I
Ο Κωνσταντίνος Νεκτάριος Γουργουλιάτος είναι μεταδιδακτορικός ερευνητής στο τμήμα Εφαρμοσμένων Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο του Λιντς και μέλος της ομάδας Astrophysical και Geophysical Fluids group. Το επιστημονικό του ενδιαφέρον επικεντρώνεται στα αστροφυσικά μαγνητικά πεδία και στον ρόλο τους στην υψηλή ενεργειακή αστροφυσική και στη φυσική του πλάσματος.
Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1982. Έλαβε το πτυχίο του στην Φυσική στο Πανεπιστήμιο Πατρών το 2004. Το 2005, ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό του στα Ανώτερα Μαθηματικά και το 2009 το διδακτορικό του με θέμα “Σχετική μαγνητοϋδροδυναμική” στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ.
Το 2006, ξεκίνησε να διδάσκει σεμινάρια σε προπτυχιακούς φοιτητές για την κβαντική μηχανική, τον ηλεκτρομαγνητισμό, την ειδική σχετικότητα, την αστρική δυναμική και τη δομή των γαλαξιών στο Ινστιτούτο Αστρονομίας και στο κολλέγιο Robinson College του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ και από το 2007, δίδασκε και εισαγωγικά μαθήματα αστρονομίας και αστροφυσικής στο καλοκαιρινό σχολείο του Κέιμπριτζ. Σταμάτησε τα μαθήματα το 2009. Στη συνέχεια, έδινε διαλέξεις για τα μεταπτυχιακά μαθήματα Γαλαξιακή Δυναμική και Δομή Μεγάλης Κλίμακας και Στατιστική Μηχανική στο Πανεπιστήμιο Περντιού.
Το 2013, έδωσε διαλέξεις για το εξελισσόμενο σύμπαν στο τμήμα φυσικής του Πανεπιστημίου Περντιού. Την περίοδο 2015-2016, ορίστηκε ως module manager στην Κβαντομηχανική και στην Προηγμένη Κβαντική Μηχανική στο Πανεπιστήμιο του Λιντς και από το 2015 έως και το 2020, έχει οριστεί ως ακαδημαϊκός συνεργάτης ανάπτυξης στο ίδιο πανεπιστήμιο.
Εκτός από το να διδάσκει, έχει επίσης μια εκτενή ερευνητική εμπειρία. Από το 2009 έως και το 2012, ήταν μεταδιδακτορικός ερευνητικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο Περντιού, το 2012 ήταν ερευνητικός επισκέπτης στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, από το 2012 έως και το 2015, υπήρξε μεταδιδακτορικός συνεργάτης στο τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου ΜακΓκίλ και από το 2015 έως και σήμερα, είναι μεταδιδακτορικός ερευνητής στο τμήμα Εφαρμοσμένων Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο του Λιντς.
Ο Κωνσταντίνος Γουργουλιάτος ήταν μέλος μιας διεθνούς ομάδας αστρονόμων που ανακάλυψαν ένα άστρο νετρονίων, ένα από τα πιο πυκνά αντικείμενα στο σύμπαν και ότι πιο κοντινό σε μαύρη τρύπα. Τα άστρα νετρονίων μπορούν να γυρίζουν γύρω από τον άξονά τους μέχρι και 43.000 φορές το λεπτό και έχουν ένα τρισεκατομμύριο φορές πιο ισχυρό μαγνητικό πεδίο από αυτό της Γης. Το άστρο αυτό, με ονομασία 1E2259+586, έκανε μια περιστροφή κάθε επτά δευτερόλεπτα και φαινόταν να επιβραδύνει με ένα σταθερό ρυθμό. Στην επόμενη όμως προγραμματισμένη παρατήρηση στις 28 Απριλίου του 2012, τα δεδομένα έδειξαν πως επιβράδυνε μόλις 2,2 εκατομμυριοστά του δευτερολέπτου. Η ξαφνική αυτή αλλαγή ονομάστηκε αντί-σφάλμα και όλες οι παρατηρήσεις της ομάδας δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό “Nature”.
Έλαβε το βραβείο 2015 BestPost-DocTalk Prize στη συνάντηση UKMHD στο Πανεπιστήμιο Νορθούμπρια, έχει λάβει την υποτροφία 2012-2014 Centre for Research in Astrophysics of Québec Fellowship από το Πανεπιστήμιο ΜακΓκίλ και έχει κερδίσει και την υποτροφία 2005-2009 Isaac Newton Studentship για έρευνα στην Αστρονομία και την Έλξη Βαρύτητας από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ.
[:]
