Η Κατερίνα Φωτόπουλου είναι λέκτορας στη Μονάδα Ψυχανάλυσης, Ψυχολογίας και Γλωσσολογικών Επιστημών στο Πανεπιστημιακό Κολλέγιο Λονδίνου και ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Γνωστικής Νευροεπιστήμης. Είναι επίσης Διευθύντρια του Κέντρου Νευροψυχοανάλυσης του Λονδίνου και διευθύνει την Ομάδα Νευροψυχαναλυτικής Λονδίνου.

Σπούδασε νοητική νευροψυχολογία και θεωρητική ψυχανάλυση στο UCL πριν ολοκληρώσει το διδακτορικό της στη γνωστική νευροεπιστήμη στο Πανεπιστήμιο Durham, στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Είναι επικεφαλής μιας ομάδας επιστημόνων στη Βρετανία που ανακάλυψαν ότι το απαλό άγγιγμα από έναν άλλο άνθρωπο μπορεί να αμβλύνει την επίδραση της κοινωνικής απόρριψης, η οποία είναι μια από τις πιο επίπονες εμπειρίες για έναν άνθρωπο. Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο Nature Scientific Reports και επιχορηγήθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας.

Η ομάδα δοκίμασε την επίδραση μιας αργής, στοργικής αφής ενάντια σε μια γρήγορη, ουδέτερη επαφή μετά την κοινωνική απόρριψη και βρήκε μια συγκεκριμένη σχέση ανάμεσα στην απαλή επαφή και την κοινωνικοποίηση. Η ανακάλυψη ακολουθεί τα πρόσφατα ευρήματα ότι η συναισθηματική κοινωνική επαφή, και ιδιαίτερα το άγγιγμα του δέρματος, μπορεί να κωδικοποιηθεί από ένα ειδικό φυσιολογικό σύστημα που συνδέει το δέρμα με τον εγκέφαλο. Οι ερευνητές μελέτησαν 84 εθελόντριες, οι οποίες κλήθηκαν να νιώσουν το αίσθημα του κοινωνικού αποκλεισμού, του εξοστρακισμού και της έλλειψης αυτοεκτίμησης.

«Τα θηλαστικά έχουν μια αναγνωρισμένη ανάγκη για εγγύτητα και προσκόλληση, έτσι δεν αποτέλεσε έκπληξη ότι η κοινωνική υποστήριξη μείωσε τον συναισθηματικό πόνο του αποκλεισμού από τις κοινωνικές επαφές. Όμως αυτό που είναι το πιο ενδιαφέρον, είναι ότι αρκεί ένα απλό άγγιγμα για κάτι τέτοιο. Δεν χρειάζονται ούτε εικόνες, ούτε λόγια, τουλάχιστον όχι σε πρώτη φάση. Αυτό το εύρημα βασίζεται σε στοιχεία που αποδεικνύουν ότι το ίδιο είδος αφής μπορεί να έχει μοναδικά αποτελέσματα στον σωματικό πόνο και μπορεί να έχει συνέπειες για τον ρόλο της αφής σε διάφορες ρυθμίσεις ψυχικής και σωματικής φροντίδας» τόνισε η Ελληνίδα επιστήμονας.

Η ερευνητική ομάδα θα μελετήσει περαιτέρω τους εμπλεκόμενους νευροφυσιολογικούς μηχανισμούς.

Το 2011, της απονεμήθηκε το βραβείο Σταδιοδρομίας Ελίζαμπεθ Γουόρινγκτον της Βρετανικής Νευροψυχολογικής Εταιρείας. Έχει επίσης λάβει το βραβείο Clifford Yorke (2006) από τη Διεθνή Εταιρεία Νευροψυχαναλυτικής Φροντίδας για Εισαγωγές στην Πρώιμη Επαγγελματική Σταδιοδρομία και το βραβείο Παπανικολάου.

Διαβάστε επίσης:

Ελληνίδα ερευνήτρια μελετά την καταπραϋντική λειτουργία της αφής