Ο Εμμανουήλ Σταματάκης είναι Ανώτερος Ερευνητικός Συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και ηγείται της λειτουργικής ομάδας απεικόνισης στο τμήμα Αναισθησίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου.

Ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό και το διδακτορικό του στην Επεξεργασία Ιατρικών Εικόνων στο Πανεπιστήμιο του Dundee στη Σκωτία, όπου και ανέπτυξε αλγόριθμους για την επεξεργασία και την ερμηνεία ιατρικών εικόνων.

Ξεκίνησε να εργάζεται στον τομέα της νευροαπεικόνισης στο Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Στέρλινγκ όπου και πραγματοποίησε έρευνα στην αυτοματοποιημένη ανίχνευση των ελλειμμάτων αιμάτωσης σε σαρώσεις SPECT σε ασθενείς που έχουν υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο ή τραυματισμούς στο κεφάλι.

Το 2001, ο Δρ. Σταματάκης εντάχθηκε στο δυναμικό του Κέντρο Λόγου Γλώσσας και Εγκεφάλου του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ. Εκεί, ανέπτυξε, εφάρμοσε και δίδαξε διαρθρωτικά πρωτόκολλα λειτουργικής απεικόνισης στο πλαίσιο μιας ποικιλίας γνωστικών έργων νευροαπεικόνισης που αποσκοπούν στη δημιουργία των νευρικών υποστρωμάτων της λειτουργίας της επικοινωνίας.

Τον Μάρτιο του 2008, ο Σταματάκης έλαβε την έδρα Stephen Erskine στο Κολλέγιο Queens του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ. Την ίδια περίοδο ξεκίνησε να ηγείται της επιστημονικής ομάδας στο τμήμα Αναισθησίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου.

Ο Έλληνας επιστήμονας ερευνά τα νευρωτικά υποστρώματα σε εθελοντές που έχουν τις αισθήσεις τους ή βρίσκονται υπό την επήρεια νάρκωσης και σε ασθενείς που πάσχουν από τραυματικές εγκεφαλικές κακώσεις. Η έρευνά του έχει στόχο την αποκωδικοποίηση πολύπλοκων σχέσεων μεταξύ περιοχών του εγκεφάλου, οι οποίες σχηματίζουν δίκτυα σε κατάσταση ηρεμίας ή κατά τη διάρκεια στοχευμένης κατευθυνόμενης συμπεριφοράς. Αυτό περιλαμβάνει ενέργειες στο δίκτυο της προσαρμοστικής συμπεριφοράς που προκλήθηκαν είτε απότομα από τραύμα είτε από εγκεφαλικό επεισόδιο είτε από σταδιακές διαρθρωτικές αλλαγές είτε εξαιτίας φαρμακευτικών παραγόντων.

Έχει κάνει πληθώρα επιστημονικών δημοσιεύσεων, μεταξύ των οποίων είναι το “Λειτουργική αναδιοργάνωση που σχετίζεται με την ηλικία, διαρθρωτικές αλλαγές και διατήρηση της νόησης” και το “Προεπιλεγμένες λειτουργίες δυναμικής για την παγκόσμια λειτουργική ενσωμάτωση”.