Χτισμένη σε υψόμετρο 1.033 μέτρων σε μια κοιλάδα στους πρόποδες του Μαινάλου, η Βυτίνα είναι ταυτισμένη με τις ομορφιές του φθινοπώρου και του χειμώνα και υποδέχεται τους επισκέπτες της για μια ξεχωριστή απόδραση στην Ορεινή Αρκαδία.

Το όνομά της, κατά την επικρατέστερη άποψη, προέρχεται από τη λέξη «βυθός» επειδή αρχικά ήταν χτισμένη σε μία λεκάνη ανάμεσα σε λόφους. Φέρεται να χτίστηκε μετά τη διάλυση της αρχαίας πόλης «Μεθύδριο», τα ερείπια της οποίας βρίσκονται σε απόσταση πέντε χιλιομέτρων.

Έχει χαρακτηριστεί ως το «στολίδι του Μαινάλου» και πράγματι ο επισκέπτης θα ανακαλύψει ένα χωριό γαλήνιο και φιλόξενο, που θα τον υποδεχθεί στην αγκαλιά του, προσφέροντας του ηρεμία και χαλάρωση.

Τα παλιά πετρόχτιστα σπίτια της έχουν μια ιδιαίτερη αρχιτεκτονική φυσιογνωμία, στην οποία δεσπόζει το περίφημο μαύρο μάρμαρο της περιοχής. Ο οικισμός απλώνεται σε ευρύχωρο υψίπεδο που αγκαλιάζουν από παντού δασωμένα βουνά σε τοποθεσία κατάφυτη από πεύκα, έλατα και καστανιές. Μέσα από μια βόλτα στα όμορφα στενά της και τα δεντροσκέπαστα δρομάκια της θα δείτε από κοντά τις ομορφιές που συναντά κανείς στην ελληνική ύπαιθρο.

H Βυτίνα αποτέλεσε την πατρίδα πολλών άξιων οπλαρχηγών και καπεταναίων, παίζοντας ενεργό ρόλο στην Ελληνική Επανάσταση του 1821, ενώ ταυτόχρονα υπήρξε κέντρο εφοδιασμού. Αξιοσημείωτο είναι ότι ο οικισμός της πυρπολήθηκε από τα στρατεύματα του Ιμπραήμ επτά φορές. Μετά την απελευθέρωση και μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Βυτίνα ήταν το μεγάλο εμπορικό κέντρο της περιοχής με σημαντικό παζάρι. Μάλιστα, υπήρχε και υποκατάστημα της Τράπεζας Αθηνών καθώς και Δασοκομική Σχολή.

Αρκετά χρόνια αργότερα, υπήρξε αξιόλογο κέντρο ξυλογλυπτικής και υφαντουργίας και ακόμα και μπορεί κανείς να βρει πολλά τουριστικά μαγαζάκια στους δρόμους γύρω από την κεντρική πλατεία με ξυλόγλυπτα και τοπικά προϊόντα, όπως γαλακτοκομικά, ζυμαρικά, μέλι, βότανα, καρύδια και όσπρια.

Σημείο αναφοράς για τις εξορμήσεις των επισκεπτών είναι κατά κύριο λόγο η ζωντανή πλατεία της Βυτίνας με την πετρόκτιστη εκκλησία του Αγίου Τρύφωνα, που οικοδομήθηκε, το 1846, με κύριο υλικό το μαύρο μάρμαρο από τη γύρω περιοχή. Γύρω της είναι συγκεντρωμένη η πλειοψηφία των καφέ και των παραδοσιακών εστιατορίων, που προσφέρουν νόστιμες τοπικές συνταγές.

Κοντά στην κεντρική πλατεία βρίσκεται η Βιβλιοθήκη της Βυτίνας, με αξιόλογο ιστορικό αρχείο για την περιοχή, όπως έγγραφα και βιβλία από τον 17ο αιώνα, καθώς και το ιστορικό πετρόχτιστο κτίριο του «Ελληνικού Σχολείου».

Η Βυτίνα είναι ιδανικός προορισμός για ατέλειωτους περιπάτους. Ένα από τα πιο δημοφιλή σημεία είναι ο Δρόμος της Αγάπης, μια ρομαντική διαδρομή ανάμεσα σε ψηλά δέντρα. Παράλληλα, σε μικρή απόσταση από το χωριό θα συναντήσει κανείς οικισμούς εκπληκτικής ομορφιάς, αλλά και ποτάμια, πηγές, ιστορικά μνημεία και μοναστήρια, που αξίζει να τα επισκεφθεί.

Οι επισκέπτες μπορούν να ανέβουν στον λόφο του Αϊ-Λια, ώστε να απολαύσουν την υπέροχη θέα, και να κάνουν μια βόλτα στα ιστορικά μοναστήρια της Κερνίτσας και των Αγίων Θεοδώρων. Η ευρύτερη περιοχή γύρω από τη Βυτίνα, λόγω του ιδιόμορφου ορεινού της χαρακτήρα, ενδείκνυται για όλων των ειδών τις εναλλακτικές δραστηριότητες όπως είναι η πεζοπορία, το mountain bike, η ιππασία, αλλά και οδήγηση σε εκτός δρόμου διαδρομές με οχήματα ATV, μέσα στο δάσος.

Τοποθετημένη σε στρατηγικό σημείο, η Βυτίνα συνδυάζει εύκολη πρόσβαση στο δημοφιλές χιονοδρομικό του Μαινάλου, αλλά και στα πανέμορφα χωριά Στεμνίτσα, Δημητσάνα και Λαγκάδια. Αναμφίβολα, είναι ένα από τα πιο δημοφιλή ορεινά θέρετρα του Μοριά.