Ο Χαράλαμπος Μπίζας έχει αποκαλεστεί «Ο Έλληνας Φιλέας Φογκ», «Ο Έλληνας που κατέκτησε τους 2 Πόλους», «Ο πιο πολυταξιδεμένος άνθρωπος του κόσμου». Είναι μέλος της Ρωσικής Γεωγραφικής Εταιρείας (Russian Geographic Society), μιας από τις αρχαιότερες στον πλανήτη, που ιδρύθηκε από το Τσάρο Νικόλαο Α’, το 1845.

Ξεκίνησε από την Άρτα στα 22 του μία πορεία που ούτε κι αυτός δεν μπορούσε αρχικά να φανταστεί. Μέχρι σήμερα, έχει επισκεφτεί και τα 195 έθνη του κόσμου, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, έχει αλλάξει πάνω από 40 διαβατήρια και μπήκε στο βιβλίο Γκίνες, το 2004, ως ο μοναδικός που είχε ταξιδέψει και στις 195, τότε, χώρες του πλανήτη.

Γεννήθηκε το 1954, μεγάλωσε στην Άρτα και σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Σλαβικές Γλώσσες στο Ινστιτούτο Βαλκανικών Σπουδών στη Θεσσαλονίκη. Από τότε είναι που ταξιδεύει, από τα φοιτητικά του χρόνια, μιας και ακολούθησε το ρεύμα των νέων «backpackers» στην Ινδία.

Αγάπησε το Αφγανιστάν και γοητεύτηκε από το Μπαγκλαντές, ενώ όταν τα χρήματα επρόκειτο να τελειώσουν, βρήκε δουλειά σε ένα από τα πολυάριθμα ελληνικά πλοία που ήταν αγκυροβολημένα στο λιμάνι του Colombo στη Σρι Λάνκα και ταξίδευαν στη Μοζαμβίκη, τη Νότια Αφρική και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Για τα επόμενα 8 χρόνια, ήταν απασχολημένος ταξιδεύοντας ως ξεναγός.  

Το 1987, όταν είχε ήδη ταξιδέψει σε όλους τους γνωστούς τουριστικούς προορισμούς, αποφάσισε να επιβραδύνει τα ταξίδια του για λίγο, να επικεντρωθεί στον προγραμματισμό και την οργάνωση νέων περιηγήσεων για μικρές ομάδες. Έτσι, με εφόδιο τις ξένες γλώσσες -μιας κι εκτός από την Ελληνική και την Αγγλική, μιλάει Ρώσικα, Ισπανικά, Γαλλικά κ.ά- που γνώριζε, την εμπειρία του από τα ταξίδια που είχε ξεκινήσει μόνος του και τη φλόγα της αγάπης για την περιπέτεια να καίει μέσα του, έπιασε δουλειά και μέσα σε λίγα χρόνια έγινε προϊστάμενος διοργάνωσης εκδρομών, κάνοντας την αγάπη του επάγγελμα. Ξεκίνησε την καριέρα του ως Tour Escort με τους μεγαλύτερους τουριστικούς πράκτορες στην Ελλάδα, όπως οι MANOS, TRAVEL PLAN και HERONIA.

Το 1987 ήταν που προσκλήθηκε να συμμετάσχει στην ομάδα MANOS και, κατά την είσοδό του στην επιχείρηση, ήταν τόσο καινοτόμος που σε 8 μήνες άλλαξε την τουριστική σκηνή στην Ελλάδα. Η μεγαλύτερη συμβολή του στην ταξιδιωτική βιομηχανία ήταν η δυνατότητα που έδωσε στον μέσο ταξιδιώτη να φτάσει σε μέρη τα οποία είναι ακόμη πολύ δύσκολα να επισκεφθούν. Οι Πολιτιστικές Περιηγήσεις (Cultural Tours) γεννήθηκαν.

Η αρχή ήταν με την Καμπότζη και το Βιετνάμ (αλλά όχι το Λάος εκείνη την εποχή), όπου οδήγησε την πρώτη ομάδα. Σύντομα, ακολούθησαν οι χώρες της Δυτικής Αφρικής, όπως το Τσαντ, η Νιγηρία και η Γουινέα Μπισάου, όπου οι ντόπιοι είδαν για πρώτη φορά έναν τέτοιο αριθμό ανθρώπων που ταξίδευαν μαζί. Σε μερικά χρόνια οι Πολιτιστικές Περιηγήσεις ήταν ένας θρίαμβος.

Σε ένα από τα ταξίδια του, κατέληξε να συμμετέχει σε αποστολή σοβιετικών ελικοπτέρων στον Βόρειο Πόλο, σε ένα δύσκολο ταξίδι 19 ωρών μετ ‘επιστροφής από την ακτή της Σιβηρίας, ενώ δεκαοχτώ χρόνια αργότερα κατάφερε να βάλει την ελληνική σημαία και στον Νότιο Πόλο. Ταξίδεψε πολλές φορές στην Ανταρκτική, επισκέφθηκε τα απομακρυσμένα Νησιά της Aleutian Chain στην Αλάσκα και εξερεύνησε τα απομακρυσμένα νησάκια του Ειρηνικού. Αλλά το πάθος του ήταν οι φυλετικές περιοχές της Αφρικής και της Ασίας, όπου παλιές κουλτούρες και παραδόσεις επέζησαν μέχρι σήμερα, αντισταθμίζοντας τον εκσυγχρονισμό.

Πέρασε χρόνο με τους Himbas στη βόρεια Ναμίμπια, αγάπησε και αγαπήθηκε από τους Hamers στη Νότια Αιθιοπία, συναντήθηκε με τους Bela στον Νίγηρα και συνόδευσε τους πρώτους επισκέπτες στις φυλετικές περιοχές των Apatanis στο Arounachal Pradesh και στις ορεινές περιοχές της Νότιας Κίνας. Δεν αποτελεί, λοιπόν, έκπληξη το γεγονός ότι ο NATIONAL GEOGRAPHIC TRAVELER τον περιέγραψε ως «τον πιο πολυταξιδευμένο άνθρωπο στον κόσμο».

Σήμερα, εργάζεται στην COSMORAMA ως διαχειριστής επιχειρήσεων και προγραμματίζει εκδρομές σε ασυνήθιστους προορισμούς (Κουρδιστάν, Υπερδνειστερία, Νήσοι Κούρλι, Land Franz Josef κ.λπ.) Οι περιηγήσεις που προγραμματίζει και οργανώνει με τη συνεργασία της COSMORAMA είναι πλήρεις από μήνες μπροστά. Επιπλέον, δεν υπάρχουν δύο παρόμοιες περιηγήσεις στην ίδια χώρα, καθώς κάθε φορά που επιστρέφει από ένα ταξίδι, κάτι διαφορετικό προστίθεται στο επόμενο. Είναι μακριά από την Αθήνα για περισσότερες από 300 ημέρες τον χρόνο. Το πελατολόγιο είναι κυρίως ελληνικό, αλλά στα tours του έχουν προσχωρήσει και ομογενείς που ζουν στην Αθήνα ή ταξιδιώτες που ήρθαν από την Αυστραλία, την Ταϊβάν, τον Μαυρίκιο ή τις ΗΠΑ.

Σε συνέντευξή του στο Cosmorama και στην ερώτηση για το ποιοί προορισμοί θεωρεί πως τον έχουν εκπλήξει, απάντησε «Εδώ και πολλά χρόνια έχω πειστεί ότι η Ανταρκτική και τα υπο-Ανταρκτικά νησιά, όπως η Νότια Γεωργία, το Κεργκελέν, το Ζαβοντόφσκυ, και τα συναφή, είναι τα πιο μεγαλόπρεπα μέρη του πλανήτη. Μετά έρχεται η Βενεζουέλα, που φιλοξενεί μερικά από τα πιο εξωκόσμια τοπία, με τα προϊστορικά τραπεζοειδή βουνά «Τεπούι» στην περιοχή της Κανάιμα που ύψωναν τις κατακόρυφες πλαγιές τους 2000 μέτρα πάνω από τα κεφάλια μας. -ένα υπερθέαμα που μόνο η Ανταρκτική μπορεί να το συναγωνιστεί- και ακολουθούν οι φυλές της Βόρειας Ναμίμπια και της Νότιας Αιθιοπίας, οι λαοί της λίμνης Τουρκάνα στη βόρεια Κένυα και τα τοπία της Γης Φραγκισκου Ιωσήφ στην Αρκτική Ρωσία».

Ενώ για το πιο δύσκολο ταξίδι που έχει βιώσει, είπε «Το πρόσφατο ταξίδι, στο νησί Μάριον της Νότιας Αφρικής. Γύρω στα 2200 χλμ νότια του Κέηπ Τάουν με κατεύθυνση τις ακτές της Ανταρκτικής. Χρειάστηκαν 209 ώρες με μικρό ιστιοφόρο που ταξίδευε, λόγω των πλάγιων ανέμων με 40 μοίρες κλίση και με σκαμπανεβάσματα σε κύματα 4 μέτρων. Ούτε να φας ούτε να κοιμηθείς μπορούσες. Συζητούσαμε μεταξύ μας αν έχουμε ελπίδες να γυρίσουμε ζωντανοί απ’ αυτό το ταξίδι. Και ναι, χρειάζονταν και να γυρίσουμε. Μόνο 201 ώρες για το Πορτ Ελιζαμπεθ!

Στην επιστημονική βάση μάς υποδέχτηκαν με θαυμασμό κι έπειτα περιηγηθήκαμε στις ακτές και τους όρμους, όπου υπήρχαν κοινότητες Βασιλικών πιγκουίνων, θαλάσσιοι ελέφαντες και γιγάντια πουλιά αλμπατρός».

Ο Μπάμπης Μπίζας πιστεύει πως τα ταξίδια είναι «ψυχικός πλούτος, γνώση και σοφία. Είναι το νερό της ζωής. Είναι βιβλίο. Ερμηνεύεις και βλέπεις τον κόσμο με καθαρό βλέμμα. Το κάνεις αυτόματα και ασυνείδητα. Νιώθεις μέσα σου πιο γεμάτος. Δε θέλω πλούτη. Θέλω μόνο να ταξιδεύω. Να φτάσω μέχρι εκεί που δεν μπορώ, ώσπου τα μάτια μου να γίνουν δυο σβωλαράκια χώμα».

Στην ερώτηση για το ποια θεωρεί πως είναι η σωστή προετοιμασία για ένα καλό ταξίδι, απαντά «Φτάνει να ζητήσει κανείς από ένα πρακτορείο να του κλείσουν ένα εισιτήριο και ξενοδοχείο και μετά ν’ αφήσει τον εαυτό του να χαθεί μέσα στο χώρο. Να δει ένα – δύο αξιόλογα μουσεία και μνημεία, αλλά μετά να περιπλανηθεί στις γειτονιές και στην καθημερινότητα των πόλεων. Να μιλήσει με τους ντόπιους και να περπατήσει σε λαϊκές αγορές, να δοκιμάσει γεύσεις».