial dedication and marketing savvy. Clever how you usurped Niépce’s use of the word Heliography.

    But I have to ask, how is this really different from a short-lived hobby I knew as a kid? One could buy a box set with wood boards, instructions, and soldering iron complete with interchangeable tips of different sizes. The iron was hot enough to burn lines into the wood pieces by which you could draw into the wood. The only real difference from your work is that you invoke the romance of the sun. What you are actually doing is using heat, not light, to trace a drawing that may or may not originate with you.

    More power to you.
    Michael Boruch
    a semi-retired art professor


  3. I just saw you on FOX Weather channel on the FOX Business channel. Very impressive. I know your mother loves your comment.


Απάντησε στο Mahandra Gowan

Πατήστε εδώ για να ακυρώσετε το σχόλιο.