Ανέπτυξε τον κλάδο της Υπολογιστικής Φυσιολογίας
Ο Ιωάννης Παυλίδης είναι Καθηγητής Πληροφορικής της Έδρας Eckhard στο Πανεπιστήμιο του Χιούστον και Διευθυντής του Εργαστηρίου Υπολογιστικής Φυσιολογίας. Είναι κυρίως γνωστός για μία από τις τελευταίες έρευνές του στην οποία συνεργάστηκε με το Ινστιτούτο Μεταφορών του Πανεπιστημίου Texas A&M, στην οποία ανακάλυψε πως υπάρχει ένα είδος «έκτης αίσθησης» που μας κρατά συγκεντρωμένους την ώρα της οδήγησης.
Η αίσθηση αυτή είναι παρούσα ακόμα και όταν μιλάμε σε ένα συνεπιβάτη μας ή όταν είμαστε εκνευρισμένοι για κάτι, αλλά αυτό δε φαίνεται να ισχύει όταν στέλνουμε sms από το κινητό μας την ώρα της οδήγησης.
«Τα μάτια μας πρέπει να είναι προσηλωμένα στο δρόμο για να οδηγούμε με ασφάλεια, και η αποστολή μηνυμάτων διακόπτει τη συγκέντρωση μας αυτή», λέει ο Ιωάννης Παυλίδης.
Είτε όταν κάποιος οδηγεί, είτε όταν καθαρίζει ένα φρούτο ή εκτελεί μια εγχείρηση, ακόμη κι αν είναι αφηρημένος, ένας αυτόματος μηχανισμός «προστατεύει» το άτομο και το «καθοδηγεί» ώστε να το κάνει σωστά, σύμφωνα με τον Καθηγητή Παυλίδη. Όμως ο μηχανισμός αυτός κάποιες φορές αποτυγχάνει. Και εκεί έγκειται η σημασία της έρευνας του Παυλίδη, ο οποίος μελετά τις φυσιο-ψυχολογικές λειτουργίες της ανθρώπινης συμπεριφοράς.
“Θεωρώ σαν το πιο σημαντικό επίτευγμα της καριέρας μου την ανάπτυξη ενός νέου κλάδου, της «Υπολογιστικής Φυσιολογίας” αναφέρει ο Παυλίδης.
Σε μια επίμονη προσπάθεια που ξεκίνησε το 1999 και συνεχίζεται ακόμα και σήμερα, η έρευνά του Δρ. Παυλίδη έχει διαμορφώσει τις καθιερωμένες πρακτικές μέτρησης των φυσιο-ψυχολογικών μεταβλητών. Μέσα από την έρευνά του προσπαθεί να βρει τρόπους να περιορίσει το ανθρώπινο σφάλμα σε συμπεριφορές όπως η οδήγηση ενός αυτοκινήτου ή το πιλοτάρισμα ενός αεροπλάνου. Κατά τη γνώμη του, τόσο οι άνθρωποι όσο και οι μηχανές μπορούν να κάνουν λάθος, και για αυτό το λόγο οι ικανότητες μας παίζουν ένα πολύ σημαντικό ρόλο.
Ο Δρ. Παυλίδης πήρε το πτυχίο του στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών το 1987, στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο της Θράκης, στην Ξάνθη. Απέκτησε το μεταπτυχιακό του στη Ρομποτική και τον Αυτοματισμό στο Imperial College του Λονδίνου τον Φεβρουάριο του 1989 και συνέχισε με άλλο ένα μεταπτυχιακό τίτλο στην Πληροφορική, το οποίο απέκτησε τον Σεπτέμβριο του 1995, στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, στη Μινεάπολις. Τέλος, πήρε το διδακτορικό του στην Πληροφορική τον Δεκέμβριο του 1996 στο ίδιο Πανεπιστήμιο.
«Κατάφερα να πραγματοποιήσω την έρευνά μου μέσα από μια σειρά υποτροφιών τα τελευταία 10 χρόνια, σε ύψος πάνω από 8 εκατομμύρια δολάρια. Οι συνέπειες και εφαρμογές της δουλειάς μου βρίσκουν αντανάκλαση στη δημοσιότητα που αυτή έχει λάβει κατά καιρούς (από το CNN μέχρι το Discovery Channel). Θεωρώ πως η πιο σημαντική μου δεξιότητα είναι αυτή του να καινοτομώ. Πολλά άρθρα μου αποτελούν καινοτόμες προτάσεις και για το λόγο αυτό παρουσιάζονται συνήθως σε συγκεκριμένα και επιλεγμένα επιστημονικά περιοδικά και συνέδρια», λέει ο Παυλίδης.
«Πιο αξιέπαινη στιγμή στην καριέρα μου θεωρώ την αναγνώριση που έχω λάβει σε διαφορετικούς κλάδους. Απόδειξη αυτού του γεγονότος είναι οι δημοσιεύσεις μου σε μεγάλα περιοδικά γενικού επιστημονικού περιεχομένου (Nature and Scientific Reports), ιατρικού περιεχομένου ( NEJM, Lancet, SLEEP) και περιεχομένου σχετικού με την Πληροφορική (IEEE PAMI, IJCV). Λίγοι επιστήμονες γενικά, αλλά και επιστήμονες Πληροφορικής ειδικότερα, έχουν καταφέρει να πετύχουν κάτι αντίστοιχο. Είναι δύσκολο από μόνο του να ξεχωρίσει κανείς σε ένα συγκεκριμένο τομέα, πόσο μάλλον συνδυαστικά σε περισσότερους τομείς, σαν αυτούς που περιέγραψα», τονίζει ο Παυλίδης.
