Δεν είναι αεροναυπηγός, ωστόσο, το αεροπλάνο που κατασκεύασε με οικονομικά και εναλλακτικά μέσα, προσέλκυσε το ενδιαφέρον αμερικανικών εταιριών που επιδιώκουν την εμπορική του αξιοποίηση.

Ο λόγος για τον αστυνομικό Γιώργο Ηλιόπουλο από τη Φλώρινα, ο οποίος αποφάσισε να ασχοληθεί με την κατασκευή αεροπλάνων, μετά από την επίσκεψή του σε ένα σχετικό κατάστημα στον Καναδά, όταν κάποιος του έδωσε την ιδέα, να φτιάξει ένα αεροσκάφος, ιδιαίτερο από αυτά που υπάρχουν, με μέσα εναλλακτικά και οικονομικά.

Ο κ. Ηλιόπουλος άρχισε να μελετά και να κάνει σχέδια για το πως θα μπορούσε να υλοποιήσει την ιδέα, έχοντας πάντα στο μυαλό του, το ενδεχόμενο αποτυχίας που θα τον κατέτασσε στην ομάδα εκείνων των φαιδρών περιπτώσεων ανθρώπων που προσπάθησαν να δημιουργήσουν και να πετάξουν ένα αεροπλάνο, το οποίο καλά – καλά δεν μπορούσε να κινηθεί στο έδαφος.

Ωστόσο, οι φόβοι του δεν τον πτόησαν. Ετσι, το πρώτο αεροπλάνο που κατασκεύασε – ο Λυγκιστής, όπως το ονόμασε- ήταν ξύλινο και ανακυκλώσιμο, καθώς τα ξύλα που χρησιμοποίησε για την κατασκευή του προέρχονταν από τα παλιά του έπιπλα, το κάθισμα ήταν ένα αναπηρικό καροτσάκι, ενώ τα μηχανικά του μέρη προήλθαν από έναν παλιό κινητήρα αυτοκινήτου.

Κάπου εκεί, το όνειρο του Γ. Ηλιόπουλου έδειχνε να φτάνει στο τέλος του. Μάλιστα ήταν ο ίδιος που δήλωνε ότι εφόσον κατέφερε να εκπληρώσει το όνειρό του, δεν θα προσπαθούσε ποτέ ξανά, ακόμη και αν του προσέφεραν για το σκοπό αυτό 1 εκατομμύριο ευρώ. Φευ, ο Γ. Ηλιόπουλος δεν σταμάτησε ποτέ να επεξεργάζεται στο μυαλό του την επόμενη κατασκευή, η οποία δεν άργησε να έρθει. Πρόκειται για ένα αεροσκάφος που κατασκεύασε από τσίγκους τυπογραφείου, σε κλίμακα 1 προς 6.

Χρειάστηκε εντατικό διάβασμα, κοπιαστική δουλειά και πάνω από 3000 τροποποιήσεις του αρχικού σχεδίου, ώστε το αεροσκάφος να κατασκευαστεί τελικώς σε κανονικό μέγεθος με τη χρήση αεροπορικού αλουμίνιου και ο «Αρχων» έγινε πραγματικότητα και μάλιστα το αεροπλάνο πετάει κανονικά – τι κι αν την στην πρώτη πτήση, όπως ο ίδιος ο κατασκευαστής του αποκάλυψε, ήταν τόσο μεγάλη η χαρά του, που παραλίγο να πάθει καρδιακή προσβολή.

Πλέον, ο Γ. Ηλιόπουλος δέχεται το ένα mail μετά το άλλο από αμερικανικές εταιρίες που επιθυμούν συνεργασία μαζί του, ενώ εκείνος κρατά κλειστά τα χαρτιά του. Ποιος ξέρει; Ισως στο μυαλό του, να σχεδιάζει ήδη την επόμενη κατασκευή του, την επόμενη πτήση του.